t Hool ien grond
“Hail gevoarlek,” zee direkteur van ons kienertehoes ien B. kaauwend op n hap waarm eten, “slim gevoarlek… Dat doar gain ongelukken van kommen binnen is n wonner…”
k Lusterde goud, mor lait dat nait maarken. At zuitjes aan deur.
Direkteur zat aan dikste toavel mit n haile ploug jonges dij apmoal òller wazzen as wie. En wie, jongste kiener, zatten aan toavels dij verspraaid stonnen ien eetzoal. Juvvers zatten bie ons aan toavel. Hillen touzicht.
“Toenman het ontdekt. Dij haar dou zien ogen nait ien buus zitten,” ging direkteur wieder, “onner woddels van dij hoogste boom achter ien stroekerij bie t hek, doar zat n hool. Dij was ja zo groot. Doar kon n wozzen man laankoet ien liggen.”
Òlste jonges nikten wat.
“En hou dat doar kommen is, zeg t mor.” Direkteur keek eernsachteg zoal ien t ronne.
k Bleef op mien bord loeren en at kaalmkes aan deur. Haar hier op terraain ien t gehaaim nog meer steden. Von t verschrikkelk ien tehoes. Bie gelegenhaid kroop k n zetje bezied om van taargerij òf te weden.
k Paasde hier nait, was nait defteg. Mien òllen haren mie goud mitgeven mor dat was nait nijmoods. Haar verkeerde kleur wer der zegd. k Was voak t swaarde schoap.
Om mie vrij te vuilen kroop k geern vot. Zo konnen zai mie nait bie ströt griepen. k Haar ontdekt dat der boven ien fietseschuur n zoller zat. Doar kwam gain minsk. Kons der ìnkeld kommen deur die omhoog op te trekken op n stee aan ziedkaant van dij zoller. En zats doar bovenop din was der gain minsk dij die zain kon. Licht kwam noar binnen deur n leutje dakroam. Kons ien stilleghaid tot rust kommen en over dien levent prakkezaaiern. k Was dou twaalf, dattien joar en haar n bult gedachten om op n riegje te zetten. Haar hier veur ien n aner tehoes zeten.
Achter n gebaauwke op t haim was nog n stee doar k rusteg n zetje weden kon. Doar ston apmoal stroekerij mit n hoge heeg en der was n vieverke. Romdomrond en boven viever zat houndergoas. Twij stafòl eenden swommen aalgedureg ien t ronne. Dat eenden vouer kregen dat mos ja wel. Mor k heb doar ien dij tied nooit n minsk zain. Hou was dat meugelk? Hou konnen dizze daaiern doar ien stilte leven? Dat beetje laifde dij zai kregen was laifde dij zai nkanner schonken. Vuilden eenden heur nait allinneg?
t Daibe hool onner hoge boom mouk nait veul iendruk doar aan etenstoavels. Direkteur haar t aal gaauw over poletiek. Gain minsk dij t noatied nog over dat hool haar. k Wer nait verdocht en ging ook nait meer noar dij boom tou. Misschain kreeg n vos schuld, of n knienje.
Mainste kaans het toenman weer grond ien t gat smeten en boudel aanstampt. Dikke boom kon doar stoan blieven. Hail hoog zaags hom boven stroekerij oetsteken.
Ien tussentied kwam der veur mie n aner stee bie. Doar kon k bie gelegenhaid ook zitten zunner dat k pest, of dwaars zeten wer. Haar zuls toustemmen kregen van baaide verzörgers van dizze daaiern, manlu dij ien en om tehoes heur waark deden. t Was n vogelhok mit verschaaiden soorten daaiern der ien. Mor schane genogt werren dij noa n zet verkocht en slacht. Bleef over zoller van fietseschuur en doar bie eenden.
k Zeg mor zo, kiener ien tehoezen dij mouten ook n aigen stee hemmen. n Stee om zunner anern om heur tou ais rusteg te zitten en te dinken. Omreden zukse steden doar nait wazzen mouk k zulm n stee. n Hool ien grond, onner n dikke boom, mit blode hannen oetgroaven. t Zaand was hail schier geel. En ien hool kons woddels zitten zain, krekt baalken onner n zoller.
