Haarfst is sukerbaiten roeken
Wat past der nou zo goud bie de haarfst as sukerbaiten. Joa, ook wel de eerappels mor toch de sukerbaiten voeren de heufdteun.
Heulemoal as je aan t Houndaip tussen twai sukerfebrieken geboren bennen zoas ik.
Dag en nacht zat je in de sukergeur en bie de mainsten ropt dat een gevuil op van borstploat, Sunterkloastied nait woar?
Met vrachtauto’s vol, oet haalf Nederlaand worren ze hier hen brocht. Man, wat is dat een waark om zoveul, zo ver weg, ‘t veur elkoar te kriegen.
Vrouger joekelden de baitenauto’s vlak veur deure langs en mor hopen dat der wat ofvaalt, kon je dan mooi aan t peerd geven. Toun waren der kwoajongens dai een lat op de weg legden, as de baitenauto der overhen ree, wipte de vracht omhoog en vuil der wel wat of. Nee, dat heb nooit doan. Mor ik von wel es ain aan kant van weg. Trouwens, k vin nog wel es ain bie de rotonde, neem ik hom met mor dou der niks aans met dan der even noar kieken ja.
Voak stoan der dikke stukken in de kraande: Verschrikkelijke stank boven Groningen, afschuwelijk. Of stukken veur radio noord over dai verschrikkelieke tied van luchies.
Man, dai lucht vin ik nou schier, mag k groag roeken.
Ain febriek is joarEn leden stopt (wat eerst de Frais-Grunningse was in Stad) en soamengoan met d aander in Hoogkerk en hait nou: Cosun Beet Company. Eerder was dai: C.S.M. Centrale Suiker Maatschappij en doorveur was t: N.N.B.S. Noord Nederlandse Beetwortel Suikerfabriek. Ooit opricht deur Jan Evert Scholten.
Die lucht geft mie altied al het waarme gevuil dat der aalmoal fijne doagen weer an komen, Sunt Meerten, Sunter Kloas en Kaarst. As kinder luipen wie met Sunt Meerten der hen en kregen wie n brok waarme suker, dat was heerliek man.
In dai tied rie ik ook n poar moal bie febriek laangs, roeken, kieken en even wat foto’s moaken. Veural van sukerbaitenauto’s. ‘k Heb der wel es stoan te kieken dat k op scholder klopt wer. “Vindst doe dat nou ook zo mooi Joakop?” Kiek achteromme, stat der oomzegster van mie. “Dat dou ik ook elk joar, fijne geur hè”
Ik zal wel nait normoal wezen, mor ik mag dat groag doun.
Mor soms.
Zoas veur twai joar leden, fiets ik rond over Vairverloaten en kom bie de sukerfebriek langs, even fiets neerzetten, fototoustel veur de dag, even n poar foto’s van sukerbaitenauto’s moaken. Dat kon nou mooi, zun scheen percies vanof de goie kaant.
Even n goud plekkie oetzuiken en n poar mooie vrachtauto’s op foto zetten. Loop noar doar woar ze t terrain oprieden, druk aine of. Ik keek met verboazen, stat op n schiet vluchtheuveltje woar alain mor n verkeersbordje stat n jonkie met n fototoustel en zet elke vrachtauto dai binnenkomt op foto. Der gat n roar gevuil deur mie hen, van verboazen? Zo moakte ik in mien tied op dai leeftied ook al zo foto’s van vrachtwoagens, de troanen schoten mie in d ogen. Ik heb mien fototoustel opburgen en ben wegreden, troanen in d ogen. Op dai leeftied von k het nait pretteg om bekeken te worren, dat stoorde mie as ik foto’s moakte.
Dat der nog steeds gounend bennen dai dat doun, ondanks de mobieltjes en zo. Mooi man.
Ben eerder ook wel es n dag lang metreden met sukerbaitenauto, hail noar Bant ophoalen en dan noar Vairverloaten om te lössen, wat ‘n dag man.
Sukerbaitencampanje loopt al hoast twai moand, binnenkört rie ik der even weer bie laangs, even roeken en kieken.
Weer mien haarfst.
