Sproakverwarren

Soms kom je ‘n woord tegen wat verwarren ken zaaien, ik bedoul in Grunnens met aine dai dat nait ken.
Neem nou Puutje, elke Grunneger wait dat wie dan n pampiern puutje bedoulen, voak een broene pampiern puut zoas bij gruinteboer waitje. Mor in loop van de tied bennen der plastiek droagtassen komen, nuimden wie ook wel n puutje, droagpuutje zeg mor. Nou waren wie ooit op verjoardagsvesiede bie zus van mien vrouw. Der waren netuurliek ook veul aandern, ook onze schoonzus oet Amsterdam. Nou is t zo dat zai van oorsprong oet de Jordaan komt, en dat is weer wat aans as Amsterdams. Mor goud, toun wie weg wollen goan zee zus van mien vrouw: zal ik je nog even wat metgeven? Joa dat was goud ja, ik vroag: hest ook even n puutje der bie. Toun ging ’t mis, mien schoonzus oet Amsterdam viel oet, “Hoe kan dat nu, jij een puutje?” Ik zee: “Joa.”Maar jij ben toch geheelonthouder, waarom vraag je nu dat een puutje mee? Dat klopt toch niet?”
’t Wer n haile diskussie, wat n boudel. Mor ze het oetlegd, bie hun was een puutje een gloazie jenever en dan n gloazie op n pootje.
Bennen wie toch beter of met pepiern puutje, of nait dan.

Aander geval, ‘k haar een collegoa dai Nuver haitte. Hai wis te vertellen dat dat oorspronkeliek ofstamde van de Hugenoten dai ooit oet Frankriek vlucht waren. Mor goud, wie gebruken voak ’t woord nuver ook ja. Dat hest nuver doan, of wie zeggen n nuver wichie, dat betaikend dus mooi of goud, en in elk geval mooi, goud, bie de hand of flink as betaikenis.
Terwiel je dat in Vraisland nait motten zeggen want door betaikend nuver gek, das toch dag en nacht verschil, of nait dan.

En wat docht je van tuut, Grunnegers bedoulen dan een smok (kus) of een kip. In buurt woar ik woon was ooit aine dai Haarm Heinkens haitte, mor deur elk en ain tuut nuimd wer. Was aigenliek zien bienoam omdat hoi wel handelde in kippen en aaltied tuut nuimd wer.
In Vraislaand zeggen ze gain tuut tegen een kip mor wel tegen een kus of zoen.

Mor het aargste wat ik ooit metmoakt heb was gebeurtenis toun ik bie holthandel waarkte. Wie haren ook heul veul ploatmaterioal te koop boeten het massieve holt. Een haile goie klaant was scheepsbouw- en betimmeringbedrief Van der Werf in Sneek. Dai dag kwam meneer van der Werf trots met zien nije Mercedes Benz het terrain op rieden met grode vairwielege aanhanger der achter, bestuurboar.
Hai mos veul ploaten hebben, meubelploat, spoanploat, hard plestiek ploaten en nog veul meer. Mot je waiten dat dat dreug is en ken spekglad wezen ja. Van der Werf mos achteroet rieden met dai grode aanhanger en dan n schaarpe bocht moaken en vruig mie of ik even kieken wol of t goud ging. Ik zee tegen hom: mot je nait eerst dai ploaten vastbinden? Nee jong, mot door ja ook nog wat weghebben. Ik zeg nogmoals: bind het nou even vast, ’t spul glid her. Komt wel goed zee e. Kijk jij even? En dat dee ik.
Hai moakte de bochte goud en ik ston der achter en ruip “ ‘k ken net”, goa mor deur.
Van der Werf trapte as een gek op de rem en de haile stoapel ploaten schoot over zien naie Mercedes hen, dat was nait best. Hai kwam de auto oetstoeven en brulde verwilderd: Het kan je wel. Ik zeg: dat zee ik ja.
’t Ken net in Grunnings ken t dus wel, in Frais ken t nait.
Zukswat vergeet je nooit weer.

Hail wat aans.
Soms komt het dicht bie elkoar zoas in Grunnen en Drenthe.
In dizze tied eten wie in Grunnen Naijoarsrolletjes of Gelettes.
In Drenthe zeggen ze knieperdie en opgerold bent rollegies of knieperties in ploats ven gelettes.

Loat je dat in elk geval smoaken.
Veel zegen in ‘t Naije joar