Dolodo, grappegste kloun van haile wereld

Ien joaren zeuventeg, veurege aiw, kwam der mit regelmoat n circus noar Stad tou te speulen. Dat was nait aaltied zulde circus. Nee, der wazzen der veul meer. t Was doudestieds hail gewoon dat zai nog van dat gevoarleke goud haren. Wais wel, van dij dikke katten mit laange, schaarbe tannen. Dikke daaiern doar minsen t van ien boksem deden as zai bekken opendeden. Der wazzen gounent bie dij kons op n kilomeder òfstand brullen heuren. Leslie Muts woonde ien dij joaren zeuventeg op koamers ien Stad. Hai was studint. Ien zulde hoes hoesden nog meer studinten. n Hoesgenoot van Leslie haar n plan. ‘Hes ook zin, Leslie, om mit mie mit te goan noar circus tou? Der komt doar n haile grappege kloun. Dolodo is beste kloun van haile wereld …’ Koartjes wazzen duur, mor t leek Leslie wel wat tou. Mit noame dij pias Dolodo wol hai zain.
Zai gingen der lopens noar tou. Om acht uur soavens begunde veurstèllen. t Was drok bie kassa. Baaide studinten zatten noast nkanner. Licht boven pebliek wer aal swakker. Inkeld boven piste braande fel licht. Orkest mit bloazers begunde te speulen. Trommels mouken meziek nog leventeger. Leslie zat onneroetsakt te lustern. Hai haar smirregs n poar vleskes bier had en dij wazzen der lekker ienvalen. Stoaregaan ging licht boven pebliek oet. Inkeld ien piste was t n zee van licht. Direkteur kwam der aanlopen ien sangen pak en mit n kaggelpiep op kop. Meziek hil op te speulen. Direkteur begunde te proaten. Wat was t ja lekker waarm hier. Haile gebeuren dee Leslie dinken aan zien bèr. Veur t sloapen goan aan lusterde hai geern noar radio. Bie zetten was meziek soavens op radio schierder as bie daag. Muzikanten van circus begunden weer te speulen. Doar kwammen peerden, zuver as ien n sprookje! Zai wazzen apmoal snijwit, zulde peerden as hai ook ien zien dreumen wel ais zain haar. Leslie kon ogen nait meer openhollen. Stoaregaan zat hai ien stoul te sloapen.
Hai vernam t nait dat zien hoesgenoot hom ien zien zied porren dee. t Was t bier, meziek, waarmte en duusternis rondom stoulen van pebliek dat hai ien sloap valen was. Hai snurkte as n swien. Dat was nait aangenoam veur zien hoesgenoot dij Smeerd haitte van zien veurnoam.
Nog aaltied zat Leslie ien stoul te sloapen. Mor op n duur, t was ja aal veul en veul loader, wer hai aargenswoar wakker van. Hai keek muid om hom tou. Hou loat was t? Overaal braanden felle laampen. Der was geroezemoes. n Poar minsen stonnen hom sikkom op tonen te daanzen. Hai drukte zien bainen tegen raand aan van stoul en zai konnen der bie laans. Hai vroug hom òf: was veurstèllen no aal òflopen…?
Joa, dat was zo! Noast hom zat Smeerd, zien hoesgenoot mit verbraande kop. ‘Moi,’ zee Leslie. Mor hai kreeg gain antwoord. Gedureg ging dij kop van Smeerd van links noar rechts tou en weerom. Dudelk klonk t van: ‘Hai, hai, hai, wat vaalt mie dat van die òf.’
Ien boeten ging Smeerd tegen hom te keer. Mor vaals, nee, dat was hai nait. Dat laag nait ien Smeerd zien oard. Kereltje kon t nait vatten hou t meugelk was dat Leslie ien sloap valen was. Aal dij tied haren artiesten heur best doan. t Was n haile schiere veurstèllen west.
Noast nkanner sjaauwden zai weer op hoes aan. Onner t lopen deur keek Smeerd mor aalgedureg kaant van Leslie op.
‘Doe kins wel bie dat circus sollisitaaiern,’ raip Leslie, ‘bis ja zulm krekt n kloun zo as doe mie mor aal aan zits te gloepen, pias …’ Smeerd gaf gain antwoord.
Leslie haar Smeerd ook n moal nuigd om bie hom te kommen te eten. Mor dat eten dat was nait goud belukt. t Mos stamppot mous veurstèllen, mor Leslie haar t wodder nait goud òfgoten… t Was meer soep west as stamppot.
‘Hes zulm nog n beetje genoten van dij kloun?’ Smeerd trok zien neus ien kroes en sweeg.
‘k Vroag die wat haalve zool! Hes nog genoten van dij kloun?’

As n hond, dij taargd wer, zo dook Smeerd ien nkanner, mor sjaauwde deur. Ien ainen, glìnverbraand, trapte Smeerd tegen n fiets aan. Dij fiets kukelde omdeel en nam n poar aner fietsen mit. Wel zes fietsen smakten op grond. Smeerd begunde te runnen. Mor noa n meder of twinneg kon hai nait meer.
Veurover bogen ston hai te poesten. Dou laip hai kaalmkes aan deur.
No schudde Leslie mit kop. Zo haard as hai kon raip hai: ‘Kiek ais minsen doar hes doe Smeerd! Dij het joen fietsen vernaild! Griep hom! Griep hom mor.’
Leslie sjaauwde deur. Nog aaltied veur hom oet ging doar zien hoesgenoot Smeerd. Mos hom doar ais zain, dochde Leslie, dij boekou. Zai haren hom ien circus hollen mouten en dou hom ien stukjes snieden mouten veur de laiwen. Dij jong komt der bie mie nait meer ien! Nooit meer!
Smeerd sjokte deur. Laip nog aaltied n mooi ìnje veur Leslie oet. Noast t riepke haars doe n stille wèg. As der n moal n outo aanvoaren kwam din vil dat votdoalek op. Din loerden baaide jonges even over heur schollers hìn noar wat der aankwam. Dat deden zai ook dou der n buske aanvoaren kwam. n Buske dij opvil deur zien fel kleurde veurstèllens van laiwen, tiegers en peerden. Noast sjefeur zat n man mit oeraanje hoar en n houdje op. Kerel haar n opvaarvde kop mit n laange sangen neus en rooie lippen. Smeerd runde stroat op en begunde as n haalsmaal te swaaien. Buske mos wel ho hollen. n Kloun stapte oet. Smeerd gaf hom n haand en begunde te proaten. Sloug dij pias zuls op scholler. Kloun stapte weer ien en swaaide. Doar ging t weer hìn.
Smeerd bleef stoan: ‘Hes hom zain, Leslie?’
‘Was dat dij grappegste kloun van haile wereld? Dij Dolodo?’
‘Joa kerel, dat was Dolodo! k Heb hom n haand geven!’
Noast nkanner laipen zai noar hoes tou. Gain ain van heur baaident was nog kwoad op dij aner. Kloun Dolodo haar ale wonnen genezen.