Kiek oet!

Ale joaren organiseert dörpsverainen n fietsspeurtocht bie de Tillemoa’s in dörp, zo ook dit joar. Wubbe en Jannoa maggen hail geern fietsen en doun net as veurgoande joaren weer mit. Der is allinneg ain probleem … Jannoa heur fiets is vot!

“Hou kin dat nou?”, ropt Wubbe verboasd “Hai stón toch wel op slöt?”
Jannoa kikt hom wat schoamachteg aan en duurt mor zuneg zeggen dat ze t nait zeker wait of ze heur fiets wel of nait op slöt doan haar. Ze kinnen wel brollen van ellén en as t grote woord der oet is, binnen de roapen goar.
“Doe boekou! Hou kons nou zo onneuzel wezen? Hou voak heb ik die al nait woarschaauwd … Jannoa denk ter om das dien fiets op slöt zets! Mor nee … mevraauw is nait zo loos! Mevraauw zet heur fiets zo veur t griepen in t rek veur dörpshoes. Ze hangt der nog net gain bordje aan van ‘dizze fiets is vergees! Neem mor mit! Tou mor!’
“Joa, nou wait ik t wel, hur! gelukkeg bistoe perfect, Wubbe Tillemoa,’ sneert Jannoa weerom.
“Ik bin blied dastoe dat wel deur hes!”
“Och joa … goa ook nog n beetje veur wiesneus speulen. Ik vuil mie al schuldeg genog en ik haar mie zo op dizze dag verheugd!” Jannoa snokt der over, wat Wubbe ook wel weer begroot en het deur dat ze t nait mit opzet doan haar.

“Nou, kaalm mor … t is ook ja nait aans. Ik zel wel even noar ons buurman goan en vroag hom wel even of ik zien fietske lainen kin.
“Dat liekt mie stug. Hai dut zulf ja mit!”
“Wèl? De Vries? Nee … da’s niks meer weerd. Hai kin t bie tieden mor zuneg op de bainen holden, wat ik die zeg. Ik zaag hom eergustern nog achter zien struunkoar bie ons deur stroat kuiern … nou da’s mor zuneg vertraauwd, loat stoan dat e nog op zien ol fietske stapt. Doar kommen allinneg mor ongelukken van.

As Wubbe n zetje loater mit de Vries zien ol fietske weerom is, kommen de gezusters Proem der ook net aan. Jannoa verteld aan baaide vraauwlu wat of heur overkommen is en as Tjaakje Proem heur zegt dat eerder dij week t Gelske Boonstroa ook overkommen was, is Jannoa volkommen verbiesterd. Ze vertellen Jannoa dat Gelske even vlug in winkel goan was veur n luddek bosschopke, zunder fiets op slöt te zetten en dou ze weer boeten kwam, heur fiets al vot was.

“Dat was ook nait zo’n loze zet van heur, Tjaakje he?”, zegt Janske Proem al laggend, “Heur fiets stón zo veur t griepen!”
“Doar hebben der meer last van!”, zegt Wubbe en Jannoa kikt hom mit n schuun oog aan en Wubbe zegt mor niks meer, omreden dat e aans gain vree mit Jannoa het.
Tjaakje zegt: “Aanderdoags zol ze mit bus noar Stad tou en zaag ze heur fiets bie bushalte stoan … en nou stón dij vanzulf wel op slöt! Gelske het de haile mirreg in de stroeken op loer legen om der achter te kommen wèl of heur fiets wel nait stolen haar.”
“Messchain mouten wie ook even deur dörp fietsen, Wubbe. Wèl wait vienden wie mien fiets ook wel!”

