Op Dideldom vind je een grote verzameling liedjes van vroeger. Ook veel plaatsen hebben hun eigen volkslied. Weet je er nog één? Plaats ze gratis en met een paar muisklikken.
Olle en nait zo olle laidjes.
Kenje dat, der spoukt joe n laidje deur d’kop mor ie waiten nait meer hou t wieder was?
Meschien staait e hieronder.
Komen ie hom nait tegen? Even sturen en wie zetten hom der bie.
Reageren? Dailen? Printen? Klik op tuddel/titel.
Even rustig lezen? Moeske der boven hangen loaten!
Van d'ôlle stad en toren,
Van Westerwôld en Fivelgo,
Van Dollard en de Lauwers,
Van t veen en t landschap Hunzingo,
Wonen wie al hail wat joaren
In het mooie Bisschopslaand,
Woar wie as schat bewoaren
d'ôlle toal van Grunnegerlaand.
Dij toal, dij is n zegen,
Dij is zo deeg, zo braid;
n Riekdom, jong verkregen,
dij hindert noabers nait.
Kom, lu, van stad en dórpen,
Van kwelders, veen en zaand,
Verainegt joe ter ere,
Tot hail van Stad en laand
Tekst: J.H. Ridderslag, D. Zijlstra.
Dou ik van Damster kermis kwam
Holderdebolder joep joep
Dou ik van Damster kermis kwam
ien onderbroek
Toun zag ik doar ain wichie stoan
holderdebolder joep joep
Ik vruig heur of ze mit wol goan
Zie zee van nee môr ze mainde van joa
Toun binnen wie soamen noar berre tou goan
En ien dij broek doar zag ik mie ain scheur
Toun stak ik doar mien soabel deur
Noa negen moanden kwam der ain kind
Toun mos ik veur de rechter kommen
Hai vruig mie of ik t doan haar
Ik zee van nee, môr mainde van joa
Lustig gezellen,
Schoart joe moar vrolek om de dis!
k Zel joe vertellen,
Wat hier zo aal is.
Vrolek zingt, eet en drinkt!
t Smoakt ja zo lekker hier!
Grunneger molleboon, kouke en bier.
k Heb gain sigoaren,
Moar wel n lekker piep tebak;
Wilt dij nait spoaren
En rookt mit gemak!
Vrolek zingt, eet en drinkt!
t Smoakt ja zo lekker hier!
Grunneger molleboon, kouke en bier.
Het nou ain ieder
Zo'n mooie piebe in de mond,
Din nemt hai t glas moar weer
En klinkt ais rond!
Vrolek zingt, eet en drinkt!
t Smoakt ja zo lekker hier!
Grunneger molleboon, kouke en bier.
Stoetbrug mit keze
Of wel mit schinkevlaais d'r op,
Eet zunder vreze,
Moar eet joe gain stop!
Vrolek zingt, eet en drinkt!
t Smoakt ja zo lekker hier!
Grunneger molleboon, kouke en bier.
Dou ze mie vruigen,
Om hier te zingen mit mekoar,
Luit k mie nait nuigen:
Ik ston doadelk kloar.
Vrolek zingt, eet en drinkt!
t Smoakt ja zo lekker hier!
Grunneger molleboon, kouke en bier.
Fris op, gezellen,
Hoalt moar de vlagge hoog in top;
k Zel niks vertellen,
Aal ston je ook op kop!
Vrolek zingt, eet en drinkt!
t Smoakt ja zo lekker hier!
Grunneger molleboon, kouke en bier.
Tekst A. H. Smith. Schreven veur de "Grunneger Jachtwaide" op de folkloristische feesten te Arnhem in 1919, woar t deur vaaier "Grunneger wichter" zongen wuir.
Dou ik die zag,
die in de ogen keek,
was k op slag verlaift,
mien haart was van streek
t Was op t vlaigveld in Eelde,
doe gingst en ik kwam.
Dien figuurtje, dien laive lach
zedde mie in vuur en vlam.
Woar goist doe noar tou
komst van hier of goist weerom
zal ik die ooit nog zain
k hoop da'k die gaauw weer tegen kom.
Bist doe den dij vraauw
woar ik aaltied al op wacht
bist doe den dat wichie
woar mien haart al laank noar smacht?
Zal het löt ons nog soamen brengen
woonst doe den ook in Grunnen
zolst doe nog terugge keren
kin wie soamen nog wat begunnen?
k Blief noar die uutkieken
mien haart is totoal van slag
k Bin zo harstikke stoapel
op dat wichie da'k op Eelde zag.
Tekst: Anna van Dijk.
Ik ken ain oardig dörpke
Hier op dat Hogelaand
Woar ik as kiend al speulde
Ien t Grunniger polderlaand
De noam ie kinnen t roaden
Oethoezen dut joe nei
Aan de aine kaant ligt Oskwerd
Aan de aandre kaant ligt Mei
De minsken dei doar wonen
Zai binnen stoer en staark
Zai hollen nait van t proaten
Moar blieven bie heur waark
En s zummers onder t drokste
Is alles ien de weer
Loop heur nait veur de vouten
Want t gaait er donder heer.
Moar as der feest ien dörp is
Den mouten ie ais wat zain
Ze binnen allemoal bliede
Ien hoes blift er gain ain
Den is t ain grode bruloft
Zai zingen mit mekoar
Wie binnen allemoal Oethoesters
En blieven bie mekoar.
Ik hol van mien klain dörpke
Hier op dat Hogelaand
Woar t goud is om te leven
Ien t Grunneger polderlaand
En woar ik ook mag raizen
Den denk ik altied weer
Zag k eerst moar weer dei mooie borg
Van mien Oethoezen weer.
Instuurd deur: Ina Hamming
t Peerd van Ome Loeks is dood,
Loeks is dood, Loeks is dood;
t Peerd van Ome Loeks is dood,
hailemoal dood!
Guster nog goud gezond,
Draaide mit steert in t rond;
t Peerd van Ome Loeks is dood,
Hailemoal dood!
Haar k hom moar vreten geven,
Waas e nog ien leven bleven.
t Peerd van Ome Loeks is dood,
Hailemoal dood!
