Een wichtje van het plattelaand
Een boernmaid, zo puur en staark
Mit handen dei waarken en vol eelt van het waark
Heur ogen stroalen, een glinstering van gold
In het gruine landschap woar de vrijhaid onthold
Mit elke zunsopgang begunt heur dag
De koien melken in het veld mit een vaste slag
Heur hoaren in een vlechte, heur glimlach zacht
Heur kracht en moud wordt deur niks veracht
Ze lopt deur de velden, het groan in heur haand
Een wichtje van de oarde, daip mit het laand verwant
Mit laifde veur de baisten, veur het boerenbestoan
Zet ze heur scholders der onder en is tevreden mit heur bestoan
Ze kent de seizoenen en de ritmes van de tied
Heur haart klopt in harmonie, mit de natuur en dat altied
Een wichtje van het plattelaand, zo trouw en groot
Heur leven is net een laid in een landelijke noot
In heur zuchtst de toukomst en de hoop dei ze geeft
Een boernmaid, vol leven, woar het plattelaand om zweeft
Mit worrels in de oarde en heur dreumen in de lucht
Is zai de ziel van het laand, een bron van neie vrucht
