Sprutters mit stroalmotoraandrieven
Ik las t op Dideldom, verhoal over Sprutternust, ik wait ja ook nog wat over sprutters.
In joaren da’k bie Fijnhouthandel Stoit ant Houndaip in Stad waarkte haren wie tiedens broudseizoen veul overlast van Sprutters.
Der was een ôlle loods dai an drai kanten ofsloten was, an daipskaant zaten aalmoal deuren, dai wuiren voak openzet zodat t holt dreugen kon.
De aandere kaant was open. Loods was baauwd op haile dikke poalen, wel 13 doem dik, net as in boerderij lagen door liggers woar van bovenverdaipen op ruste en hoast boven aan zaten schune droagbaalken woarop de baalken van dak leunden en zo was boven op de dikke stoanders roemte tussen dak en poale.
En dat was genog roemte veur Sprutternusten. En dai kwamen elk joar weer, der waren wel es vief nusten.
Op bovenverdaipen lag allemoal stoomd Beukenholt in verschaiden moaten netjes opstoapeld.
In brudseizoen van de Sprutters kon je beter nait op zolder komen, levensgevoarliek.
Der waren klanten dai zulf het holt oet zuiken mochten, mor deurlopend kwam zo ain verschrikt en bandiezend noar beneden met de vroag: “Wat is dat doar boven, ik wer aanvalen, levensgevoarliek ja.”
En dat was ook zo, as je in dij tied boven wezen mozzen en der was n Sprutter in de buurt, mos je oetkieken, veur heur waren wie bedraigers van t nust ja.
Dai vloog met scheervlucht recht op je of, met zo’n gloepens haarde snelhaid, t leek wel n stroaljoager dai n aanval dee. Ast nait wegdookst en tussen t holt liggen gingst, haren ze t op joen kop munt. Dan wast wel n jachtvlaigtuug met vliemschaarpe snoavel der op.
As je roakt wazzen, mos je wel eerst noar beneden veur Jodiumflezze, zat der echt n gat in.
k Von Letiense noam: ‘Sturnus’, dut mie dinken an n jachtvlaigtuug.
In dai tied gingen wie wel met n helm op noar boven tou, want je wis ook nooit van welke kaant der aine ankwam. En soms huilpen ze mekoar, kwamen oet alle houken.
Bennen best mooie vogels, net of ze elk joargedtiede aander klaidje an hebben, swaart, met gruin of purpern glans of haildaal spikkeld. Mooi man. En in sommege tieden vlogen ze met n swaarm van doezenden in lucht of ze n daans oetvoeren, liekt t of ze as blad an boom in ain keer aandere kaant opsluigen, gloepens mooi.
Ben echt femilievogels. Ik luip regelmoateg met hond rondje deur t Zuuderpaark bie ons, woar allemoal grode herenhoezen stoan, veul met klimop begruid. Dat was veur hun de overnachtingsplek en of ze nait sloapen konnen, wait k nait, mor dat gaf zo’n keboal dat je doar nait met n aander proaten konnen, zulfs hond keek omhoog zo van wat doun joe doar toch.
Dat bie mekoar komen zag ik voaker. Ik kwam wel es op station in Utrecht, onder dai overkapping zaten soavonds wel doezenden te kwettern, heuren en zain verging joe.
Stem van omrouper kon k nait meer verstoan.
Nou ken dat nait meer, hailemoal nije overkapping, gain stee meer veur Sprutters.
Toch bennen t mooie vogels.
