Mòllen

Op n mooie, vrouge veujoarsmörgen luip ik ais even t toenpad op om te kieken hou of boudel der bie lag en of ‘k al wat doun kon. Waalze bonen poten leek t wel al n beetje weer veur. Aan aander kaande van d’hege heurde ik wat stommelderij en wat foeternde geluden. Ik luip dij kaande op en von doar ons buren Geert en Martje op knijen op t gras en drok dounde om n poar van de veule tientallen mòllebulten in heur strakke grasveld open te groaven. Zo te zain haren ze ook al meer doan want der wazzen al verschaaiden bulten open. Geert was bezeg om veurzichies n mòlleklemme uut t gat te tillen met n stok om zien vingers nait te verspeulen en luit hom dou mit n smak op t gras valen. Pats! dee de klemme. Martje haar ook veurzichies doan, mor ze gilpde van schrik dou heur klemme zok mit n klap in de stok vast beet. Ik dochde da’k nou wel wat zeggen duurde, t gevoar was nou even weken. “Ie zitten der goud achter tou nait?” Martje gilpde nog ais n moal en belaande mit n dovve klap op de kont in n mollebulde, gelokkeg aine doar al gain klemme meer in zat. Geert, dij net overènde kwam vuil van schrik weer op knijen. “Gatverdarrie doe haalf male, mouve n haartverlammen kriegen of zo? Ons zo te overvalen!” Hai keek mie nareg aan en t speet mie allaank da’k ze steuren doan haar in woar ze ook mit bezeg wazzen. Martje redde mie, “Och trek die mor niks van dij ol brombere aan hur, hai is net zo nareg as n zwien omreden hai gain mòllen vangen kin mit t kaptoal aan klemmen dij e kocht het.” Geert keek heur even bedinkelk aan zee, “Dat ongedaaierte wuilt mie t haile gazon om, t begunde mit ain bultje en moust nou ais zain, achtentwinteg binnen ter nou, d’aine nog groter as d’aander. Ik heb vattien klemmen zet, mor t is net nait aans of kinnen ze ze roeken, want noa n weke zit ter nog gain ain wruiter in de vale. Rötbeesten binnen t.” Ik keek nog ais noar al t wruiten dat ze doan haren, mor ik kon der nait veul gouds aan ontdekken. “Waist wel wizze Geert dast goud aanpakt hest? Bie mien waiten heurt zo’n klemme nait in de mòllebult mor in n gange tussen de bulten.” Geert keek mie nusteg aan en zee, “Joa hur, meneer wait t weer ains beter, hest doe ooit wel ais n mòlle vongen in dien leven? As dien Gitje hier was zol ze wel zeggen, doar het e net
zoveul verstand van as n neushoorn van zokken stoppen…
Mor goud, dut ook niks, ik heb n idee opdoan van aine bie mie op t febriek en dat gait gegarandeerd waarken, let mor ais op.” Ik schoot in de laag en zee, “Boudel asfalteren?” Geert gloop mie even voel aan. Martje was intied ook weer op de bainen en zee mit n bedinkelk laagie, “Hai is van zins om ze uut te smoken, ain of aander maal goudje in de gangen en vot binnen alle mòllen.”
Ik keek Geert vroagend aan en hai zee, “Kebiet kriegen ze van mie, klinkkloare kebiet! Bultje open, beetje kebiet aan weerzieden in de gange, beetje wotter derbie en loat mor lekker gazzen, dij groavertjes zellen nait waiten hou rad of ze der vandeur goan mouten. Ik zel ze kriegen. Mor ik mout eerst even achter kebiet aan, dat goudje heb ik nait op veurroad.” Ik schudde wat mit kop, mor ze der niks van, as Geert zok wat in de kop zet haar ging t deur, hou din ook. Mor t leek mie gain gezonde menaaier om dij mòllen kwiet te worden, doar gingen ook vervast wel meer beessies aan dood.
