t Hoes

· Vliet van, Nelleke

t hoes schoeft mie noar boeten tou,
t is te vol, ik paas der nait meer bie,
ik bin te braid
van waark en verantwoordelkhaid

k blief eefkes stil stoan op e riep,
wait nait woar of k t zuiken mout,
t leventege levent ropt haard oet –
meschain mout der den eerst wat oet?

ongevuileghaid van t heuren,
t aarmhaarteg kopschrabende denken;
zo heur k alweer de vogels zingen
en loop ook aal meer jenteg deur

ogen mouten eerst wat tou, dan open
om mit licht en zicht
weer vol te lopen

dag hoes, mit dingerais en waark bezied
ien alle houken en goaten
dag hoes, dat tikt van rappe tied
en digitoale woan
dag hoes, ik kin der weer
n pooske tegenaan.

• Facebook
• X
• LinkedIn
• Email
• Print

Gedichten

Meer van t zulfde:

• Lauwers

• Bultjeslaand

• k woon in t licht

Achtergrond info:

Nelleke van Vliet gruide op ien t westen van Nederland. Sunt dat zai ien 1977 ien Stad te wonen kwam ontdekte ze stoaregaan t aigene van Ommelanden en heur bewoners. Der gruide besef van de verbonnenhaid van toal en landschop. Zai volgde n cursus Grunnegers om vertraauwd te roaken mit dij toal en schrift nou ien t Hogelandsters over wat heur rakt in Ommelanden, onner heur rondraaizen weg.