Gnivvel: Meziekles

Laank leden kreeg k as kwoajong drij vingers tussen schuurdeur en kezien. Och man, wat dee mie dat aldergloependste zeer. t Verstaand sluig mie op tilt en t was mor goud dat biebel dik onder t stof zat dou k ons Laimeneer even n veer in kont stak. Pien trok mie filaain tou tonen oet, t hoar kwam recht in t ìnne en n kolle rillen juig mie over rug mit van dij gevolgen da’k noppen op aarms en bainen kreeg. Aldernoast wat heb ik stoan daansen en jodeln.
Terzulfdertied pongelde moeke mit voel goud in wastobbe en heurde t lellen n zetje aan, mor wos nait wat d’aanlaiden van mien gebèlk was. Soavends dou pa in hoes kwam zee moeke dat leujong op meziekles mos, omreden der volgens heur vervast n groot talent mit mie op plaanken kwam.
Mien gesputter van hou of t wel nait komen was brocht gain omkeer teweeg, zai zag in mie al n Willy Alberti of zukswathìn en ik zol t hailendaal moaken in wereld van zingerij. Mor zee ze, t was beder da’k eerst les kreeg op n meziekinsterment.

Aanderdoags ik schier goud aan, stiefsel in t hoar en bie moeke achter op n gammel pakjedroager op fiets noar Stad tou op zuik noar n schiere meziekschoul.
Computer, internet of koegel was der dou vanzulf nog nait. t Aldereerst noar Jan Holvast, ie waiten wel dij man dij zo aibels mooi de snijwaals oet zien trekharmonikoa trok. Mor dat haar k al duvels gauw in t snötje, k zakde sikkom deur stoul man, mit dat zwoare apperoat op knibbels en der zaten mie veuls te veul zwaarde en widde knopkes op, dus gain trekörgel.
Bie Olengoa in Visserstroat kreeg k n gitaar om haals, nait haalf zo zwoar, mor t apperoat was mie te laank of ik haar aarms te kört. Mien getjìngel juig kat in gedienen, hond muik slim roare geluden en t wotter luip hom òf. Dou iesderdroadjes aal kaanten opsprongen, keek kerel lelk as drij doag min weer en zee dat t genog was, k was n laif jong mor k haar der gain aanleg veur en telent haar e nait op plaank liggen…. körtom…. ook gain gitaar. Dou nog even noar n trommelsloager, dat leek mie wel wat, twij van dij grode trommen en potdeksels in koamer, stokken in haand en haauwen of wereld vergaait.
Mor moeke ‘sluig grode trom’, mos ook mor nait, wee ze: “w’hemmen nou nog schiere noabers” en dat wol ze geern zo hòllen.
Ten lange leste wui t n luddek mondörgeltje mit n feestmuts van Mulder op t Zuderdaip. Mien aldereerste optreden was meroakels, t was n groot sukses op t brulofsfesie van Opa en Opoe….. dij vonden vanzulf ales mooi wat klaainzeun speulde.

Oetzonden in t pergram ‘Noordmannen’ op Radio Noord, 1 feberwoarie 2015
Ook te beluustern op YouTube https://www.youtube.com/watch?v=ebMBIyF-n_g