Knipkroag
‘Bie midsummer heurt n midsummerkapsel,’ besloot ik guster, dou wie op weg waren noar onze kapster.
Dat zo’n besloet bie mie nait mor zo oet de locht komt valen, mor t oeteindelke rezeltoat van n laange overdenken west is – ie maggen t leuven of nait – het te moaken mit hondsdoagen.
Ik zai vroagtaikens?
Loat mie t zo zeggen, ik bin nait biegeleuveg, mor praktiek het oetwezen: as eerste dag van hondsdoagen, dit joar 20 juli, n schiere dag is zunder regen, den blift t tot ìnde hondsdoagen, 19 augustus mooi weer. En omdat t zotterdag toch redelk waarm was, t voulde veur mie zulvens tropisch aan, besloot ik guster in auto, noa aal dij laange prakkezoatsies toch mor n extreem körte kop te loaten knippen.
k Mag traauwens geern bie kapster in stoule zitten. Sunt de tied dat wie nait meer op de Wieke wonen, is zai behaalve knipvraauw ook geknipt om as deurgeefloek te fungeren van doagliekse dörpse roddel en achterklap, woar k aans nooit achterkommen was. Zai kin tougelieks proaten en braaien en moust onder t luudruchteg knippen wel dien verstand derbie holden, aans mist de belangrieke faaiten ook nog.
Arineke en ik waren de eerste pasjìnten van de dag. Onder tied, dat wie t ‘stain-pepier-knipscheer’ spelletje speulden, wat ik won en dus as eerste in de stoule mog, ritste zai zok in heur knipschoet. Noadat zai mie grotendails onder t kapklaaid verbörgen haar, zag k heur in spaigelbeeld zuiken noar t kappersrubber. Knipkroag bleek nog in kaaste te liggen, mor dou zai mie swoare rubbermat over de scholders vlijde, sloakte ik n, hoast nait te onderdrokken daipe zucht. Van verlichten.
Veuroetkiekend zag k achter mie n glimlaag over heur gezichte trekken en wos:
‘Ik bin nait de eerste, dij zok onder t juk van swoare knipkroag zo makkelk ontspannen kin.’
Vrouger was t aans. Den kreegst eerst n nekpepiertje, n soort manchet om haals. n Strakke, ietwat elastisch stokje pepier, dat noa t vastplakken om kapmantel drapeerd wuir. Kreegst tenminnent gain lözze jeukhoaren in de nekke of in t boesderoen mit noar hoes.
Vanòf t mement, dat wie guster weer noar hoes reden, zit ik mit t probleem van dij swoare knipkroag. Aiglieks bedould as beschaarmen veur t knipklaaid, liekt t ook n onverwachte mentoale functie te hebben. Ook al is t waitenschappelk nait bewezen, t blift n roare gewoarworden, dast deur n swoare last op aines scholders te leggen de persoon ontlast.
n Massage veur de ziel.
k Vroag mie nou al 24 uur òf, of k guster meschain extroa gespannen was, mor kin doar gain pazend antwoord op verzinnen. As k mien oor te luuster leg bie mien aigen vraauw, krieg k allendeg mor blikken vol onbegrip over mie hìnstört. Mit aander woorden, zai vind t mor onzin.
Dat ik guster op terogweg wel degelk de weg kwiet was, is aans zunnekloar. Dou k nait de snelste weg noar Kiel koos, mor over de bulte van Tonckelweg noar de Wieke ree, kreeg k de board der flink òf van Arineke:
‘Woar wolstoe nou hìn!!’
Pas bie t zain van n vrumde blaauwe auto op oprit van ‘ons’ hoes op de Wieke wuir k weer wakker.
Swoare knipkroagen kinnen bliekboar dus tot vrumde situoatsies laaiden.
k Heb om volledeg en goud veurberaaid te wezen op kommende haite doagen, in hoes boardtrimmer oet kaast hoald en heb de board der ook nog mor òfschoren.