Lees hier meer over Ome Loeks
wieze: Columbus
D'r was er ains in n heul vrumd laand
Wiede wiede wiet bom bom
Ain man mit ieslijk veul verstaand
Wiede wiede wiet bom bom
Dij dee wat nog gain aine har doan
Hai luit ain aai op toafel stoan
Refraain:
Gloria victoria
Wiede wiede wiet bom bom sa sa
Gloria victoria
Wiede wiede wiet bom bom
Dij man, Columbus was zien noam
Wiede wiede wiet bom bom
Was in de zeevoart hail bekwoam
Wiede wiede wiet bom bom
Mor t ambacht wat hai aiglieks dee
Was laand ontdekken noar men zee
Refraain:
t Was op ain zundagmörgen dat
Wiede wiede wiet bom bom
Columbus aan zien klôkje zat
Wiede wiede wiet bom bom
Dou Spanjes keunenk mit de tram
Noa kerktied nog evem bie hom kwam
Refraain:
Dag vrund, zee hai, "hou gait t er heer"
Wiede wiede wiet bom bom
En Columbus zee: "Hail goud meneer"
Wiede wiede wiet bom bom
Jong, zee de Spoanse keunenk dou
Columbus, ik heb waark veur jou
Refraain:
Doe bist ja wied en zied bekend
Wiede wiede wiet bom bom
Op zee bist in dien element
Wiede wiede wiet bom bom
Zolst doe veur mie Amerikoa
Ontdekken kennen, zeg mor joa
Refraain:
Columbus zee, is t aanders nait
Wiede wiede wiet bom bom
Zo woar as ik Columbus hait
Wiede wiede wiet bom bom
Zo'n raaize is mie krek noar t zin
k Goa mit plezaaier t zeegat in
Refraain:
En doar ging t hin, hai haar gain rust of duur
Wiede wiede wiet bom bom
Hai ging vot weg, mor stopte t vuur
Wiede wiede wiet bom bom
Nog eerst even in de roakeldop
En trok de klokgewichten op.
Refraain:
En doar ging t hin, hai haar gain vree
Wiede wiede wiet bom bom
Veurdat hai swabberde op zee
Wiede wiede wiet bom bom
Hai ging zulf bie t rouer stoan
En kwam doar mit gain stok vandoan.
Refraain:
En zo voaren zai moanden achterain
Wiede wiede wiet bom bom
Mor naargens was nog laand te zain
Wiede wiede wiet bom bom
Het scheepvolk ruip: "Wie goan weerom!"
Mor Columbus zee: "Ik denk t er nait om"
Refraain:
En noa verloop van ain week
Wiede wiede wiet bom bom
Dou zagen zai n swaarde streep
Wiede wiede wiet bom bom
Laand! ruip Columbus, ik wost t ja wel
En elk sprong van bliedschap oet zien vel
Refraain:
Columbus nam pistool en dolk
Wiede wiede wiet bom bom
En ging aan land en ruip: "Is hier ook volk?"
Wiede wiede wiet bom bom
En dou kwammen hom mensen tegemout
Mor aaltemoal zo swaart as rout.
Refraain:
Columbus zee: "Is hier Amerikoa?"
Wiede wiede wiet bom bom
En dou zeden aal dij swaarten: "Joa"
Wiede wiede wiet bom bom
Juust, zee Columbus, ik mainde t al
Binnen ie de negers biegeval?
Refraain:
Joa, ruipen zai, "Mien laive man,
Wiede wiede wiet bom bom
Binnen ie Columbus misschien dan?"
Wiede wiede wiet bom bom
Joa, zee Columbus, zo is t krek
En dou wörren aal dij swaarten gek
Refraain:
En elk ruip "Och mien laive tied,
Nou binnen wie onze vrijheid kwiet!"
Refraain:
Mit daank aan Giny Luth.
As t veurjoar wordt, de hoagdoorn bluit,
De Maaitied weer joen haart ontgluit,
Den viert ain bruloft elk van baaiden,
Ain bruloft elk van baaiden.
De ain gait hier en d'aander doar,
Ie baaiden blieven toch twij poar,
Al worden twij deur jonges schaaiden,
Joa, twij deur jonges schaaiden.
Ain gladde baan ligt veur joe ree,
Sloag trouw, sloag trouw den haand in haand!
Wie wensen joe geluk en vree
Op n aigen stee
In Grungerlaand,
In t goie Grungerlaand!
Den vier wie feest op d'olle wies,
Mit schink en baier, goie spies,
Doar kennen wie ons best in schikken,
Hail best, hail best in schikken!
Den blinkt van zulver sjees en peerd;
Veur Mientje, Trientje, Pait en Geert
Versieren wie de piep mit strikken,
Mit rode en bonte strikken.
Ain gladde baan ligt veur joe ree,
Sloag trouw, sloag trouw den haand in haand!
Wie wensen joe geluk en vree
Op n aigen stee
In Grungerlaand,
In t goie Grungerlaand!
Frieso Molenaar, J. Dijkstra en B. H. de Graaf.
Slötlaid oet de operette 'As de hoagdoorn bluit')
Doar was dat minleke jonkie,
Dat om n boodschap ging,
Deur moagere widde lippen
Dat dodemanslaidje zong. (2x)
Van t neie graf op t kerkhof
Dat neurden dei lippen aal deur…
Zien Moeke haar hom t verboden
Zo schrienend was t veur heur. (2x)
t Is bangeg donker in t veenlaand,
De haarstege regenwind jacht.
De oele ropt angsteg in t lege,
De oakster op dak dei laacht. (2x)
Deur rusken soest t as n zuchten
Om dodemanslaaidje hen,
En t is of dodemans-saaize
Snidt deur de toeven hen. (2x)
Stil glidt van glibberge wale
De neeurende schimpie - och Heer -
Zacht kronkelt t woater in törfput
En slut zuk krinkelend weer. (2x)
Doar is dat verwezen vrauchie,
Dei wit aan t venster staait.
De mond in daipe voln
Dei… neurt t verboden laid. (2x)
Dit laid is schreven deur Geert Teis, van t Knoal.
Oet is t laid, is niks meer aan,
Traauw doe mit gain timmerman,
Traauw doe mor mit n bezzembinder,
Din krigst doe n hòk vol kinder!
(op de wieze van toe onze mop en mopje was)
Katrientje was n poteg wicht, n allerlaifste maid,
flink bainwaark en n laive snoet, zai dainde bie boer Pait.
Doar was zai maist veur t roege waark, soam mit Job Drent, de knecht.
Mor was de boer der nait den kwaam van t waark nait veul terecht
Refraain
Want den zat Job bie t kou en zwien, te doetjen mit zien Trien
en zachtjes zee hai of en tou "zeg Triene doe wost mien vraauw"
En smörgens vroug veur dag en dauw, bie t kraaien van de hoan,
den zag je Triene en ook Job, soam noar de koustal goan.
En onder t melken klonk den zacht: "tou Trien woar zitst mien wicht"?
En as hai heur den stiekum kneep deed de kou ain oogje dicht.
Refraain
Op zekere dag dou zee boer Pait: "ik mout vandoag noar stad,
ie doun joen waark zo as gewoon, aans waait der vanoavend wat".
"Goan ie joen gang mor" zee toun Job "goat mor gerust noar stad".
Hai docht den bin k vandoag allain, allain mit Trien mien schat.
Refraain
Mor boer was nog mor net op stap, of doar begon de pret.
Job zee "mien Trien wat bist doe n schat, wie paas'n elkander net.
Ik heb die toch zo aibels laif, hai smokt heur keer op keer
en stiekum keek de kou noar t zwien, zien steert sluig in de weer.
Refraain
Toun gingen zai noar de zolder tou, om heu veur peert en kou.
Toun fluusterde Job Drent hail zacht"zeg Triene, hou liekt die t noi?"
