Dreumraais

Laif Dreumbouk! Véúrdat t geheugen onze vongen dreumen oetveegt of ver aandert, leggen wie ze ien die vaast. Zo leven ze deur. Veur aiweg en altied. Eerste vangst mit dreumenvanger is vot roak, as wie n glimp opvangen van Olodumare, de Scheppergod, onèndelk wied ien t firmament.

Din loaten wie mit aander godheden, Orisha’s, t firmament achter ons om noar lu op eerde om te kieken. Orisha’s binnen der stinzat van om noar Olodumare te luustern. Hai zit ja ook zo onveurstelboar wied vot! Wat wait hai over t bestuur van t uni versum? En záí hebben t beheer over haile boudel op eerde. Hai is niks van neuden. Olodumare wos dat Orisha’s rebèls waren. Hai haar heur deelbatsen kind, mor doarveur ien stee rezelvaaierde hai regen tegen te holden. Ale rivieren, meren, daipen en moaren dreugden oet. Gruiden gain gewassen meer; daaier en mensen kwamen oet tied.
Mensen smeken: ‘Red ons! Wat hebben wie joe doan, dat ie zo grammiedeg binnen?’ Orisha’s heuren heur smeekbeden aan. Ze waiten dat záí t binnen, en nait de mensen dij Olodumare glìn ien hakken mouken. Ze bidden hom om regen. Mor Olodumare heurt t nait. Ze vroagen om vergeven en beloven opnijs om noar hom te luustern. Verschaaiden Orisha’s pebaaiern zulfs om nóg wieder noar zien firmament omhoog te vlaigen. Vergees. Van op òfstand pebaaiern Orisha’s t de Scheppergod oet te leggen: t gaait slecht op eerde, ondanks goie beslizzens dij wie op ons meetings nomen hemmen.

Olodumare vragt of Oshun aan dij bieainkomsten mitdee en Orisha’s antwoorden nee. Olodumare stukt heur oet dat, zunder Oshuns aanwezeghaid en heur macht over vruchtboarhaid, gainain van heur ien spanningen wat oplevern kin. Din vragt Oshun of záí t perbaaiern maag. Ale Orisha’s laggen heur vaaierkant oet. ‘Ha, ha, ha! Hou kin zo’n prugeltje doun, wat oldern nait lukte? Goa doar mor weer zitten, verzörg dien hoed mit kokos- eulie en wees mooi! Ha, ha, ha!’ Mor Oshun holdt vol. Op t lèst, oet pure wan hoop, stemmen ze ien: Oshun maag t pebaaiern! Ze veraandert heurzulf ien n gloepend schiere paauw en vlugt hoog t firmament ien. Mor t is zó wied, dat heur veren begunnen òf te valen. En as ze bie zun aankomt is heur bonte verenklaid verschruid en binnen de tere veerkes op heur kopke verbraand. Toch is ze vastbesloten om bie Olodumare aan te kommen en ze vlugt wieder en wieder. As Oshun denkt dat ze gain klap meer vlaigen kin, komt ze bie t verblief aan van de Scheppergod. Ze vlijt heur ien zien aarms en hai zigt dat de schiere paauw ien n gier veranderd is.
Olodumare nemt Oshun op en verzörgt heur weer gezond. ‘Dien moud en vastberoadenhaid hemmen mie t haart verzaacht. Ik zel staarvenswoar regen brengen,’ zegt Olodumare. En dat dut e. ‘Van nou òf aan bistoe, mien laive paauwgier, bosschopper van t hoes van Olodumare en via die allain zel ik berichten overbrengen.’
Wie zain Oshun as gier weerom kommen noar eerde om t leven te eren en te priezen. Paauw en gier aalbaaid zellen veur altied as haailege daaier mit Oshun verknupt blieven. En zo as wie nog te zain kriegen, zel heur vastberoadenhaid en innerlieke kracht de wereld redden. Want nou binnen wie alderdeegs mit de Orisha’s op eerde om veur vraauwlu nóg meer gouds te doun, mor Oshun is nog hailtied vrokkeg, omdat zai nait aan heur beroadsloagens mitdoun mocht haar. Oet saggerien rezelvaaiert ze ale vraauwlu onvruchtboar te moaken en wait ze te veurkommen dat aander godheden heur aksie ongedoan moaken kinnen. Joa, en dín nuigen aander Orisha’s Oshun vanzulf wél oet om aan heur waark mit te doun, wat Oshun noa veul bidden en smeken op t lest apsepteert. Aalderwegens worden vraauwlu weer vruchtboar. Ook n vraauw ien Vlissingen. Mor nóg verboazender is, wél doar op wereld komt. As of t zo wezen mos, want ik heb n veurgevuil dat e ien n vervolg op dizze epizode de heufdpersoon wordt: Michiel de Ruyter!
Oshun. Woarom is zai persies degene dij ik neudeg bin? Zai is ain van de godheden van de WestOafrikoanze Yoruba-religie. Noa heur komst op Cuba vil ze ien de Santeria-religie soam mit de katholieke Virgen de la Caridad del Cobre, de patroonhaailege van Cuba. Oshun is keunegin van t zuite wotter, zo as moaren, daipen, bronnen en rivieren. Zai is de verpersoonleken van laifde en vruchtboarhaid. Ze wordt ienroupen veur aalderhande hulp. ‘Oshun, luuster asjeblieft noar mie en stoa mie bie, want ik lie aan Fernweh. k Dreum van verre plekken doar k nooit west ben.
Begelaaid mie asjeblieft as tolk bie mien dreum van n Europese, West- Oafrikoanze, en benoam Spoans-Amerikoanze rondraais! Mit ons baaid kinnen wie dij raais realiseren astoe via telepathische dreumen parallel mit mie mitraai zen en tolken wilze. Oshun of Virgen de la Caridad del Cobre, ik sméék joe, al zel t ook op knijen!’
‘Winfried, hou wie kinnen mit ons baaid dreumraaizen?’

‘Oshun, noar aanlaaiden van dij fikse zwangerschapsiengrepen deur dien noamgenoot nam k twij bouken ter haand over de Nederlandse volksheld Michiel de Ruyter. Onder t lezen heurde ik wied vot de Zeeuwse band Bløf zingen: ‘Vlissingen ademt zwaar en moedeloos vannacht’.
Laif Dreumbouk! Dij kombenoatsie van teksten en muziek laaidde lichtkans tot t singeliere dreumweefsel dat ik wait nait woar òflopen zel, mor doar Michiels geboorteploats Vlissingen ien te zain is. Hou din ook, vrundin Oshun, ik verbeel mie nou al mit die tussen woaken en dreumen ien die Ferne te zweven.