Ritsen

t Het òflopen nacht den wel vroren, mit de poaskedoagen in zicht zel t weer de echte kampeerder n zörge wezen. Oettocht noar alle windstreken kin begunnen.
t Wordt op de snelweg vervast ritsen om joe te vougen in de laange file noar de camping, om ain keer op stee achter de ritsen te kroepen.
t Geluud van ritsen is veur mie onverbrekelk verbonden mit t leven op de camping.
In t leste nijs van gusteroavend heurde ik dat netbeheerders in t zuden van Nederland, mit noame in Zeeland nait zitten te wachten op n exodus van campinggasten noar heur streken. Dij nemen noast tìnte, vouw- en woonwoagen of luxe camper noamelk n haile batterij aan electrische apperoaten mit. En t nutsbedrief zugt de donkere buie van overspannen stroomgebroek – lees: stroomtekört – al hangen.
n Vraauw het t nog ais dudelk oetstokt, woarom stroomverdailers kommende doagen onder hoogspanning waarken mouten:
‘Wie hebben n ekstroa koelkastje mitnomen ( veur t bier, docht ik ) en n airfryer ( okee, veur de lekkere snack ) en n klaain diepvriesje ( ??? veur de invroren moaltieden, bedocht ik ).’
En den zitten der standoard ook nog n kookploat, kovviezetapperoat, grootbeeldschaarm en evenzoveul I-phones as datter femilieleden mitraaizen aan t oploadsnoer en soms ook nog n auto aan oploadpoal bie.
Hou aans was t in 60-er joaren, dou wie mit de tìnte op vekansie gingen.

Onze koelkast was n blikken trommel, dij in n grote koele achter in de tìnte ingroaven wuir. Doarin bewoarde moeke t bedaarfelk spul, zoals botter – omdat vloeiboare botter slecht smeerboar was – en vlaisproducten.
Bierflèzzen kwamen in n emmer mit wotter te stoan en omdat wie al wìnd waren om mit yerrycan regelmoateg noar wottertap te lopen, luipen wie op waarme doagen ook nog wel ais ekstroa om t bierwotter te vernijen.
Kovvie wuir opgoten in n kovviefilterpuutje en opvongen in n thermoskan.
Omreden dat zummertied dou nog nait oetvonden was, wuir in t veurjoar en op duustere zummeroavends t licht opstoken mit n campinglamp. Wuir t lutje gaskroantje openzet, woarnoa pabbe mit n striekholtje t fiene, o zo breekboare lampekousje in de fik stak. t Plofte soms even, mor doar was t noa n zetje wel aan wìnd.
Kookt wuir der op butagas. In dij tied was dat nait ais zo biezunder, oma in Blijham kookte bevubbeld nog doaglieks op butagas. En was t kold of kil, den wuiren baaide pitten van t gasstel even aandoan. Mor maisttied was t nait neudeg, mit n dikke trui of trainingspak wuirst ook nait kold.
En op zun- en feestdoagen kregen wie vla mit ijs, vla oet de blikken trommel en sjoko’s kwamen van t leket van de campingboer.
Ainegste stroom dat wie broekten kwam oet batterijen in schienvat en transistorradio.
t Waren andere tieden en zunder de dou nog redelk onbekìnde luxe van nou, onvergetelke tieden. Ik neem aan veur olden, mor zeker veur ons, jongelu. Der was aaltied ruiern en diverdoatsie, op n pozitieve menaaier. Wie zaten mantje aan mantje, mit scheerlienen dij over en onder mekoar hìn staken – konst doarom snachts noa t zachies ritsen nait snel om de tìnte tou om in t bos n snelle plas òf te levern – en toch vouldest die op n bepoalde menaaier vrij.
n Ontspannen en vrij leven, terogge noar de netuur en lös van alle zörgen en aander problemen.
Ik kin t mis hebben, mor as k mie vraauw van t gusterse nijs weer veur de geest hoal, zai k n persoon, dij mit aal heur hebben en holden heur komplete hoesholden mitnomen het noar de camping.
Of dat de sjeu is van t kamperen?