Toun wui het stil, alain gezucht en of en tou gesmok.
d' Ole kou wui roar van dat gedou en sprong bie t zwien in t hok
Refraain
Noa n zetje traauwden Job en Trien, gelukkeg en tevree.
Nou haarn zai zulf ain kou en zwien en ook ain aigen sree.
En in de waige lag zo woar, ain laive dikke jong.
Voak docht'n zai nog ains an dij dag, dat kou bie t zwien in sprong.
Refraain.
Instuurd deur Berta van Dijk-Immenga
Ruur, ruur, mien kindje,
Pappaan staait in 't spindje;
Mouder wat is de maaid toch dom,
Zai smit de haile pappaan om.
Bie d'olle Lopster toren doar is het leven goud
woar men ook is geboren, elk vuilt zich doar vertraauwd
ain volk van waaineg woorden, maar deeg en traauw rondom
woont bie dij olle toren, mien vredeg Loppersom
Dij olle Lopster toren, dij staait doar dag en nacht
al zwaarf k in vrumde oorden, hai holdt getraauw de wacht
en as ik din noa joaren ainmoal noar hoes tou kom
din zai'k van ver mien toren, mien vredeg Loppersom
Ik schreef heur ain braif kom toch gauw weer-om bie mie,
Ik ken zun-der die nait leven kom toch weer.
Ik schreef ik heb ver-drait, dast toun van mie vot-goan bist,
Of hest doe n aan-der laif denk ik voak.
Laive wicht… Laive wicht,
Waist doe nait meer hou veul ik van die hol.
Is de laif-de den veur mie ver-leden tied,
k Wil zo geern weer bie die wez-en laive wicht.
Ik wait ik mout ver-geten aal dat moois dat we haarn,
Mor ik ken die toch nooit meer ver-geten
Ik denk aal aan die, want der komt nait veur mie
Zo ain vraauw ast doe bist laive wicht.
Laive wicht… Laive wicht
Waist doe nait meer hou veul ik van die hol.
Is de laif-de den veur mie ver-leden tied,
k Wil zo geern weer bie die wez-en laive wicht.
Tred: Baby Blue
Grunneger tekst: Alberta T van Dijk- Imminga
November 2006-11-12
Dit nummer het t duo Jan en Marga opnomen op heur spaigelploatje (Zing en Swing) 28-02-2010
Anne poeze nelleke
doe hest verbraand dien velleke
ik heb nog in mien loadje
ain naaldje en ain droadje
en nog ain stukje poezevel
woar ik dien velleke mit verstel.
Instuurd deur: Abel Tempel
Het laidje is ain zogenoamd 'stoapellaidje'. Dat hold in dat er bie elk koeplet ain regel biekomt. De stoapeltekst mouten ie bie dit laidje den van achteren noar veuren ritmisch op dezelfde toonhoogte zing-/zeggen. De stoapeltekst stait hieronder in elk koeplet in t gruin.
De tekst van het laidje ligt vast. Moar as ie der ain couplet bie kinnen verzinnen of aine wegloaten kin dat vanzulf wel.
t I is aigenlieks de bedoulen dat de minsen de leste regel "Joa, dat is ain schöne riederij" mitzingen. Dat mout ie van teveuren mor eerst even oefenen.
Misschien kinnen ie grote taikeningen moaken op een "flap-over" en den met n stok aanwiezen wat er ieder keer biekomt.
Moaken ie der moar wat van! En veul succes!
De wieze van t laidje is schaande genog nait meer te achterhoalen. Wait aine dat nog? (redactie)
Anton op de bok
En Anton har zon zin
in peerdjerieden leren,
moar joa, hij had geen peerd,
kon t ook nait leren, zien
moetje gaf hom n zegebok,
n zegebok, Anton der op. En
is dat nou gain schöne riederij?
Joa, dat is ain schöne riederij!
En Anton op de bok
wol peerdjerieden leren
do har e nog gain toom
kon t ook nait leren, zien
moetje gaf hom boorband,
boorband in zien hand
zegebok, Anton der op. En
is dat nou gain schöne riederij?
Joa, dat is ain schöne riederij!
En Anton op de bok
wol peerdjerieden leren
do har e nog gain zoadel
kon t ook nait leren, zien
moetje gaf hom n boeskoolblad
boeskoolblad onder t gat
boorband in zien hand
zegebok, Anton der op. En
is dat nou gain schöne riederij?
Joa, dat is ain schöne riederij!
En Anton op de bok
wol peerdjerieden leren
do har e nog gain sporen
kon t ook nait leren, zien
moetje gaf hom n bossie takken,
n bossie takken aan zien hakken
boeskoolblad onder t gat
boorband in zien hand
zegebok, Anton der op. En
is dat nou gain schöne riederij?
Joa, dat is ain schöne riederij!
En Anton op de bok
wol peerdejerieden leren
do har e nog gain helm
kon t ook nait leren, zien
moetje gaf hom n pispot,
n pispot op zien kop
bossie takken aan zien hakken
boeskoolblad onder t gat
boorband in zien hand
zegebok, Anton der op. En
is dat nou gain schöne riederij?
Joa, dat is ain schöne riederij!
En Anton op de bok
wol peerdjerieden leren
do har e gain kuras
kon t ook nait leren, zien
moetje gaf hom opa's vest,
opa's vest aan zien test
pispot op zien kop
bossie takken aan zien hakken
boeskoolblad onder t gat
boorband in zien hand
zegebok, Anton der op. En
is dat nou gain schöne riederij?
Joa, dat is ain schöne riederij!
En Anton op de bok
wol peerdjerieden leren
do har e nog gain soabel
kon t ook nait leren, zien
moetje gaf hom n bezzemstok,
n bezzemstok aan zien rok,
opa's vest aan zien test
pispot op zien kop
bossie takken aan zien hakken
boeskoolblad onder t gat
boorband in zien hand
zegebok, Anton der op. En
is dat nou gain schöne riederij?
Joa, dat is ain schöne riederij!
En Anton op de bok
kin peerdjerieden leren
met alles der op en der aan
kin hom niks meer deren, zien
moetje gaf hom n zegebok,
zegebok, Anton der op
boorbaand in zien haand
boeskoolblad onder t gat
bossie takken aan zien hakken
pispot op zien kop
opa's vest aan zien test
bezzemstok aan zien rok. En
is dat nou gain schöne riederij?
Joa, dat is ain schöne riederij !!!
Instuurd deur: Jan Boekhoud
Haide bòllen mit kòlle bòtter
Smoakt verdolde lekker.
As mooi wichter traauwen willen,
Din traauwen ze mit n bakker.
Bakkersvraauwen dij hebben t nait goud,
Dij mouten heur tied verbulen.
Ik was laiver n schoumoakersvraauw
En droagen gladde mulen.
Schoumoakersvraauwen dij hebben t nait goud,
Dij mouten heur tied verpotsen.
Ik was laiver n weversvraauw
En droagen gladde boksen.
Weversvraauwen dij hebben t nait goud,
Dij mouten heur tied verspoulen.
