t Boukje
t Is n smoorhaite dag. Zun schient ongenoadeg fel en thermometer wiest sikkom 30 groaden aan. En t is zo dreug dat der scheuren in t laand kommen. t Laand longert noar wotter. Bie dizze waarmte mout we genog drinken en t rusteg aan doun. Dat lèste komt mie hail goud van pas, want k heb pien in t lief en nait veul sjars. En doarom goa k op zuik noar n schier plekje in schare van n dikke boom. Dij dikke boom vin k in mien aigen toen.
Doar, in schare van dij boom goa k lezen in mien nijste boukje, dij k op mien joardag kreeg.
Dat boukje holdt mie geweldeg bezeg. t Vertelt over ons landschop zo as t vrouger was, mit heur graslanden en heur akkers, mit heur slootjes en gruppels. t Gaait over botterbloumen en zuring, over swaalfkes en laaiwerkes. En over t melkvij bie t hek, dat nog molken wordt mit haand. Mor, t gaait ook over t heden. Over dij graslanden mit minder slootjes, woar de botterbloumen en de zuring stoareg aan verdwient. Over swaalfkes en laaiwerkes dij aal meer betuun worden. En over t melkvij dat nou noar de robot gaait om heurzulven melken te loaten. t Is t gewin, dat altied mor gruien mout. Sums is t boukje wat mankeliek, mor mainsttied is ze striedvoardeg.
k Leg t boukje deel en drink mien kopke thee. Op òfstand koert n doef. Koolwitjes fladdern van de phloxen noar de dahlia. Op t stroatje achter t hoes hippen en tsjilpen de muzzen. k Dou nog wat wotter in heur drinkbakje en bin mien liefzere vergeten.
k Heb vandoag n schiere dag.