De dood van Vera R. (6)

Dou e in keuken ston, draaide hai zuk weerom en luip noar t buro. Hier was wat, dat hom nait aanston. Mor wat? Zien ogen gleden over t aaikenholten cilinderburo. Hai kwam der nait op. Der was wat in dit hoes. Hai wol weer weg lopen, dou zien oog vuil op prullenbak noast t buro. n Deuske. Mit de tippen van doem en wiesvinger, pakte hai t op en vlijde t op salontoavel. Minidisc’s.

Buurvraauw mos mor wachten. Wel deuskes veur minidisc’s, mor gain apparoat om t ôf te speulen en gain disc’s. Hai pakte zien mobiel en belde Ester. ‘Ik bin in t hoes van Reker en ik heb de indruk dat hier nog gain ploug van ons west
is. Klopt dat?’ ‘Nog gain tied had.’
‘Den begunnen wie baaident zulf.’ ‘Loat Flipje dat mor doun en kom. Ik heb die hier neudeg. Wie mouten beter zuiken.’ ‘Nee, niks mitnemen, gewoon hier noartou.’ Hai ging zitten en keek noar toavel. Wat was der mit dat deusje….. Der konden vief disc’s in. Ze wazzen kocht in Duutslaand. Aargens bie Famila.
Hai luip noar boeten en klopte bie buurvraauw aan. n Grieze krullenkop kwam om houk van deur.
‘Je maggen der wel in kommen, mor ik wait niks.’
‘Ik kom groag n’aander keer eefkes n piepke proaten mit joe, mor haar joen buurvraauw ook n auto?’ ‘t Ôldske nikkopte.
‘Der binnen n poar boxen aan t aander ìnd van stroat. Doar het ze aine van. Ze ree nait groag, mor ze is wel ais mit mie noar t zaikenhoes voaren. Den wol ze nait, dat ik mit bus of taxi ging. Ik heb n nije heup mout je reken. En den mos ik veur kontrool en den brocht ze mie. Ze haar voak nachtdainst mout je reken.’
Dubbeldam bedankte heur en luip weer noar binnen en belde Ester.
‘Hebben wie heur tas ook? Wilst ais kieken of der autosleudels in zitten?’ Het was eefkes stil. Dubbeldam vuilde dat e beet haar. Allenneg haar e gain flaauw idee van hou of wat.
‘Wait ik zo nait Harry. Ik zuik wieder en den kom ik der aan. Hest wat vonden?’ Dubbeldam prommelde wat en schoakelde zien tillefoon oet. Hai ging noar keuken en pakte n glas oet kaast.

Betty Boop ston der op mit swaart jurkje aan.Wat was dat wel nait mit Betty Boop? Hai luit t wotter stromen en vuilde mit ain vinger ofdat t kòld genog was. Drij gloazen vol dronk e achter mekoar leeg. En dou ging e weer in koamer zitten. Hai kreeg nou echt de riedel in t gat en begon weer deur t hoes te strunen. Overaal luip e gedachtenloos rond en keek zunder wat te zain. Weer gingen ale kaasten open en ale loatjes. De vlizo-trap kwam omdeel en hai stak zien kop deur t loek. n Lege zolder. Aan de muur hing n combi-ketel en wieder niks. Nog gain snipper pepier.
Was dat mien zolder mor, docht e. Hai dee t loek weer dicht. In gaang beneden was n inloopkaast. Ach, docht e. Net as vrouger thoes. Moeke haar der weckflezzen stoan.
Ook hier zaten plaanken aan muur. Witgeschilderde muur mit plaanken. Widde roezeltjes aan plaanken. Der stonnen poar flezzen wien. Wieder de gewone veurroad aan pasta’s en flezzen mit boontjes en appelmoes en zuks wat. Onner op grond ston n grode holten kist. Eerappels. Dat was laank leden dat e dat zain haar. Boven hom heurde hai driftege pootjes. Ester was der. Hai dee t licht weer oet en ging weer noar koamer. ‘Gain autosleudels, omreden dat ze op fiets was. Dij staait nog op t waark.’
Dubbeldam wees noar t deuske op toavel. Ester nam t bouk op en las de noam van schriever veur.
‘Barbara Vink, hmm. Noeit van heurd. Doe den?’
‘Nee man, nait dat bouk, wat kin mie dat bouk schelen. Dat deuske!!’
‘Hee, verrek, weer mini-disc’s. Woarom aalgedureg lege deuskes en gain schiefjes. Ik heb Flipje aan t waark zet mit dat schiefje, dij we bie heur op t waark vonden hebben. Hai wol nait, mor ik heb zegd, mout van Dubbeldam. Nou zit e te luustern. Aarme jong. Volgens mie staait der allenneg t tikken van klok op. Hai ken der wel buuls bie worden.’
Ze ging op knijen bie toaveltje liggen en keek. Dubbeldam keek ook en vond dat ze nog aaltied n lekker kontje haar. Hai zuchtte daip en perbaaierde de droad weer op te pakken.