Ik was laiver n speulmansvraauw
En daansen veur fioulen.
Speulmansvraauwen dij hebben t nait goud,
Dij mouten heur tied verdaansen,
Ik was laiver n boerenvraauw
En eten vedde gaanzen.
Boerenvraauwen dij hebben t nait goud,
Dij mouten heur tied verlezen.
Ik heb laiver n schippertje:
Zo'n schippertje mag d'r wezen!
Refraain:
Hier is de boer en doar is zien wief
-fa de la-
hier is de boer en doar is zien wief
Haar k mor oin klompie, haar k meer dan genog-nog-nog.
Haar k mor oin klompie, haar k meer dan genog.
Klompie mit stro der in, alles noar de boer zien zin.
Refraain.
Haar k mor ion sokkie, haar k meer dan genog-nog-nog.
Haar k mor oin sokkie, haar k meer dan genog.
Sokkie mit klompie mit stro der in, alles noar de boer zien zin.
Refraain.
Haar k mor oin boksum, haar k meer dan genog-nog-nog
Haar k mor oin boksum, haar k meer dan genog.
Boksum mit sokkie mit klompie mit stro der in, alles noar de boer zien zin.
Refraain.
Haar k mor 'n bezoen, haar k meer dan genog-nog-nog
Haar k mor 'n bezoen, haar k meer dan genog.
Bezoen mit boksum mit sokkie mit klompie mit stro der in, alles noar de boer zien zin.
Refraain.
Haar k mor oin tröchie, haar k meer dan genog- nog-nog
Haar k mor oin tröchie, haar k meer dan genog.
Tröchie, bezoen mit boksum mit sokkie mit klompie mit stro der in, alles noar de boer zien zin.
Refraain.
Haar k mor oin pedde, haar k meer dan genog-nog-nog
Haar k mor oin pedde, haar k meer dan genog
Pedde mit tröchie, bezoen mit boksum mit sokkie mit klompie mit stro der in, alles noar de boer zien zin.
Refraain.
Haar k mor oin moid, haar k meer dan genog-nog-nog
Haar k mor oin moid, haar k meer dan genog
Moid mit pedde mit tröchie bezoen mit boksum mit sokkie mit klompie mit stro der in, alles noar de boer zien zin.
Refraain.
Haar k mor oin knecht, haar k meer dan genog-nog-nog
Haar k mor oin knecht, haar k meer dan genog
Knecht mit moid mit pedde mit tröchie bezoen mit boksum mit sokkie mit kloompie mit stro der in, alles noar de boer zien zin.
Refraain.
Haar k mor oin leutje, haar k meer dan genog-nog-nog
Haar k mor oin leutje, haar k meer dan genog
Leutje mit knecht mit moid mit pedde mit tröchie bezoen mit boksum mit sokkie mit klompie mit stro der in, alles noar de boer zien zin.
Refraain.
Mit dank aan Margrietha Wolfs.
t is wel mooi in Engeland
k loop groag langs de Thames
Moar t best heb ik t noar t zin
op diek al an de Eems
Fijn is t op een summerdag
in een stad als Lille
Moar ik ien hoge dieken, zien meulenwieken.
D'r is veur mie moar ein en dat is toch Delfziel.
Mien bloud stroom haarder as 'k deur de Landstroat goa,
Mien heile leven wik doar veur geven,
want t stadje an de Eems dat ligt mie toch zo noa.
As k bie het wotterpoortje stoa
En noar de hoaven kiek
Dan wor k waarm van binnen
en vuil ik mie zo riek
En bie meulen Adam,
in t midden van de stad. Doar wilk blieven wonen.
Doar hen laidt steeds mien pad.
Refrain
As k deur sluus noar boeten oa,
en rond voar op de Eems
En as k dan al die lochies zai
Dan wait ik het opains
Paries met al zien lampjes an,
dat loat mie hailendal kolt.
Ik hol t gewoon moar op Delfziel
Doar wil'k blieven, doar wo'k old
Refrain
Tekst: Nol Duinkerken, Wieze: 'Ich hab noch einen koffer in Berlin' zongen deur Hildegard Kneff
Noa schrift
En as k nou weer dizze regels lees
van dattig joar gelee
Dan toont zich de betreklijkhaid
van wa' je dou docht en dee
Want twij joar noadat k die regels schreef
Verluit ik t Grunniger land
En ruilde dou de klai veur t zand en kiezel,
en solte wotter van de Eems veur zuite van de Iessel.
Woar je kieken, woar je t zuiken
t Wold dat blift toch altied schoon
mor van aal dij riege dörpen
het oans Sibboern wied de kroon.
Mooie hoezen flinke winkels
grode ploatsen vruchtboar laand
aalmoal t waark van stoere krachten
iezern wil en vaste haand.
Refraain:
Kört van kop en roeg in toal
zo is t volk van laand en loug
gain poehaai mor allemoal
kerels achter peerd en ploug
en is t knooien zo laank as t licht
t volk van Sibboern dut zien plicht.
d'Olle toren graauw en groeterg
zigt geslachten komen… goan
eerst bie schoul t is aalmoal jonkhaid
din veur t lest op kerkhofloan
rusteg kikt hai over t dörp hin
zigt hou t volk doar leeft en stridt
t volk van Sibboern ain van zinnen
roeg van bolster, blaank van pit.
Refraain:
Woar ik zwaarf of woar ik deelstriek
Sibboern blift mien nummer ain
altied denk ik aan mien waigstee
aan mien dörpke knuuterg klain
alles kin in t leven verslieten
mor de bliedschop van mien jeugd
in het dörpke woar ik speulde
dat is t wat mie aalweg heugt.
Refraain:
In 1947 schreven deur: Gerhard Tuinema.
Want zie ik die Olle, die Olle, Olle Grieze,
Den ben ik ja nait wied meer van hoes.
Mor heur ik dij olle, dij olle, olle Grieze
Den vuil k mie weer hailemoal thoes.
Bimbam Bimbam Bimbam Bimbam
Ik raais noar Oost, Ik rais noar West
Ik trek van Noord naar Zuid
Maar waar ik kom of waar ik ga,
Naar één ding kijk ik uit.
Want zie ik dij olle dij olle, olle Grieze,
Dan ben ik ja nait wied meer van hoes.
Mor heur ik dij olle, dij olle, olle Grieze
Den vuil k mie weer hailemoal thoes.
Bimbam, Bimbam, Bimbam, Bimbam
Parijs ik tel de Notre Dame
en Londen denk ik weg,
Voor mij is de Martini toch
de mooiste die ik ken,
Want zie ik die Olle, die Olle, Olle Grieze,
Den ben ik ja nait wied meer van hoes.
Mor heur ik dij olle, dij olle, olle wieze
Den vuil k mie weer hailemoal thoes.
Want zie ik die Olle, die Olle, Olle Grieze,
Den ben ik ja nait wied meer van hoes.
Mor heur ik dij olle, dij olle, olle Grieze
Den vuil k mie weer hailemoal thoes
Den vuil k mie weer hailemoal thoes.
