Speultjes van vrouger

Anno 2020 wordt de jeugd bezeghollen deur d’industrie … zeg mor gerust manipuleerd! Zai kennen gain siddeltoppe, houpel en dat soort speultjes meer oet vrouger – ons – tied. t Nije speultje hait tegenswoordeg ‘mobieltje’. Beter zegd: nije versloaven. Zulfs groten kinnen der nait zunder, zo t schient.
Wie wazzen aanwezen op meer aigen kreoatsies, zeg mor. Zo bedochten wie in d’oorlog ‘pakje leggen’: aan n laange, dunne droad bonden wie bieveurbeeld n knipke en den doken wie in d’sloot … wachten op aine, dij nijschiereg of hebberg was en t ding oppakde. Op n dag haren wie oet toene van ons ollen n goare komkommer snapt en dij aan t droad knupt. Noa n zetje wachten komt der n Mof op fietse aan. Oh, bliksem … dat is nait best! As dij kwoad wordt, gaait ter om spannen! Ons hartjes gingen te keer as n vaartaktmotortje. De Mof sprong van d’fietse en wol de komkommer pakken. Schienboar haar e dou ook al deur, dat dij nait te vreten was. Hai knitterde n moal en raip: ‘Das ist ja scheisse, Mensch!’ En trapde hom over d’stroate. t Laip veur ons goud òf! Pfff! Vot mor stoppen en aans wat bedenken. ‘Ik wait wel wat,’ raip Jannes, ‘wie binden Klaas aan n boom en kroepen zulf in d’sloot.’
Kwam n man op fietse van Roon … en joa, hai stapde òf. ‘Wat hebben zai die flikt, mienjong?’ En hai knupde t taauw deròf. ‘Zeg mor tegen d’jongs dij dat doan hebben, da’k ze nait in d’handen kriegen mout!’
‘Goud meneer, bedankt meneer! was mien ‘gespeulde’ gestuntel.
Wie aan t daanzen en springen.

‘Wat n goud idee, t is lokt! Mooi, hè?!’ Doarna lokte t n nog n moal of wat.
En dou, n uurtje loater, kwam dij eerste man trogge oet Laik. Hai zag mie, grijnsde en kwam overzied zwenkend d’stroate over. Dou e veur mie was, spijde e mie in t gezichte. Bah! Mien kammeroaden haren nog noeit zoveul lol … Hai haar mie zien sloatje tebak in d’snoete spijd!