En zo zel t wezen. Wubbe springt op de Vries zien ol fietske en gaait der op oet. Jannoa stoeft op Wubbe zien fiets der achteraan en as wielrenners van de Tour de France, trappen ze as n stel haalfmalen deur t dörp, mor heur inspannens blieven vergees. Volkommen achter de poest kommen ze weer om bie t dörpshoes en gaait Wubbe even op stoep zitten om op oadem te kommen. In ainen ropt Jannoa: “Mien fiets … doar gaait mien fiets! Wubbe, wie mouten der votdoadelk achterheer!”
Mit dempege stem zegt Wubbe: “Mìns, wat hes nou weer? Ik bin volkommen achter de poest … ik lig hier zowat mit tonen omhoog! Ik mout eerst even oetpoesten, hur.”

Tegen tied dat Wubbe weer op oadem is en Jannoa hom verteld het wat of ze zain haar, binnen dij man en vraauw mit Jannoa heur fiets allaank oetzicht.
“Zeg dat din votdoadelk, doe klonterd,” sneert Wubbe, springt op t ol fietske van de Vries en stoeft vot.
Jannoa pakt heur mobiel en belt plietsie Wildeman en verteld hom dat der n fietsendaif bie heur in dörp actief is en dat Wubbe der nou op zien fietske der achterheer zit.

Plietsie Wildeman woont drij stroaten wieder en komt n minuut loater mit auto houk omvlogen. Hij stopt mit gierende remmen bie Jannoa, dij bie hom in auto doekt en mit n bloudgang vlaigen ze achter Wubbe aan. Wubbe het in tied dij man en vraauw al in t vizier en dut niks aans din roupen en reren dat e heur wel te pakken krigt.
Dij aarme mìnsen hebben echter gain wait van wat of der loos is en as ze din ook nog plietsie auto aankommen zain mit zwaailichten aan, denken ze dat dij achter Wubbe aanzit. Dij man springt van zien fiets òf en gaait mit gebalde voesten midden op t pad stoan en ropt tegen Wubbe: “Kom mor op jong … ik lus die raauw!”
Zien vraauw giert t oet en doekt mit fiets en al achter de stroeken.
Wubbe is haildaal kloar veur t gevecht, mor as plietsie auto noast hom rieden komt, Jannoa haalf tou roam oet hangt en keihaard bèlkt: “Pak hom, Wubbe! Ram hom inkander!” schrikt Wubbe zich wezenloos en zigt nait dat der n koel in weg zit. Hai verlust macht over t stuur en schait de bocht oet. Hai banjerd op t ol fietske van de Vries zo t laand in en smakt middenmaank de boeskolen over de kop.

n Zetje loater as ze altmoal wat bedoard binnen, krigt plietsie Wildeman n bericht op zien portofoon. “Eh … vraauw Tillemoa? k heb goud nijs veur joe. Joen fiets is terecht!”
Stomverboasd kieken ze Wildeman aan en Wubbe zegt verbiesterd: “Mor dat vraauwmìns het Jannoa heur fiets stolen! Ze het t zulf ja zain dou wie …”
“Woar haren joe joen fiets hénzet, vraauwTillemoa? Veur t dörpshoes of opzied?”vragt Wildeman.
“Och, mien gomkes doagen … da’s woar ook.”
“Doe grote stoethaspel! Dien fiets is dus haildaal nait stolen? Wat mouten dij man en vraauw nou wel nait van ons denken?” sneert Wubbe mit n vergrèlde kop en Jannoa doekt mit n schoamachterg gezicht in Wildeman zien auto.

As Jannoa even loater bie dörpshoes komt, stoan de gezusters Proem heur al op te wachten.
“Nou Jannoa … huifs gain nije fiets kopen wicht! Wat n mazzel nait?” lagt Tjaakje heur tou.
Jannoa lagt as n boer mit koeskillen en zegt mor nait dat Wubbe mit vergrèlde kop noar fietsemoaker is om t fietske van de Vries moaken te loaten.

“Woar is Wubbe aiglieks bleven?” vragt Janske Proem.
“Wubbe? Och, dij mos nog even wat regeln,” Jannoa moakt baaide doames mor nait wiezer … ales te waiten moakt nait gelukkeg!