Instuurd deur: Joh. E.G.Ruiter
t Olle Schild, dat is ja t mooiste
Wat er is in hail de buurt.
Hier wat zailen, doar wat dobbern,
t Is of dag veul korter duurt.
Van Staindam noar Karpershutten.
Van de Keet noar Sans-Souci.
Hier wat zailen, doar wat roeien, (bis)
Wat gait zo'n dag toch gauw veurbie. (bis)
n Beetje regen kinnen wie tegen,
Wind moakt ons nait gaauw benauwd.
Vissen vangen wie, haile dikken,
Mainsttied schröt of lutje goud.
Moar, hou t gaait, t is doar op t woater
Stil en rusteg, roem en vris
Dij der kommen zeggen t aalmoal, (bis)
Dat t zo aibels mooi doar is. (bis)
Moar past op veur Taitjeshörn,
Want doar spoukt t op t olle Schild,
Bie de nacht en haarde störms,
Heur ais hou t ol minsk din gilt.
Aanders aaltied is t doar rusteg,
t Is doar juust zo'n mooie houk.
Je kinnen der alle kaant oet kieken (bis)
En d'r zit n hail bult snouk. (bis)
Goa din toch noar t Schild tou, minsken.
Ain dij holt van ainzoamhaid.
Goat doar roeien, zailen, visken,
Hail allain of mit joen maid.
D'r is gainain dij joe komt steuren,
Schoef de boot moar tussen t raait.
Wat je zeggen, kin nooit ain heuren, (bis)
En de vissen klikken nait. (bis)
Instuurd deur: Ferdinand Oosterheert oet Auckland, Nij Zeeland.
Roel Doornbos schreef ons: De tekst van t Schildlaid is van de heer Almoes, geboren omstreeks 1890. Hendrik Antonius Almoes wuir geboren in Ten Boer in 1883. Sunt 1924 was hai bovenmeesterop een schoule in Amsterdam. Zien voader was rieksveldwachter in Slochter.
Dou 'k jonk was en pronk was,
Wat vìnt was ik dou!
'k Haar strikken bie bainen
En gapsen op schou.
Moar nou k òld bin en kòld bin,
Wat man bin ik nou,
k Heb flonten bie bainen
En goaten in schou
Dou 'k jonk was en blond was,
Wat maaid was ik dou!
'k Druig jakjes mit kroagjes
En strikjes op schou.
Mor nou 'k òld bin en traauwd bin,
Wat wief bin ik nou:
'k Droag hakken deur hozen
En elbogen deur maauw.
Wieze: Termunterziel
As t koolzoad bluit mien schat, is t veujoar in mien haart
De gele bloumen geurn de haile polder rond
Ik loat die zain mien schat, want doe komst oet de stad
Hou mooi het leven is hier op ons platte laand.
O polderlaand doe mit dien mooie, mooie akkers
Gold kleurt d'hoaver en de locht is helder blaauw
Doar waarkt d'boer veur het bestoan van vraauw en kinder
Daip in d'polder op het klaai zo haard en graauw.
Noe, noe
Hai haaid en plougd het laand, en zaait en maait mit haand
Van smörgens vroug tot aan het loate oavend uur
Bie regen en störm mien schat zit hai nait op zien gat
Hai waarkt mor deur al in ain grote hoaver schuur.
O polderlaand doe mit dien mooie, mooie akkers
Gold kleurt d'hoaver en d'locht is helder blaauw
Doar waarkt de boer veur het bestoan van vraauw en kinder
Daip in de polder op het klaai zo haard en graauw.
Noe, noe
Tekst: Alberta T van Dijk- Imminga
Ik wiet er een dorpke in Grunninger land,
Het dorpke woar ik bin geboren.
Doar wonen gien mensen van rang of van stand
Toch heb ik dat dorp uutverkoren
Ik hol van zien weiden, zien wiegelend groan,
Zien slootjes woar summers de koeien langs stoan.
Ik hol van dat dorpke het meeste, da's vast.
Dat dorpke, mien dorpke hiet Lutjegast.
Ien heel olle tieden, toen was Lutjegast
Beroemd as gien gien dorp uut deez' streken
Want zat Oabel Tasman heel hoog ien de mast,
Dan was hij het beste te spreken.
Hij voer noar Nij-Zeeland en zong dan aan boord
Van het dorpke dat 't meeste zien hart had bekoord.
Hij hiel van dat dorpke het meeste, da's vast.
Dat dorpke, zien dorpke hiet Lutjegast.
En voak zundagsoavonds, doar hoog op de brug
Doar groeten de jongens de wichter.
Zeit Grietje of Pietje wat vriendelijks terug,
Dan klopt menig jongenshart lichter.
Ze kuiern weerom bij het licht van de moan
En blieven op 't hoekje bij dominee stoan.
Zij holl'n van dat dorpke het meeste, da's vast
Dat dorpke, hun dorpke hiet Lutjegast.
De Wieren, de Petten, de Mieden, de bouw,
De bouw zal gien mens ook vergeten.
Doar goan summers en 's winters de kiender op sjouw,
Om brommels en knollen te eten.
En is 't tied van eten, om twaalf uur of zes,
Dan geven de klokken uut de toren hun les.
Ik hol van dat dorpke het meeste, da's vast.
Dat dorpke, mien dorpke hiet Lutjegast.
Auto, bus en diezeltraain dij roazen dag en nacht.
Haarder, aal moar haarder, want elk-ain het ja jacht.
Dammeet vlaigen wie in n raket van Winschoot noar Nij Schans.
Vrouger ging t wat kaalmer, vrouger deden wie t aans.
Van Delfziel noar t Klooster tou, voarde Òlle Grait.
Datteg kilometer, haarder wol ze nait.
Elkain dij dou aan raais mos, dij ging dan mit Òl Grait.
Poestend, bloazend, stènnend, mor het lukte ait.
Jong gait noar zien laive wicht en n moe noar dochter tou.
Veur de maarkt in Winschoot n peerd, n zwien en n kou.
Boer mit vraauw en leutje wicht, de kroamer mit zien woar,
Alles mit Òl Graitje, joa dij kreeg het kloar.
Van Delfziel noar t Klooster tou, voarde Òlle Grait.
Datteg kilometer, haarder wol ze nait.
Elkain dij dou aan raais mos, dij ging dan mit Òl Grait.
Poestend, bloazend, stènnend, mor het lukte ait.
Mos zai soms bie hoogte op, dan poestte Òlle Grait,
Tou luu, help n zetje, want anders hoal ik t nait!
Kondukteur dij luip in dörp mit rooie vlag veurop.
n Ommelaandse raais, want elk bod floot e stop.
Van Delfziel noar t Klooster tou, voarde Òlle Grait.
Datteg kilometer, haarder wol ze nait.
Elkain dij dou aan raais mos, dij ging dan mit Òl Grait.
Poestend, bloazend, stènnend, mor het lukte ait.
Auto, bus en diezeltraain, dij kwamen dou in moud.
