Ken diezulf
Ken dien aigen kracht, mor ken ook dien zwakte
Der binnen al verschaidend op de neuze tikt, woarvan akte
In dien aigen haand ligt dien talent
Mor dien grenzen binnen ook al wel bekend
Duurf te stiegen en duurf ook te foalen
Wait wenneer te geven en wenneer te hoalen
Een spaigel toont wast zulf nait zuchst
Erken dat wat die soms ontbrekt bewust
Want wieshaid schoelt in evenwicht
In het licht dat vaalt en soms verdicht
Ken dien kwaliteiten en wees nait bevreesd
Mor omaarm dien bepaarkingen, want doarvan gruit de geest
Want wel te hoog riekt, mist soms de grond
En een val volgt snel, onherroepelijk en rond
Loat trots dien stappen nait verblinden
Want in beschaidenhaid kinst de kracht vinden
Een wies mens kent zien woare moat
Wait wenneer hai stilstaait of verder goat
Duurf te gruien, mor blief beschaiden
En loat die veural deur dien ego nait mislaiden
