n Dag oet
“Opschaiten”, zee moeke, “busse komt der zo aan”.
Doar stonnnen wie bie de halte.
t Rötding was weer loat.
‘GADO mot even noar Horz tou’, docht ik, ‘dij sjeffeur het n hollozie neudeg’.
As e al aine haar kon om wel moaken loaten. Dat zol om tzwei mark foempzieg kost hebben.
“Woar staaist nou mit open mond noar te kieken”, vruig moeke.
“Ik heb mien mond hailmoal nait open”, zee ik, “mor koekeloer even noar links veuraan”.
“Noh”, zee ze, “dij jong het Sint Vitus daans”.
“Hest doe dij jong veur de gek?”, zee n vraaw, dij mitluusterde, kwoad.
“Neee”, zee moeke gaaw.
Gelukkeg kwam de busse der aan, net op tied, wel nait op tied, mor… och, ie waiten wel wat ik bedoul.
Dringerij om in dij busse te kommen.
Ik docht: ‘De eersten zullen de laatsten zijn’.
Moar dou wie bie de volgende halte stoppen, bleek dat nait hailmoal te kloppen.
Dou wie in Winschoot bie de brôgge over t daip oetstappen deden zee moeke, “Dicht bie mie blieven, ze gappen die hier zo van de stroate”.
‘Dat mot der ook nog biekommen’, docht ik.
Wie luipen deur n haile laange stroate en doar zag ik n lekkere kabbenoade bie Kiewiet in de etaloasje.
“Deurlopen”, zee moeke, “mout k niks van waiten”. En dou sluig ze linksof bie de toren.
Doar wast! d Adrillen maarkt. Ik haar nog nooit zokswat zain.
k Heb mien ogen en oren op n feeske traktaaierd.
Moeke kochde wat te slikken, kon mien mond ook mit doun.
Snommerdoags gongen wie weer noar hoes.
Veurdat wie op de busse stapten vruig ik: “Woar wazzen dij Hailegen aingliek, k heb ducht mie gainaine zain”.
n Vraaw, dij mitluusterde, zee vrundelk: “Dij zatten in de kerke”.
De busse ging deur Kloosterholt, ik ston achterin te dansen.
“Knapst nog wel mit de kop tegen t roam aan”, zee n schienhailege kerel, dij ook n sloager was.
Wie wazzen net op tied thoes. Mien Opoe haar t eten op toavel stoan.
t Was gain kabbenoade, mor mien Opa zee: “As joe honger hebben smoakt alles goud”.
Noa mien eerste mond vol bleek dat nait hailmoal te kloppen… Och ie waiten wel wat ik bedoul.