An dij Òlle Graitje, doar was ja niks meer goud.
Sukkeldaauwerd ging òl tram aan raais de leste moal,
Veur de leste keer zong men allemoal:
Van Delfziel noar t Klooster tou, voarde Òlle Grait.
Datteg kilometer, haarder wol ze nait.
Elkain dij dou aan raais mos, dij ging dan mit Òl Grait.
Poestend, bloazend, stènnend, mor het lukte ait.
Tekst: Wim Faber.
Hop mien peerdje rie noar de meulen
hoal mie meel doar heer,
hoalst mie hoaver den wil ik die droagen,
moar hoalst mie kaf
den smiet ik die deraf.
Instuurd deur: Aly Kingma-Westerman.
Doar midden in de Grunger laanden,
Doar ligt n wonderbos;
Dat is bekend bie jong en òld,
Bie ale mènsen oet het Wold;
Dat bos, dat bos, hait Slochterbos,
Dat bos hait Slochterbos.
n Paradies is t veur de vogels,
En ook veur de Slochter jeugd;
En as in maai de koekoek ropt,
En òld en jong noar t bos tou lopt,
Din is het haile dörp vol vreugd,
Din is het dörp verheugd.
Strikt veujoarswind deur aik en buiken,
Is ales in de grui,
Bin kaarzebomen wit en rood,
Weer roegte en kreuze in de sloot,
Din staait het haile bos in blui,
Het haile bos in blui.
En doezend kraaien is moar aine,
Dij doar zien nustje baauwt;
En dij din op n bankje zit,
Krigt wis n souveniertje mit;
Doar roak ie vaast wel mit vertraauwd,
Doar roak ie mit vertraauwd.
Moar van dat bos het riekste en t mooiste
Is börg oet d'olle tied;
De börg van Oesbrand Fraylemoa,
In t Ommelaand zunder wedergoa,
Mit braide grachten aan de zied,
Mit grachten aan de zied.
En zo op Slochter veen en zanden
Ligt d'òlle börg in t bos.
Doar is d'historie mit vereerd,
En om heur glorie bin ze weerd,
Dat r ainmoal n "Grunger Laanddag" kwam,
Een "Grunger Laanddag" kwam.
Tekst: P. Groen
An 't aolerliek dorp (dialect Noord-Westerwolde)
Juvvertoren Onstwedde
In 't noorden van 't land, nich zoo wied van zee,
Haost hailemaol wegstopt in 't holt,
Daor ligt er ain dörp, 't was de hoofdplaots aleer
Van 't rustig en mooi Westerwold.
En strekt boven 't dörp de toren nich oet,
Hai 's old en hef hail veul al zain;
Hai kik goudig deel op 't volk an zien vout
En leeft 't leven mit van elkain.
Het volk, dat daor woont in dat stille dörp,
Dat hef zien gebrek en zien deugd,
De olln binn er kalm, as in elk ander streek;
Vol levenslust is er de jeugd!
Men leeft er in vree en gunt elk zien dail
En vragt wat hum toukumt, nich meer!
Man wel bie dat volk de vrundschap verbeurt,
Dai krig vast dai vrundschap nich weer.
De linden, ze waaien de vrede tou
An hem, dei deur 't dörp raizen mout,
De menschen, ze kieken is op van heur wark,
En elk brengt de vrömde zien grout.
En as in de zömmer de aovend valt
As elk met zien buurman wat praot,
Dan klinkt wied in 't rond 't gezang van de jeugd
En 't volk lopt to hoop op de straot.
Jao, daor is het leven zo vol geluk
Veur elk, dai het leven er zag,
En dai er zien hoes ainmaol bauwde, dai hoopt
Dat 't altied zien stee blieven mag.
En dai oet dat dörp naor de vrömde trok,
Dai schikt zok; hai hef er zien brood!
Man nooit weer verget hai 't aolerliek stee,
Nee nooit! - nich veur 't uur van zien dood.
(Nao t Duuts)
n Koppeltje aaibers
Staait stoef biemekaor,
Gemoudlek te kleppen
Over d'haarstraaize waor.
Aoreg klaain wicchie
Lopt t r hen, maor… wat nou?
… D'ain keert zok omme,
Stapt liek op heur tou.
Kind vlugt nao Moeke:
"Moe, luster ais toch;
"Dei mie brocht het,
Dei kende mie nog".
Tekst Geert Teis
Wichter, jong, dat is zok oareg goudje,
En doar mot je wel van hôllen, joa, dat mout je.
Zo zuver,
Zo nuver,
Al hebben z'ook gain dubbeltje, gain stuver.
Wichter, jong, dat is zok oareg goudje,
En doar mot je wel noa viskern, joa, dat mout je.
En in minder as gain tied,
Zel ie zain, den heb ie biet,
En ie lopen nog zo haile gauw gain blauwtje.
Refraain: Jonges, zo allaine, och wat zol ie den?
Baange veur de foeke? Jà, wat wol ie den?
Aaltied aan ellende?
Wichter, jong, dat is zok oareg goudje,
En doar mot je wel van hôllen, joa, dat mout je.
Is t bakvis,
Is t broadvis,
As t moar helder, jong, en zuver op de groat is!
Wichter, jong, dat is zok oareg goudje,
Moar oet ogen kieken, jonges, joa, dat mout je:
Of het wit- of goldvis is,
En gain leng of stokvis is,
Want dat uutgedreugde tuug, jong, dat berouwt je!
Refraain.
Wichter, jong, dat is zok oareg goudje,
En dij mot ie ja wel nemen, joa, dat mout je.
Hou wol dat,
Hou zol dat,
As elk wichie hail heur leven cellulair zat?
Wichter! Jonges! Wor gain ò11e kroaker.
En dat zai ie nou hou laanger en hou voaker.
En woar kom wie den te laand
Mit de börgerlieke staand?
En wat mouten sokkertwijbak den en boaker?
Refraain.
Tekst: Geert Teis Pzn.
Men mag den vrömde streken priezen,
Woar hail wat moois te kieken is,
Noast hoge baargen daipe doalen,
Woar t aaltied zun en zummer is,
Ons trekt n plek uut t hoge Noorden,
Ons trekt n laand zo slicht en koal,
n Laand woar hoast gain bomen gruien,
Bin ook de dörpen d'r rojoal!
Dij streek van klaai en veen en zaand,
Dat is ons goie Grönn'gerlaand!
Wie binnen gain mensen van veul woorden,
Al binnen wie ook wat gouds joe gund,
Wie komen ja uut het hoge Noorden,
Nait ain-twij-drij binnen wie joen vrund.
Wil ie n goie gaast ons wezen,
Den mout ie daip in t haart ons lezen.
Wie binnen gain mensen veur de schien,
Wie kieken ook joen haart groag ien.
Wie vroagen nait noar rang of staand,
Wie manlu uut het Grönn'gerlaand.
En onze vraauwlu, onze wichter,
Mit ogen net as d'hemel blaauw,
Zai spinnen zacht heur droad van laifde,
Veur aiweg blieven zai joe traauw!
