Leste

Hai schopt t klaai van stevels en wist t swait veur kop vot onder t houdje. Hangt t geweer aan scholder en blast ien handen. Diezege flaren, en wilgen stoan doeknekt te kleumen maank t raait. Aalderwegens druppen. Wilsters joagen kloagend over t laand en gaanzen reveln heur gehaaimen.
n Leutje wereld. Hai huvert en pakt t geweer vernijs ien baaid handen.

Even wieder schoft dook even aan zied. Polen, hai lopt richten t hoeske van ol Job, net veur baarmsloot. As hai over betonploaten lopt noar diek komt ol op n drafke achter t hoeske vot. “Moi.” “Moi.”
“n Leutje wereld, nè.”
“Joa.”
“Nog niks?”
“Neu. Ik kiek nog op kwelder en loop din weerom laangs Baaierm noar Spiek. Toch kieken of k hom kriegen kin.”
“Paas mor op. k Zol mor diskaant blieven. Mooi zo loaten, kovvie?’
“Neu, best aanboden mor k wil wieder. Moi.” Boven aan diek glopt e over raand. Fiene drupkes sloagen hom ien snoet. Hai dut kroag omhoog en jes aan boven tou dicht. Kikt nog eefkes weerom. Ol dreudelt bie t achterhoes. Vremd, wat het man toch? Wat n bibberstemke, t zel kolle weden, zelve mor reken.
Din lopt e over diek. Aanderkaant zuikt e zien pad ien n dichte dook. Dit vaalt hom nait tou. Over kwelder lopt e richten t wodder. Dikke koppels eenden en gaanzen vlaigen verbilderd vot. t Wodder is ofgoand en haalverwege. n Flare dook benemt hom t zicht. Hai blift stoan.
Job, toch ampaart. Hou old zel e no weden? Om en bie negenteg? Al joaren allinneg. Maal, zien vraauw oet tied kommen dou leste van zeuven jonges geboren wer. Doar was wat mit, zeggen zai op t dörp, mor t rechte wait gain mìnsk. En of der nog ain van jonges thoes is, of dat zai apmoal al t hoes oet binnen wait ook gain ain. Der zol nog ain touholden, mor vroag nait hou en wat. Ol redt hom zulf en ie zain hom nait ien dörp. Maaid van boer nemt hom wel ais bosschoppen mit.
En ien kontraain spoukt t en wil gain ain meer doar swimmen ien zee. Börgmeester en plietsie hebben aal joagers toustemmen geven hom te kriegen. n Premie van honderd doalder. Joagers duren hoast nait, aans nait as mit twijen.
En no stoa k hier allinneg, bedenkt hom. Lopt n rillen hom over rug. Hai kikt over t wodder. Verrek, stoan lienen. Stokken kommen der net boven oet. n Haalf uurke wieder en din ligt boudel dreug.
Dat kin t netuurelk weden dat ol Job zo vremd dut.
Meschain baang dat z’hom boudel der of hoalen. n Poest wiend blast roemte en n gat ien dook. Schrik slagt hom om t haart. Ien ain bewegen scholdert hai t geweer en schut. Bam. Ien n diezege flare slagt wat ondersteboven, komt omhoog en vaalt nog ais.
Hai trilt as n rusk en vuilt t bonken ien oren. Haalf oet t wodder komt t nog n moal ien t inne en lopt richten zee. Din benemt dook hom t zicht. Nog ain moal waait t wodder schoon. t Is vot, en blift vot.
As n haalfmaal runt e over kwelder en diek over. Bie t hoeske ropt e aan achterdeur. Vaast. Hai bonkt aan t glaas en belkt. Is gain mìnsk, wat of e ook dut. Din runt e richten Spiek, noar hoes.
Thoes vlugt e zo ien hoes, mit smerege stevels.
Vraauw zit stiefoet.
“Ik goa votdoadelk noar börgmeester”, zegt e en runt ter weer oet.
“Zelst die nait eerst omtrekken?” ropt vraauw nog.
“Of dien stevels bounen?” Mor hai is al vot.

t Is moeskestil ien collegezoal. Wat n verhoal. “Dat, was leste orkebeer”, zegt perfester. “Nooit is der wat van hom meer vernomen of aanspould. Op t Hoogelaand gong vlag oet en ien Spiek haren zai dik feest. Noatied binnen aal manlu van Spiek nog weden zuiken achter Polen. Niks. Ol Job hong aan n taauw deur t loek noar zolder, ien t achterhoes zagen zai. Lag n petret op vlouer onder zien vouten. Joa, haar man zegd, dou hai t petret ien handen haar. t Was dokeg dij dag, mor mie ducht …” Perfester pakt buusdouk en snuut hom neus, en nog ains. “Ie kieken apmoal mor eefkes ien Knelis zien dikke bouk op bladziede 668, en din benoam bie ortbeer, 2e betaikenis: ‘herma-frodiet. Volgens t volksgeloof is er van zeven zoons één n ortbeer’. Wie goan noar hoes”, zegt perfester mit n dikke haals en vrift ien ogen. Elk trekt hom jes aan en lopt op tonen noar boeten. Doar doun zai pas knopen en ritsen vaast, en baargen buusdouk op.