Kerstfeest

Rebulie op zundagschoul. Hikhakkerij om Josef en Maria. t Was aal joar t zulfde. n Poar moand veur kerstdoagen begon t aal. Piet dee der nait aan mit. Dij docht loat elk t mor oetzuiken. Van hom huifde t nait. Toch was e der nait gerust op. Leste drij joar was Kloas van dioaken Vriesemoa haitied Josef west. Mor nou was Kloas der dit joar nait meer bie. Vriesemoa was n dikke boer mit n baarg sìnten dij mainsttied te loat ien kerk kwam. Din zag elk dat ze apmoal ien t kerkeroadsbankje der even oet mozzen. Din Vriesemoa mos der laangs noar zien aigen hörntje achteraan. As domie nog gain vief menuten mit preek bezeg was, kon je Vriesemoa snurken heuren. En as preek doan was, dee e weer mit en kon j’hom mit zingen der bovenoet gaalmen heuren. En Maria doar was gain twievel over. Oaltje, dochter van köster. Nou veur vaaierde en leste moal. n Vreselk aigenwieze grovve poemel van n wicht. Ze loensde wat mit t rechter oog en as ze mond lös dee, kon elk zok baargen. n Schelle stem en ze wis t haitied beder as n aander. Kloas Vriesemoa duurde t veureg joar nòu wel zeggen. t Was toch leste moal. Elk was zok aan t omtrekken ien t goud woar ze ien speulen mozzen.‘Dat as ezel heur dikke kont zag, hai t vast op n lopen zetten zol’. ‘En of ze t pòtje vot aan tit hemmen wol’ en wees intied noar heur bloeske woar grui te zain was. Oaltje janken en wol zok nait meer omtrekken woar aandern bie waren. Mor nou haren ze n perbleem. Der was gain Josef.
En Piet mos der aan geleuven. Hai wol nait en domie zulf mos der bie kommen. Bie eerste moal oefen haar e der aal dik spiet van. Oaltje was orreg wies mit nije Josef en zol hom t wel even leren. Ze kneep, knovvelde en knuurde hom mit aarms en mond. Ze vond Piet n veul laivere Josef as Kloas Vriesemoa. En Juf van zundagschoul haar hom zegd dat ze gain maaljoagerij wol. t Was ja leste moal veur Oaltje. Oaltje heur Pa haar vroagd of ze komende joaren ook nait gewoon Maria weden kon. Ze dee t ja zo goud en ze haar verder aans toch niks om handen. Juf haar ter mit domie over had en zegd dat t heur beder leek om mor ains n nije Maria van staal te hoalen. Domie zol ter wel mit köster over hemmen. Oaltje haar vreselk schraifd en reerd dou ze t bie leste moal oefen heurde. Was op n draf noar hoes rund en raip intied ze deur lös dee dat ze aalvast n nije Maria zuiken mozzen. Grode konsternoatsie en juf mos vot mit domie der achter heer noar t hoes van köster. Noa n zetje waren ze der weer mit Maria. Dij glunderde en haar t hoogste woord. Elk begreep dat ze aankomend joar vannijs Maria weden mog. Van Piet kon t nait gaauw genog kerstfeest worden. Hai haar thoes zegd dat e t genittje van jonges aal n zetje zat was. En veur e der op verdocht was, was t zo wied. Zo leeg as kerk gewoonlek zat, zo stampensvol was e weer mit kerstfeest. Mozzen stoulen biekommen. Köster en vraauw laipen mit dik swait veur kop stoulen bie te slepen. Köster zulf haar veur ien kerk vot noast kerstboom zien vaste stee. Drij emmers wodder en drij laange stokken mit aan t ènde n spons knupt stonnen kloar. Hai was dudelk boas van t haile spul. t Was orreg duuster ien kerk, om nait te zeggen baalkeduuster. Allinneg n poar lutje laampkes en wat dikke keersen. Ien ofwachten van as t spul begon en köster kerstboom aanstak. Maria ien heur te krappe klaid wos aal dat boudel begonnen was.

Pakte Piet aalvast steveg bie haand. Ien aander haand haar elk van t spul n keers dij as ze noar binnen gongen, aanstoken werd. Zachies stonnen z’achter ien kerk ien duuster te wachten. Mit twijen noast nkander werd keerske aanstoken en mozzen ze noar veuren ien kerk.
Maria kneep Josef nog mor ains stief ien haand. t Haile spul kwam strompelnd en stroekelnd ien bewegen maank routduuster. Gain haand veur ogen te zain. Mit n aarm woar keers ien braandde veuroet stoken. t Begon branderg te roeken en juf was net op tied bie n engel. Dij mos wieder deur t leven mit ain vleugel en n stuk van t hoar. Dou Maria Josef stief aan haand trapke achter ien kerk noar t gaangpad mit trok gong t mis. Was nog ain tree meer en ze vol laankoet, mor hail Josef stief bie zien kladden. Dij lag bovenop Maria ien t gaangpad en aal kerkgaangers heurden Maria bèlken. “Goa van mie òf doe domme Josef ”. Der werd haardop laagt en gnivveld. Dou elk op zien stee zat, haar köster d’eer zien grode kerstboom aan te steken. Drij kerkeroadsleden mit elk n laange, lekkende stok ien haand om boom hìn. t Ging goud. t Vuur slingerde zok deur boom en aal keerskes brandden, zag n glimglundernde köster. Domie docht dat t spul mor ains begunnen mos. Elk dee zien zègje en der wazzen n poar moekes dij mit buusdouk onner neus zaten te snoeven. Zo aibels mooi as kiener dat toch deden mit t geboorteverhoal. En Josef wer red deur Maria. Dij zol net zien prevelement doun. Maria stoof ien t ìnne en gilpte,“braand”. Ochoi, köster verblaikte en kerkeroadsleden störmden baank oet. Der werd mit laange stokken en nadde sponzen zwaaid. Boom drupte aan aal kanten en dou t kloar was kon köster noar hoes veur n verschonen. Weerom zag e datter n grode swaarte veeg op t witkaalk van muur zat. Dainst bleef ruier. Maria haildaal oet stuur en Josef bliede dat t gaauw doan was. Noatied mozzen aal kiener vèur laangs lopen en kregen ze n boukje mit. Josef huifde aigenliek gainent, mor hai kreeg hom wel omreden zien noam der ja op stond. Dij boukjes haar e gain plezaaier ien en kwamen voak ien n deus op zolder. Jankboukjes waren t. Juf zee dat ze t apmoal goud doan haren.
Maria kwam vot noatied noar Piet tou en zee dat z’hom n dikke hampel von. Ze was bliede dat aankomend joar der n nije vrizze Josef weden zol. Piet kon zok dat begriepen, zee e.
Hai verheugde zok nou aal op kerstfeest aander joar en zol vast veuraan zitten.