Roodborst of mus

Lutje Robin is weer terogge!
Gustermörgen zag k hom veur t eerst weer zitten, op leunen van toenbankje.
‘Zol t wel dezulfde wezen, as dij ons aaltied gezelschop huil op de Wieke?’
In Arinekes vroag zit t antwoord al verpakt. Zai twievelt.
Ik bin der vast van overtuugd, Wiekster roodborstje is ons noavlogen. Mien staarkste bewiesgrond zit hom in t faait, dat zowel toenbankje as t vouer-vogelhokje de raaize van de Wieke noar Kiel mitmoakt hebben.
‘Hai het ons zöcht en noa anderhaalf joar weer vonden!’
Inde diskuzzie?
t Is meer n begun, van langsoam deurdringende nije inzichten. Om dat te begriepen, mout ik even teroggeschoakeln noar gusterse dag, noar t mement, even veurdat ‘verloren zeun’ weer op t haim kwam.
t Is n uur of tiene as k in kroakstoule noar t gewummel van muskes rond vogel-vouer-hokje in veurtoene zit te kieken. Wat n levenslust leggen dij vogeltjes aan de dag. t Is n lust om noar te kieken. Hebben zai de roape vol, vluchten z’even in de dichte hoagbeuk om t eten te loaten zakken. Of en tou kriegen n verdwoalde okster en n swaarte merel ook de kans om wat van oetgebraide vogelmoaltied mit te pikken. Vogels hebben n groot haart, volgens mie, gunnen ook n aander heur dail.
Omreden dat kovvie-veziede meer verwacht dan bloots kovvie, bin k n zetje oet beeld, mor as k weer in vogel-kiek-pesietsie zit, zai k tot mien stomme verboazen n roodborstje op leunen van toenbankje zitten. t Vervolg heb k hierboven beschreven, mor wat ik nait vermeld heb is, dat de toene verder vogelleeg is. Der is gain mus, merel of okster meer te bekennen, hou schaarp ik ook kiek. Allaaind t lutje roamentikkertje zit pontifikoal as n kunk op zien troon in t ronde te kieken, net of e mie beduden wil:
‘Ik bin der weer.’
Mien bliedschop is groot, mor dat mit t verschienen van t oranjeborstje aal ander vogels oet zicht verdwenen binnen, zet mie aan t denken. Zollen dij vlucht wezen? Zollen zai op de loop goan wezen veur zo’n klaain schieteg onderkroepertje? Zol t den toch woar wezen, wat lu van t roodborstje beweren?
Ik kin t mie nait veurstellen en schaait ongemaarkt twij joar terogge in de tied noar de Wieke. Meertmoand. Ik lig op knijen tussen de crocussen, vlakbie t vogelhokje winters onkruud te waiden. Maist opslag van op grond valen vogelzoad. Roodborstje zit op nog gain meter van mie en pikt hier en doar wat zoadjes van de grond en k heur hom zeggen:
‘Dat krigst mit dij roege vreters.’
‘Roege vreters?’ zeg ik verwonderd.
t Antwoord is rondoet schokkend:
‘Waist wel dat muzzen dikke knooipotten binnen en overal woar zai toaveln der n rötzootje van moaken.’
As k verboasd in t ronde kiek, zai k dat ik hailemoal allendeg op knijen in toene zit en datter verder van mìns noch daaier en zeker van n roodborstje gain sproake is. Mit wel k proat heb is mie n roadsel. Was t mien aaltied-beter-waitende-ik of …….
Beschuldegen aan t adres van t muzzenvolkje kin k nait zulf bedocht hebben. k Bin ja n muskefan. In koamer hangt al joaren n fotopetret van n Amsterdams muske. Ook in ons nije hoes hangt hai trotsk aan de mure. Mor t vrumde gesprek van twij joar leden het wel gevolgen had. Sunt dij tied heb k mie wat meer in t leven van t nationoal maist favoriete vogeltje, t roodborstje mit zien oranjekleurege borstlap verdaipt.
As ornithologen logen hebben, laig ik ook, mor t lutje knuvvelvogeltje, dat veul kerstkoarten versiert is n minne vogel.
‘Roodborstje tikt tegen t roam, tik-tik-tik.’
Wie zingen t van jongs òf aan en melodie is net zo bekìnd as t nationoal volkslaid.
‘Loat mie derin!’
Is t gewoon n drammer, dij mìnsen aanspoort om nog ais wat vouer op vogelplaank te leggen?
Veur t zulfde geld het hai gewoon n hekel aan dij vrumde vogel aanderkaant spaigelnd glas, dij vervelende indringer en wil hai hom votjoagen.
Dat veul lu roodborst as n symbool veur hoop zain en denken, dat hai gelok brengen zel, mouten dat ais veurleggen aan t roodborstwiefke. Den zollen zai heuren, dat mannetjesputter noa t poaren en oettocht van jongen, zien vraauw as eerste van t haim jagt. En luustern zel zai, aans zol zai t wel voulen. Hai kin gewoon gain aander vogel in zien territorium velen.

Mit dizze leste opmaarken bin k aanbeland bie t maist tegenstriedege onderdail in t karakter van onze nationoale vogeltrots: Aaltied op zuik noar mìnselk ketakt is t vredeg en vreedsoam soamenleven mit zien soortgenoten nait aan hom besteed.
En ik?
Ik bin zeker van plan om kommende tied t lutje dictatortje naauwlettend in de goaten te holden en as t aal woar is, wat aandern beweren, den…….
k Loat in elk geval mien muskes nait votjoagen.
k Zel joe van mien ervoarens op de höchte holden.