Ain goie engel, dag en nacht,
Holt daip in t haart bie heur de wacht,
En traauw in bliedschop, traauw in smaart,
Blift tot de dood heur waarme haart.
Gelokkeg dij zien aarm omspant
n Wichtje uut ons Grönn'gerlaand!
A. M. J. Deelman.
Wieze: "Westfalenlied"
Doantje zol noar schoul tou goan
mor hai bleef gedureg stoan
hier te kieken doar te turen
en t kon nait laank meer duren
den zol t klokje negen sloan
jong jong, wat hest nou doan
Doantje bleef te laank op stroat
en hai kwam op schoul te loat
doarom mos hai loater blieven
en n haile laai vol schrieven
aandern speulden, Doantje nait
jong jong, wat n verdrait.
Omtoald deur: Abel Tempel en Jacob Nijboer
Vriendenschaar wilt naar mij horen
'k Heb zo'n last van dikke vlooien
En de klainsten here-get
Och die tel ik nog nait met.
Refraain: (twij moal)
Joa ik zeg joe allemaol hier in 't fatsoun
Tegen dat vlooiengoud is zuiver niks te doun
'k Lag ains n' keer met wief op bèr
Het was winter en vroor stief
'k Mainde dat ik lag op spelden
Kreeg toun roezie met mien wief
Refraain: (twij moal)
Met kloeten turf ging ik aan 't gooien
't Wief dei hulp mie dapper met
'k Zwoer de dood aan alle vlooien
Smoorn zal'n ze in hun vet.
Refraain: (twij moal)
Ten oude road ging ik naor maarkt tou
Kocht mie ain flottergeweer
'k Laid mie langer nait zo langer ploagen
Schoot wel vieftien vlooien neer
Refraain: (twij moal)
Ains toen ik zo stond te mikken
Docht ik vlo nou zelstoe stikken
Moar dat baist sprong mie wat 'n lot
Boven in de volle waterpot.
Refraain: (twij moal)
En die springende huzoaren
Gaven nog gain geest verloren
En ze staken mie de tonge oet
Zo pardoes al veur mien snoet
Refraain: (twij moal)
Instuurd deur: Jan D. Tebbes, hai schreef der bie: "Cabaretlaidje oet 1948 zongen deur mien voader Jan Tebbes".
Ain boer wol noar zien noaber tou, hai boer hai (2x)
Zien wief dij wol mit hom goan, dom dom dom dai (2x)
Nee wief doe most thoeze blieven, hai boer hai (2x)
Most spinnen en naaien, van dom dom dom dai (2x)
Dou boer weer ien hoeze kwam, hai boer hai (2x)
Zee'e wief, wat hestoe wel doan?, dom dom dom dai (2x)
Moar 't wief kreeg dou berrestok, hai boer hai (2x)
En sloug hom dou op zien kop, dom dom dom dai (2x)
En boer gong noar zien noaber kloagen, hai boer hai (2x)
Mien wief het mie op kopsloagen van dom dom dom dai' (2x)
En noaber zee 'Net zie zo, hai boer hai (2x)
Mien wief dij dut krek zie zo!', dom dom dom dai (2x)
"Och", zee knien, "k bin zo alain
hemmen ie meschain mien moe ook zain?"
"Nee meneer", zee beer.
"Hai", zee knien, en laip noar gaans
"kwam meschain mien moe hier laans?"
"Nee echt nait", zee gans.
"Da's min", zee knien mit troan in t oog,
"Ik denk dat moe noar moan tou vloog".
"Zel nait goan", zee hoan.
"Fai" zee knien, "woar mout dat hin,
nou ik zo allennig bin?"
"Achter t hoes", zee moes.
"Nou" zee knien, "nou stoan ik hier
en zai van moeke nog gain spier."
"Bie de bok", zee klok.
"Dou" zee knien, en laip noar schuur.
"Zit ie doar den al n uur?"
"Pien ien koes", zee moe.
Woar je zwaarven in de vremde,
Woar je zit in wat verblief,
Altied loop je toch wel aargens,
n Olle landsman tegen t lief.
n Grönneger is overal welkom,
Komt de oet Knoal of t Hoogelzaand
Komt de oet Sebaldeburen,
Oet t Lösdörp of t Hoogelaand.
Refraain
n Grönneger dij is ja altied nummer ain
n Grönneger dij is bie iderain gezain.
Al is hai spoarzoam mit zien woorden,
Doarveur komt hai oet het Noorden,
n Grönneger dij is ja altied nummer ain
Ain van onze koamerleden,
Het toch lest van ons beweerd,
Dat n Grönneger t allerkörtste,
In de koamer debateert.
Hai sprekt altied waineg woorden,
Hai zegt alles kört en slicht,
En wil hai extroa kört vertellen,
Den holt e zien mond moar dicht.
Refraain
n Grönneger dij is ja altied nummer ain,
Zo'n schittrend reed'noar heb je naargens heurd of zain.
Mit n stuk of wat Gönneger klanken,
Proat e ieder van de planken..
n Grönneger dij is ja overal nummer ain!
Is n Grönneger in de vremde,
Krigt gainain hom bie zien bain,
Al zucht e ook t achtste wereldwonder,
Toes het e alles mooier zain.
Toch mout e alles goud bekieken,
t Aine in en t aander oet,
Moar wanneer hom t geld mout kosten,
Den is hai d'r t eerste weer oet
Refraain
Den is n Grönneger vast altied nummer ain,
Dij let in zo'n geval directzien hakken zain.
Want op t punt van geld berappen,
Verstait n Grönneger gain grappen.
n Grönneger dij is den altied nummer ain.
As wie van de landkoart leerden,
Nou, dat ston joe as kinder aan,
Mos je aal de provincies leren,
Ons gewest lag bovenaan.
Groningen, Friesland, den kwam Drenthe,
Doar ging t haile zwikkie hen,
Limburg was de allerleste,
Dat lag aan het vouten-end.
Refraain
Grönnegen, dat was ja altied nummer ain.
Dat wos ja ieder slaif, al kon e ook gainain.
En in ploats van "Oranje boven"!
Ruipen wie moar: "Grönningen boven"!
Grönningen dat was ja altied nummer ain.
Wanneer men ais ain heurt proaten,
En dij slikt zien woorden in.
Dij de zinnen achtersteveur zegt,
En de H. nait zeggen ken,
As je ain kordoat heurt proaten,
"Ja"en "ja" om t ander woord,
Mensen, den huif ja nait te twieveln,
Den is d'r n Grönneger aan t woord.
Refraain
n Grönneger dij is altied nummer ain,
Dij slikt en kauwt zien woorden altied ain veur ain.
Dat gebrek ken hai nait loaten,
Je mot de luu moar "proaten loaten"
n Grönneger dij is ja altied nummer ain.
Loat hom lopen, loat hom tippeln,
n Grönneger blift zuch zulm geliek,
Hai lopt nait zo ain twij, drij moar,
In twij sloten tegeliek.
