Doe bist van miender joaren
k Wait nait
wat k doun mout.
n Spoor teruggoan
is n onnudde doad.
Woar bin k doch bleven
ien aal dai joaren?
n Graauwe dook
het mie omgeven
n Miggelregen komt nog
doartou.
Ien dizze veur mie
o zo vremde stad
– mit sweefboan en
n snellopend wotter –
bin k onnerwegens.
En onbekìnd is t
woar raaize hìnnegoat.
Onmachteg vuil k mie hier
op dizze ploats.
Ien t schemerduuster
van d oavend
breek k sikkom mien nek
over n stoapel deuzen.
De glidderge stroatstainen
doetjen mie.
Mien troanen
liek net zo veul as niks
ien dizze nattens.
Din vuil k
dien haand,
dai
immer en aaltied nog ligt
ien mienent.
