Gevolgen van n mizzelke foto
Streekkraant glidt mit n smak op mat. Dino Slutema lopt gaauw noar gaang tou. ‘Geluud van dij smak en kniddern van kraandepampier dat binnen bruierkes van nkanner,’ bedinkt hai bie zien gat op. Hai krigt kraant. Legt dij op zien pladde haand en weegt hom. ‘Wat n dikke pankouk vandoag,’ mommelt hai en gaait hoeskoamer weer ien.
‘Leesvouer,’ zegt hai tegen Ina, zien vraauw. Dino Slutema het n vrije daag. Hai let hom ien stoul deelvalen en begunt te bladjen en din te lezen.
Op bladziede zeuven zigs n foto van twij manlu. Ain van dij baaident het n reusachteg dik lief, krekt n eulifant. Zien lief puult sikkom te kraant oet. Zukse dikpìnzen bestoan nait! Zai hemmen mit dizze foto n foefke oethoald. En kerel zien pazzipant staait mor haalf op foto. Baaide manlu stoan ien n zoaltje veur n olle kaast, n aibels schier meubelstuk. Aan zoelen van kaast kin Slutema zain dat t n Oamelannerkaast is, aal of nait op t aailaand Oameland moakt. Over kasten en aner meubels het Dino bouken. Dij Oamelannerkaast komt nog oet tied dou Waalvisvoarders op Waddenaailannen touhillen. Achter Dino Slutema zien ogen daanst stranholt t strand op. En hai dinkt: Werren dij kaasten van stranholt moakt …? Zol dat kinnen?
‘Mos ais zain, Ina!’ zegt hai, ‘Wat n schiere kaast!’
Zai krigt kraant en leest artikeltje bie foto. Zegt: ‘Hes doe t lezen? Ketoren haren n open daag. Doar binnen manlu op foto zet… Mor dizze foto deugt nait, wat k die zeg! Doar hemmen zai wat mit oetvreten. Zukse dikpinzen binnen der nait! Dij man liekt wel n eulifant. Mit dizze foto is rommeld.’
n Poar doag loader slintert Dino Slutema deur n dörp hìn. Dij is zo groot as n eerliekse stad. Ien aigen dörp is hai op traain stapt. Zien fiets staait doar ien fietsrek.
Dino maag geern lezen over vrouger. Ien boukenwinkel hier kocht hai n tiedschrift over geschiedenis. Haalfweg n winkelstroat blift hai stoan. n Dikke man staait doar as n vogeltje om hom tou te koekeloeren. Man het zulde kop as dij persoon ien kraant.
‘Moi meneer,’ zegt Dino, ‘hemmen joe lesdoags ien kraant stoan?’
Man kikt hom aan en nikt van joa. ‘Mor nait zo …’ Hai tikt tegen zien blaauw oog aan. ‘Dat het fotogroaf van kraant mie flikt, dou k bie hom was om verhoal te doun. Wat n mizzelke foto, nait …?’ Bie beetjes vertelt kerel over zien oaventuur. Dou hai foto ien kraant stoan zaag, vuilde hai hom vernavveld. Dizze foto klopte nait. Hai is noar fotogroaf tou lopen, dij hier ook woont. Wol waiten hou of t kwam dat hai op foto tienmoal zo dik en braid was as ien waarkelkhaid. Gesprek laip oet de klaauw en mit n blaauw oog is hai doar votkommen. Zien pazzipant op foto dat is Peter, zien swoager. Ien ketoor hier stoefbie, dij n open daag haar, binnen zai op petret zet. n Zetje loader, noa dij foto ien kraant en tik op zien oog, binnen zai nog n moal noar ketoor tou west. Hai en Peter. Zai wollen proaten. Mor juvver aan boalie wol heur kwiet. ‘t Is n mooie foto, ons kaast staait der goud op. En no heb k gain tied meer … Moi!’ Bie t votgoan het swoager Peter dij kaast even goud aanpakt. Hai het der n poar karatetrappen tegenaan geven … Kaast vernaild, aigen schuld. Kerel is der poesterg van worren. Wat ook n verhoal! Mor Dino Slutema is wit om neus worren, zien bainen trillen. ‘Och, jong,’ zegt hai verdraiteg, ‘is dij kaast kepot? Dat is n hail schier meubelstuk …’ Dino zuikt noar zien knip. ‘Zit der n scheur ien? Of is der n penail ientrapt?’ Slutema telt zes braifkes van viefteg euro oet. Begroot hom van dij kaast. ‘k Help die … bring dij sinten mor noar dat ketoor tou. Kinnen zai n meubelmoaker vroagen of man boudel liemen wil.’
