Ie kinnen der mit lezen en schrieven
Deur n lome vree
zun waarm en kleuren helder,
enkeld fiets beweegt.
Ien en boeten mie is t stil.
Dou zaailde n scheepke
bie mie binnen
en alles begon
te schoeven.
Wotter laip laangs laand,
raait begon te wuiven.
Broen zaail schoof deur t gruin,
nij laand gaf olle stroom n smok.
En op waal dij baaident verbiendt
verschoven ien mie beeld en tied.
Licht begon te lopen,
zummer was vannijs weer kommen.
Nelleke van Vliet gruide op ien t westen van Nederland. Sunt dat zai ien 1977 ien Stad te wonen kwam ontdekte ze stoaregaan t aigene van Ommelanden en heur bewoners. Der gruide besef van de verbonnenhaid van toal en landschop. Zai volgde n cursus Grunnegers om vertraauwd te roaken mit dij toal en schrift nou ien t Hogelandsters over wat heur rakt in Ommelanden, onner heur rondraaizen weg.
