Ie kinnen der mit lezen en schrieven
Lauwers ligt lui in t laand
stille swet dij nait begrenst
mor as n knalblaauw lint
gruine Vraise grond
mit de Grunneger verbindt.
Stille wotters daipe gronden
dij in aigen zee oetmonden
totdat ie hom in vloud
verslikt, en hom mor schikt
in ziel en n nij meer.
Doar lopt e bie nkander
mit t rabbelnd Raaitdaip
zo smoorvol van verhoalen.
Bedoarde Lauwers, dij
eer van störmvloud overlaip.
Nelleke van Vliet gruide op ien t westen van Nederland. Sunt dat zai ien 1977 ien Stad te wonen kwam ontdekte ze stoaregaan t aigene van Ommelanden en heur bewoners. Der gruide besef van de verbonnenhaid van toal en landschop. Zai volgde n cursus Grunnegers om vertraauwd te roaken mit dij toal en schrift nou ien t Hogelandsters over wat heur rakt in Ommelanden, onner heur rondraaizen weg.
