De Kiepkerel

n Dikke fiefteg joar leden kwam der bie ons in t dörp regelmoateg ain kiepkerel veurbie. t Was n lange, riezege, blinde man mit n lange jaze aan, dij hom nog langer muik. In haand druig e ain rood-widde stok, woarmit e omstebeurt noar links of rechts bakkelde.
Druig n grode rogzak, woarin e allerhande negootsie stopt har, zo as schounveters, boksemknoben, loiewievenknoben, taauw, stopgoaren, rek, vingerhouden, vaileghaidsspelden en zokswat meer, wat moeke de vraauw deurgangs in t hoesholden broekt. Hakkemak en nikkenak dus.

Veurzainens veur ons minderbedailden wazzen der doudestieds nog nait zoveul. As ze t thoes nait meer oetholden konnen, göngen ze noar t aarmenhoes. Elks pebaarde dat zo laank meugelk oet te stellen.
Pangeln was der bie dizze koopman nait bie. Overaal stonden de priezen dudelk op vermeld en dij blinde man redde zoch der meroakel mit. Vuilde aan pepiergeld of munten wat t weerd was en gaf noavenant t juuste geld weerom. Mog e n moal pries nait recht meer waiten, din vruig e t evenpies aan de klant en din har e t rad weer in t snötje.
Vanzölf wos e nait persies woar e stoan of goan mos. Doarom har e n vent bie zoch, dij hom veurdan helpen kon. Dizze dommekracht wer deur hom ok broekt as pakezel. In zien rogzak har Ginus nog veul meer koopwoar. Of en tou mos e der heer komen, wanner blinde koopman hom ruip. t Duurde mainsttieds wel drij körten vaar langen aleer dij oelewapper op batterij kwam. Dat was mie ok ja n goarenklopper. Har ze nait aal zeuven op riege. Der wazzen vervast n koppel in t mous bleven. Ginus zoas dij knuppel haitte, was stom en nait goud wies. Gedruig hom as de klaainste van de ‘stiefkiekers’ , dij n poar joar leden op maarten t volk mit heur fiebeldekwinten vermuiken. Keek krek zo onneuzel wereld in. Dij blinde was mit hom aans nuver red. As verkoper kloar was mit zien handel, ruip e Ginus. Dij kwam din op n draffie aanrennen, gaf hom n aarm. Zo göngen zie t haile dörp deur. D’aine oprit noa d’aandre op. Aan t end van dag göngen ze mit buzze terogge noar t aarmenhoes. Ginus was n echte poetjakker. As e t op heupen har hoalde e hail wat roare babbelguuchies oet. Luit de blinde din bevubbeld oet spikanteghaid achter bomen langes lopen, stoef langs n slode of krek deur n plas woater. Je zollen dij onterik n watjekaauw verkopen, woar e nait van terogge har, mor hai was ja nait wiezer en je wizzen nooit hou Rinus loater wroak zol nemen op zien ‘kammeroad’?
Mit recht was t hierzoot de lamme dij de blinde laaidde. Joarenlaang hebben zie zo soam optrokken. In ainen was t veurbie. Was aine zaik worren, of mog/göng t dou nait meer? t Volk het lu hailemoal oet t oog verloren. n Biezunder poar dat was t! Sneu dat zokse lu vandoag de dag oet stroade verdwenen binnen.