Dreum

Woar k voak over noadenk is hou of t noa dood wieder gaait.
En din veuraal wat ter mit mien ziel, mien aigen ‘ik’ gebeurt.
t Kin toch nait zo wezen, dat ales in t luchtledege oplöst?
Zun en moan binnen zichtboar, en steerns ook, al binnen dij wied vot.

Dij naacht kon weer ais nait sloapen en kreeg dizze kwestie bie kop.
Zowoar sloap kwam en k dreumde. Over mien aigen ‘ik’.
Dreum brocht helderhaid in mien zuiktocht. k Swaarfde deur roemte,
vloog steerns veurbie.

k Zuzooide op n vrizze veujoarswind, klokkerde in n waarme zummerzun, waaide mit regen en blad in haarststörm en sliesterde over snij bie winterdag.
Ook kon k fluustern mit t duuster en schoelen in naacht. Dizze dreum haar mien ziel, mien aigen ‘ik’, n plek geven in stilleghaid van roemte.