Pa as landingsboan
Mien pa haar as petroleumventer altied veul klaingeld.
‘s Oavons noa t eten legde hoi een kraant op toavel en ging al t geld wat dai dag inbeurd haar tellen.
En dan ging e ook t klaingeld wat over was oftellen en in rolletjes doun.
Dat gebeurde altied in broen pak-pepier.
Volgende dag wer dat bie t postkantoortje an d Oosterweg inruild veur pepiergeld.
Mor as hoi ‘s oavons geld an tellen was, in de waarmte, noa n dag haard waark en noa t eten begon e suf te worren en t duurde mor even en hoi viel in sloap, veurover met t heufd op t klaingeld.
Niks mis met, mor as e dan wakker schrok en weer in t ende ging zitten haar centen en stuvers op veurheufd plakt zitten.
Kiek zee mien moe, geld gruit bie die nait op rug mor op’t veurheufd.
‘k Heb ook wel es verteld over mien breur dai op n keer twai Engelse Grasparkieten veur mie metnomen haar.
Wait je nog? Mos ze toen zelf van boord hollen.
Nou, dai parkieten heb ‘k joaren had. ‘k Heb der veul ellende met metmoakt mor je kon soms ook lachen.
We laiten ze soms even los deur koamer hen en weer vlaigen.
Mien Moe wis ook wel dat ze gek op slagroom en suker waren.
Op keer dou pa in sloap valen was tiedens geld tellen, legde moe of ik veurzichteg wat sukerkorrels op pa zien heufd, hierzo woar e al beetje koal worren was.
Parkieten zagen ‘t nog nait of kwamen al anvlaigen, landen op pa zien heufd en begonnen drifteg sukerkorrels op te pikken.
Mot je es kieken hou gaauw pa weer bie de tied was.
En dan keek e verwilderd op, en ruip dan: “Wat was dat? “………..,