Mor goud, aanderdoags was Geert drok bezeg mit t open moaken van de gangen dij op de bulten uut kwammen en mikde hai aan baaide kanten n brokkie karbit noar binnen. Der wazzen in ain nacht zes bulten bie kommen, mor dat steurde Geert nait, hai zol zegevieren. Dou ik nog even vruig of e dat nou nait zunde von van alle aander daaiertje dij der ook deur omkommen zollen keek e mie even meeliedeg aan. “Dink doe nou mor om dien aigen zoaken mien jong en loat Geert mor mooi geworden.” Hai haar t lest stòkkie karbit in de grond mikt en kreeg zok dou n plantenspoide en spoot overaal even wat stroalen wotter bie en al gaauw begunde dat goudje zó te kwaalmen dat t leek mie beter om even wat òfstand te bewoaren, acytileengas is nait hail gezond zol ‘k dinken. Dou e kloar was mit t wotter schoof e mit zien schobbe de goaten dicht en kon t gas zien waark doun. Geert leunde op zien schobbe en keek mit n tevreden gezicht noar t doan waark dat e leverd haar. Der kwam nou hoast gain kwaalm meer uut de grond en t zol mie nij doun hou t doar binnen was, nait best zol ik dinken. Geert kreeg zok zien piebe uut buutse en begunde dij vol tebak te stoppen. “Mooi waark gait dit worden mien jong, hier kommen veurlopeg gain mòllen meer dis kaande op, dit zel ze leren.” Hai kreeg zok luzivers uut buutse en streek zok aine òf om zien piebe aan te steken. Hai kwaalmde zo meugelk nog slimmer as dat t karbit doan haar. Mit n kureg boogie mikde hai de luziver vot en mit zuver gevuil lande dij op t ainegste bultje doar nog wat gas uutsiepelde. t Rezeltoat was onuur, mit gain pènne te beschrieven! Der klonk n haarde dovve dreun mit vot ter achteraan nog veul meer dovve dreunen en tot onze grode schrik borst t hail grasveld overal open en vlogen ons de kloeten grond en zodden om d’oren! Meters hoog vlogen de zodden, vuur en smook trokken kriskras lienen deur t gazon as vurege bewiezen van t vermogen van karbit om mòllen vot te joagen! t Leken wel net zokse sporen lava as van dij vulkoan op Ieslaand. Geert stoarde riddersloagen noar zien kompleet vernaggelde grasveld, nait in stoat om ook mor ain woord uut te brengen, braggel en kloeten grasveld zatten hom achter d’oren. Martje kwam op n draf t huus uut en stoarde mit ogen as theeschuddeltjes noar de bomkroaters en de gelege kwaalm dij over toene trok. Gitje haar der ook wat van mitkregen en zo stonden wie mit ons varen te kieken noar wat wie ons ons haile leven nait meer vergeten zollen.
Martje keek heur echtvrund aan en zee zuneg, “Echt? Zulf bedinken doan?” Geert zee muizoam, “Hou din? Wat is der in vredesnoam wel nait gebeurd?” Hai trok nog ais n moal aan zien piebe, mor dij was intied uut goan. Hai kreeg zok luzivers uut buutse en mit dou en aine òfstreek keek e noar zien vingers en dou noar de ontplofte toene en zee muizoam kreunend, “Nee hè? Dat zel toch nait woar wezen…”
Schaande genog was t wel woar en Geert het ter nog n haile beste pokkel vol waark aan had om alles weer op odder te kriegen. Mor t mout zegt worden, der het zok gain mòlle meer zain loaten, haile zummer nait en doar was Geert zo bliede mit dat e de stunt mit t karbit in laifdevolle herinnern huil.

22-01-’24

Meer van t zulfde:

0 0 stemmen
Schier?
Berichtje bie n nije reactie?
Stuur mie n e-mail bie

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekiek ale reacties
Achtergrond info:

Roelf Meijer. Mit aander woorden, t is bie de aangifte op t gemaintehuus al misgoan. Ik hait ja nait van Meijer mor Maaijer, zoas t in Grunnen hait. In 1956 geboren in Stad (Ik wol der nait uut) mor vanòf mien vaarde dag groot worden op de Wieke. Sunds 2013 woon ik nou in Vledderveen of zoas ze hier zeggen, op de Vledder.
Mor goud, bin nou mit Drees en heb de pènne weer oppakken doan noa nogal wat joaren aander hobbies. Holtbewaarken, smeden, toentjen en zokswataal. Joaren leden was der n boukje van mie uutkommen mit körde verhoaltjes en n dail doar van maggen hier nou wel ais n moal te lezen wezen.

E-mail bie wat nijs?