Dino is weer onnerwegens noar hoes tou. Traain is sikkom leeg. Ien volgende stoatsion stappen min- sen ien. Eefkes is der volop zun ien traain. Dino vuilt noar zien knip. ‘Drijhonnerd euro votgeven … en woarom ainks?’ Hai gaait n beetje veurover zitten en loert ien knip wat der nog over is. Daip ien gedachten wil hai knip weer ien taas doun dij noast hom staait. Mor Dino het kop der nait bie. Knip kukelt noast taas en glidt op grond.
Volgende perron is leeg. Traain voart deur baauw- en gruinlaand. Nog eefkes en zai binnen ien zien dörp mit dij hoge toren dij boven ales oettörnt.
Dino stapt oet. Bie fietsrek krigt hai tillefoontje te taas oet. Tikt tillefoonnummer ien. ‘Moi Ina,’ mommelt hai tegen vraauw, ‘k bin dom west … zo dom. Heb veur Sunnerkloas speuld …’ Zien vrije haand zuikt over zien buzen hìn noar zien knip en hai loert ien taas. Zien haart gaait te keer.
‘Wat, Dino …?’ vragt Ina.
‘Mien knip is ook vot.’ stìnt hai weer. Dino sjantert eefkes deur. Din gaait tillefoontje taas weer ien. Hai swut as n otter. Misschain dat knip hier op tegels valen is. Hai zöcht om hom tou en stevelt hìnneweer. n Poar vraauwlu lopen zien kaant op. Zai binnen ale drij op leeftied en hemmen nedde jezzen aan. As Dino heur aankommen zigt, wort hai blied. t Is zien moeke mit heur baaide kammeroadskes! Doar gaait Dino aalweer. Hai zit mit moeke en doames ien traain noar Stad tou. Doar is t hoofdstoatsion van spoorwegen.
‘Moak die nait zo bunzelachteg jong!’ haar moeke bie fietsrek zegd. Zai haar vroagd op wat tiedstip hai zien knip t lèst zain haar. Dat was ien traain. Dino haar sinten teld. ‘Goa mor mit, din vroagen wie op hoofdstoatsion of zai hom aal vonnen hemmen.’ Gaauw het moeke n koartje veur heur zeun kocht ien automoat bie perron. Dino zit noast moeke. Zai zegt: ‘As zai op hoodstoatsion zeggen dat zai dien knip nait vonnen hemmen, geef heur din dien adres en tillefoonnummer. As dien knip vonnen wort, kinnen zai die optillefoneren! En doe mos, as doe aargens noar tou gaais, nait meer zoveul sinten mitnemen, jong! Dat mos mie beloven!’
Nog eefkes en zai binnen der. As traain op hoofdstoatsion aankomt, stapt Dino t eerst oet. Hai helpt moeke en heur kammeroadskes bie t oetstappen. Mit nkanner lopen zai noar t stoatsionsgebaauw tou. Deuren vlaigen open. Ien dij òllerwetse hal blieven zai stoan. ‘Kiek,’ zegt moeke, ‘doar bie loketten, doar mos vroagen. Tillefoneer mie vanoavend mor op hou of t òflopen is. En kiek oet dat doe dien koartje ook nait kwiet wors!’
Vraauwlu lopen noar deuren tou. Dino gaait achter n riegje minsen stoan. Hai zöcht noar goie woorden: ‘k Heb, heb … en dou en dou … eh …’
