Van holt
Heiko van Midwolle heurd dat “Alles” in Scheemde n mooie auto te koop het.
Nait duur zeden ze.
Hai der op oaf, mit plof noar Scheemde.
Komt e bie “Alles”, stapt oaf, zugt auto al wel stoan.
Lopt der even om tou, wil deure opentrekken, moar dij zit dicht.
“Wordt hier nog bedaint”, ropt e.
Doar kwam Alles aan. “Kin ik joe helpen?”, vragt e.
“Joa”, zegt Heiko, “most es luustern, wat is dij auto weerd?”.
“Nait veul”, zegt Alles, “en hai lopt goud”.
“Het e ook goie banden?”, vragt Heiko en geft tegeliekertied der n keiharde schup tegenaan. Hai draaid gewoon om. Kenst nog net zain dat e zok zeer doan het, en der is n vrumd geluud bie.
“Wilst der nog even mit rieden”, pebaaierd Alles.
“Joa, zegt Heiko, draait zok om, om deure open te doun en vaalt bie zied oet op de grond. Oet zien aine boksempiepe stekt zien bain der wel n haalve meter oet.
“Mien laive tied”, schrikt Alles, “wat is dat wel?”.
“Dat”, zegt Heiko, “is mien holten bain, dij is van dij schup middendeur broken.”
Hai het d auto nait kocht, aal zien geld haar e neudeg om n nij “bain” aan te schavven.
Heiko schupt naargs meer tegenaan. Hai het zok n mooie plof kocht.
