Ie kinnen hier wel schoelen!
De weelde van nou gooit mie even trogge in de tied. Ie zellen wel zeggen: weer zo n olle stroek, dij maint dat t vrouger zoveul beter was … Dat is vanzulf nait zo, al kin k dat best begriepen. Joa, op oldere leeftied haar je t vrouger mooier. Ie wazzen ja jonk en den heb je gain prakkezoaties. Bie t older worden en leven in n hail aandere wereld, denk je doarom geern n moal trogge.
Veul lu binnen nou verzekerd van n goud inkommen. Elk van ons krigt zien Drees, vanòf 67, vanzulf.
Vrouger was de gulden op de maart n doalder weerd. Nou zeg ik voak: op de maart is joen euro nog n gulden weerd! Omreden dat je der nait barre veul veur kopen kinnen. As smoker oet de tied van twij kwartjes veur n pakje sigaretten geef k nou € 8,40. Nou zeg ik joe!
Mien gedachten goan noar Oostwold. Nait in t Westerketaaier, mor in t Oldambt. Doar haren wie n kraandeloper veur t bladje Midwolda-Oostwold. Ook was e boderieder, verkocht e gasvlèzzen en brocht de post rond. Twaalf ambachten … nee, gain dattien ongelokken! Aan ain boantje haar je in dij tied nait genogt om rond te kommen, paartie lu pakten ales aan om te overleven. Oh joa, grafgroaven dee e der ook nog bie! En doaroet komt ditmoal mien verhoaltje …
t Was n beetje n graauwe dag en d’begraffenisverainen wol geern dat H. n graf gruif veur n overledene.
Noa n poar uur groaven haar e der al zowat n meter grond oet en was doarmit bienoa op daipte. De wolken boven hom wuiren aal zwaarter en hai bedocht, dat e t kapke der alvast mor boven zetten mos, veur t geval der wel n zwoare bui omdele kommen kon. Net dou e dat veurkander haar, begon t al te sputtern.
Nog gain ketaar loater goot t dat t scheet! En nou, mout e docht hebben. Onder t kapke! Gainain dij mie zugt, t is ook ja nait aans. k Mout mie behelpen.
n Ketaartje loater heurde e stemmen en nijschiereg as e was, keek e mit zien moagere kopke over d’raante van t graf. n Jong steltje in zummergoud wos nait wat heur overkwam en loerden in t rond, om n schoelsteegie te zuiken. d’Ol man haar mit heur te doun en raip haard: ‘Kom hier mor heer, hier zit je dreuge!’ t Steltje keek oetzied en zag n liekwit, smaal kopke oet t graf steken en schrok zok de blubber!
In ploats van te schoelen, zetten ze t op n draf noar d’oetgang! Den mout je t zulf mor waiten, zel d’ol wel docht hebben.
Optaikend as woargebeurd deur