‘Op t waark ligt zo’n deuske en n disc. Hier in hoes ligt net zo’n deuske. Wat denk je den vervolgens?’
Ester gromde. Dubbeldam wuir der zenuwachteg van.
‘Dat dizze juvver n mini-discspeuler het of zo’n grotere bak. Dat der hier in hoes n kaast is, of n loatje woardat schiefkes liggen mit ale kleuren van de regenboog.’ Ze wees noar t deusje, woardat de kleuren opstonden.
‘Je denken, dat ze meziek opnemt, dat ze dat òfspeult mit koptillefoon op. Dat ze in heur vrije tied, hier dat deur de boxen klinken loat. Het ze wel n meziek-installoatie?’ Dubbeldam stak zien vinger op en ruirde in de lucht.
‘Deurgoan Ester, deurgoan.’
Ester ston op en keek koamer rond. ‘Het ze gain meziekboudeltje? Volgens mie het ze hail gain tv.’
Dubbeldam keek heur aan. Zai keek terug en draaide rond op heur bevallege hakjes.
‘Ze het niks mit meziek, of radio of tillevisie. Ze het zulfs gain computer.’ t Klonk haalf vroagend. ‘Ik kin in t haile hoes niks vinden’, zee e. ‘As dat zo is, den hest niks aan zo’n minidinges.’
Ze ging op baank zitten en bloaderde gedachtenloos deur t bouk van Barbara Vink. Dou klapte ze t bouk dicht en legde t weerom op toavel.
‘Tja, den kin ik mor ain ding bedenken’, zee ze langzoam.
‘Den hest der allenneg wat aan as dicteerapparoat. Mor den mout der wel n microfoontje bie. Gesprekken opnemen, eh….. dien aigen gedachtenspinsels vastleggen veur wat dan ook. Vogelgeluud opnemen in de vrije natuur. En nou wait ik nait meer.’
Dubbeldam zee niks. Hai docht stief noa. Dat was zo schier mit Ester. Ze konden baaident aldernoast deurkwedeln en deurlullen. Altied kwam der oeteindelk wel weer wat oet. ‘Meziek kinnen we dus wel vergeten. Den blift dat twijde verhoal over. Iets opnemen. Wat den ook. Iets opnemen. Op t schiefke dat wie hebben staait t tikken van n klok. Dat betaikent, dat der aine west is dij n mini-disc het mit microfoon. Hier is niks te vinden, teminnent veurlopeg nait. Dus goan we terug noar t waark. Wel van de collegoa’s, dij mit heur waarkt achter de balie, het zo’n speuler en as t eefkes kin ook nog n microfoontje derbie. Wie loaten dizze toko hailendal dichtplakken. As t mout n jonge agent der dag en nacht veur. Hier kommen we weerom. Ik wol eerst de techneuten der op lösloaten, mor dat doun we nait. Ik denk dat we hier nog wieder aan t strunen mouten.’ Bie achterdeur lagen sleudels op n bredje. Achterdeur kwam weer stief in slöt en ze gingen bie de garagebox kieken. Doar ston hail trankiel n knalrooie Daihatsu. Achterin stonden deuzen mit òlde kraanten. Wat raive veur toen en n kaast dij sikkom oet mekoar donderde, dou Ester Edens deur opendoun wol.
Twij legplaanken haren gain verband meer en kletterden omdeel. Ze kon nog gaauw deur weer dichtdrukken en begon te proesten. Dubbeldam lachte zuk de buuts oet en wol heur opsloeten. Mor smui glee ze mit gemak onner garagedeur. ‘Kom we goan noar dat Olderman State. Stallingoa wat vroagen.’ Ze reden stroat oet en dou begon Ester’s mobiel te piepen. Ze keek op t schaarmpje en begon te lachen.
‘Ach Flipje’, zee ze en ze keek Dubbeldam gemain aan.
‘Ja, Flipje, wat is der?’, begon ze. ‘Ik wait ook wel, dast gain Flipje haiten dust mien jong, mor veur mie bist Flipje. Zeg t mor.’
Ze knikte en fronste heur wenkbraauwen. Ze luusterde aandachteg.
Dou klapte ze heur mobiel weer dicht en stak hom weerom in heur tas.
‘Flipje zegt, dat der n poar tracks binnen. Bie de langste heurst allenneg t tikken van n klok en volgens hom lewaai van vogels. Kraaien van n hoan of zukswat. Den binnen der twij tracks, woardat niks opstaait. En den is der n klaain stukje woardat middenmaank gerommel en geknitter wat zegd wordt. Mor dat kon e hoast nait verstoan. n Stem van n lutje pork of n vraauw. Den heurst n knal en den ist doan.’
Dubbeldam zette de woagen aan kaant van weg. Hai keek zien collegoa aan. ‘Dat is nait veul. Mor doar mouten we dommit ook mor eefkes waark van moaken. Denkst doe dat dij hampel van n Flipje n kopie moaken kin van dat schiefke? Of ist lozer, dat e dat ding noar de TD brengt. Dat ze dat doar doun?’
Ester docht noa. Ze pakte heur mobiel aan en gnivvelde wat.
‘Dat leste is beter dunkt mie. Loat e dat mor doun. Ik zel votdoalek bellen.’ ‘n Knal is vanzulfs te makkelk’, zee Dubbeldam. ‘Dat ken niks wezen. Nou ja, dat heuren we nog wel.’

(wordt vervolgd)