n Looze
“Wat mouten wie nou even doun”, zee Jakob.
“Niks”, zee Wubbo.
Wie stonnen veur t etelaasje roam van Appeldorn, in Meulnhörn.
“Most es kieken”, zee Wilm, “doar schovvelt Roemeling aan d aandere kaante”. “Dij gaait zuikende deur t leven”, ging e verder, “hai et zien humaniteit verloren, en doarom liekt net n wandelende vergissing”.
Ik docht: ‘Wat het dij jong n beulde verstand, loater worde vast n perfester.’
k Haar t nog nait docht, toun zee e: “Ik kin ook Zweeds proaten, waiten joe dat wel?”
Nee dat wissen we nait. “Val in n knuppe”, zee Jakob, “hou est dat den leert?”
“Noh”, zee Wilm, “ik zit aaltied veur t hoes nummerploatjes op te schrieven van autos dij der langs goan. En as doar touristen van Zweden veurbie goan, blieven dij stoan en vroagen woarom ik heur nummer opschreven heb. Joa en den kommn wie zo aan de proat en den onthol ik goud wat ze zegd hebben.”
Toun hebben wie ons mitnander n zetje doodlacht.
Opains zegt Wubbo: “Vertel den mor even wat is BOOM in t Zweeds.”
“Uuze duuze”, zee Wilm.
“Wat is n DAK”, vruig Gerrit.
“Veuze meuze”, zee Wilm.
“En n SLOOT”, wol ik waiten.
“TROED”, zee Wilm kört.
Zo gingt nog n pooske deur. t Leek net of Wilm der n beetje flaaw van wér.
Dou zegt Wubbo: “Noh, nog aine Willem. Wat is BOOM in t Zweeds.”
“Vraage daage”, zee Wilm trots, bliede dat t oflopen was.
“Zugst wel”, zee Wubbo, dij ook nait gek was, “hai is n wiesneuze, hai kin hailemoal gain Zweeds, eerst zee e Uuze Duuze tegen BOOM en nou Vraage daage.”
“Joa”, zee Willem, “dat klopt, moar most even goud begriepen, dij eerste was n Beuke Boom en dizze is n Kastanje.”
Toun hebben wie ons mitnander weer n zetje doodlacht.
N.B. Ie kinnen wel aan n ‘nummerploatje’ zain of ze joe veur t zootje hebben.
