n Schoap slachten
t Is weer november … slachtmoand!
De tieden veraandern: nou koop je joen vlaais bie de super, vrouger haren veul lu zulf ain of twij zwienen op t hok. Mien herinnerns goan trogge noar dij tied … En k nuig joe, mie doarbie te vergezellen. Pait en Grait hadden t plan opvat om op heur 25ste traauwdag n groot feest te hollen. Zai haren de pech, dat ze midden in d’oorlog zaten en de Movven hail wat verboden haren. Zo ook t slachten van daaiern.
Pait was veur de duvel nait baange en der mos en zol n schoap slacht worden veur heur jubileum.

En der zol ook gain verlet wezen om staarke draank. Wie kinnen t ja mor ainmoal vieren! was zien remedie. t Schoap haar e al op staal en hai vouerde hom om t leven … der mos ja goud wat vet op de ribben!
Mor dou kwam de CCD, de kontroleurs van de Movven. Vaar NSB’ers wollen geern even in d’schure kieken, zeden ze. Bie binnenkomst laipen ze geliek noar t stee woaras t schoap ston … t was veur heur totoal gain muite (verroad?). t Schoap wuir invorderd en Pait kreeg t van dat gedou op d’heupen: ‘Wel het mie dit nou flikt? k Hoal mie votdoadelk n nije!’
‘Zolst dat nou wel doun?’ was Grait heur reaksie. ‘Bist der nou nog schier òfkommen. Aandermoal kinst t hok wel ingoan.’ t Huilp heur nait … Pait haar nog wel n adreske woar hai n aander hoalen kon en was al vot. ‘Wie zellen t vieren!’
Dou t zowied was, gingen zai mit zo’n tachteg man noar Jans Meek in t Olveen. Jans haar regeld dat de neudege draank op toavel kwam. d’Lu wazzen glad en wozzen best wel hou of zai t ain en aander regeln konden en … zwiegen konden ze ook!
Bie binnenkomst lag d’schoapekop in t midden van de zoal op n toavel … en net as alle gasten, kreeg hai n hoge houd op mit de letters CCD. Elk haar zien kniepkadde mitnomen en ging noa middernacht voldoan de duusternis in.