Op n bruloft, op n feestje,
Zwiegt hai minstens noar zien oard,
Mor komt de flezze op de toavel,
Den komt de Grönneger aan het woord.
Refraain
n Grönneger dij is ja altied nummer ain
n Grönneger dij steurt suk naarms aan gainain.
Op n feest deurgoans de beste,
Moar bie t weggoan voak de leste.
Den is de Grönneger nait altied nummer ain.
Instuurd deur Alberta van Dijk. Zongen in de Operette "De Lindenbörg" (1930)
Aiber Sunder Meerten,
Koien droagen steerten,
Ossen droagen horens,
Kerken droagen torens
Hier woont n rieke man,
Dij ons wel wat geven kan,
Geef mie n abbel of n peer,
Kom van t haile joar nait weer
Baarg t mor op tot Poaske,
Steek t mor in joen moaske
Suntmartinus bisschop
mit zie hoge houd op
mit zien laange slipjas aan
doar komt Suntmartinus aan
Sunter-Meerten tuutje,
Mien voader dij hait Luutje,
Mien mouder dij hait Jantje,
Geef mie wat in t haandje.
Geef mie n appel of n peer,
kom van t haile joar nait weer.
Mien lutje lanteern,
ik zai die zo geern,
Doe daanst deur de stroaten
dat kist ja nait loaten
Mien lutje lanteern,
ik zai die zo geern.
Vandoag mout ik lopen,
mien laidje verkopen,
Mien lutje lanteern,
ik zai die zo geern.
Ik wait nait, wat zel 't toch beduden,
Dat ik zo miesderig bin;
n Vertelster uut olle tieden,
Dat gaait mie moar nait uut de zin.
't Is kôld over 't daip en 't wordt duuster,
't Is ales in rust, groot en klaain,
De leunen van de badde is dudelk
In t heldere woater te zain.
Het oaregste schipperswichie
Van zo'n achttien of negentien joar,
Dat staait in heur onderliefie,
Zai kamt heur stroblonde hoar;
Zai kamt het in laange strengen,
En zingt zaacht een deuntje derbie,
Zai zingt van de laifde en van schaaiden…
De snikke vuier net heur veurbie.
De snikjong achter aan 't rouer,
Dij röpt 'Goienoavendsoam!'
Hai zogt gain liene en gain badde,
Hai kikt moar noar t wicht op de proam.
Ze zeggen: hai is mit zien hazzens
Liek tegen de badde aan goan,
En dat haar mit heur zingen
Dat schipperswichie doan.
Tekst: Geert Teis Pzn.
Wel gaait mit oet rieden
Noar Lammert Ieden
Dou ik doar bie Lammert Ieden kwam
Waistoe wat ik dou vernam
Bonte kou bie t vuur en spon
kaalfke lag in waig en zong
Hondje kaarnde botter
De vleermoes dij veegde t hoes
Zwaalfkes drougen t mot oet hoes
Op d'r leutje vleugeltjes
Binnen dat gain dikke leugentjes?
Instuurd deur Nelleke Boonstra oet Deventer
Jan Pierewiet, Jan Pierewiet,
Dij olle soldoat,
Het n hemd aan, het n hemd aan,
Zo swaat as n ploat.
En wat dus-toe zo loat
Bie de wichter op stroat?
En was dus-toe zo vro
Bie de wichter in t stro?
Instuurd deur: Jo Slagter
Hier is d'olle aarme speulman
Tiereliere dieredom!
Zwaarft hier altied langs de dörpen,
Zwindt hier bie de deuren om.
Ieder ken de òlle speulman,
Ieder ken de òlle Jan.
Ieder geft er groag wat veul an,
Geft zooveul hai geven kan.
Tiereliere diere diere
Tiereliere diere dom.
En zoo trekt de olle speulman,
Tiereliere dieredom,
En is d'olle man verdwenen,
Je heurt nog zien gedieredom,
Ieder ken zien olle laidjes,
Ieder ken de 'olle Jan',
Bie de dörpen heurt zo'n speulman
Heurt zo n olle speuleman.
Tiereliere diere diere
Tiereliere diere dom.
d'Ôlle Speulman is schreven deur H.G. Bleeker en staait in t zangspul "De Lindenbörg", ook deur Bleeker schreven.
Jonkie mit dien laive koppie
Ligstoe in de kuzzens doar,
Doe hest nog gain zörg, mien proppie,
Moeke holt t aal veur mekoar.
Jonkie, ofstoe dat al waist: )
Moeke holt van die het maist. ) bis
Ainmoal zel dat aanders worren,
t Leven zel die griepen goan,
Den mout ik die laaiden geven,
Kon k moar aaltied bie die stoan.
Jonkie, ofstoe dat al waist: )
Moeke holt van die het maist. ) bis
Ainmoal mout ik van die schaaiden,
Den hestoe gain moeke meer,
Den, mien laive, klaaine kerel,
Denkst doe aan dien moeke weer.
En wastoe dèn zeker waist: )
Moeke huil van mie het maist. ) ) bis
A. M. J. Deelman.
Wieze: "Duifje met je blanke veren"
Mien Grunneger wichtje,
Mit ogen zo blaauw
En lichtblonde hoaren,
k Blief aiweg die traauw,
La-la-la-la La-la-la-la
k Blief aiweg die traauw.
Hest n haart vol van riekdom;
Dien waark dust doe goud,
Bist laif en zo deeglek,
Hest Grunneger bloud;
La-la-La-la La-la-la-la,
Hest Grunneger bloud.
k Zel nog van die hollen,
As k old bin en gries.
Mien Grunneger wichtje,
k Bin mit die zo wies!
La-la-la-la La-Ia-la-la,
k Bin mit die zo wies!
Mien zuster het zeuven vrijers had,
En nog het zai gain man.
Van falderala, links, rechts! (2 moal)
Mien zuster het zeuven vrijers had,
En nog het zai gain man.
De eerste trok mit t rechterbain,
De twijde net aansom.
Van falderala, links, rechts! (2 moal)
De eerste trok mit t rechterbain,
De twijde net aansom.
De daarde man dronk n borreltje,
Geliek n Geldersman.
Van falderala, links, rechts! (2 moal)
De daarde man dronk n borreltje,
Geliek n Geldersman.
De vairde man dij keek wat scheel,
Hai keek noa mie en die.
Van falderala, links, rechts ! (2 moal)
De vairde man dij keek wat scheel,
Hai keek noa mie en die.
De viefde was n dobbeloar;
Verdobbelde aal zien geld.
Van falderala, links, rechts! (2 moal)
De viefde was n dobbeloar;
Verdobbelde aal zien geld.
De zesde man dij luip mit stok
Van schroag en olderdom.
Van falderala, links, rechts! (2 moal)
De zesde man dij luip mit stok
Van schroag en olderdom.
Die zeuvende was Jan Alleman,
En doar komen de vrijers weer an.
Van falderala, links, rechts! (2 moal)
De zeuvende was Jan Alleman,
En doar komen de vrijers weer an.
Ommelaand, mien Ommelaand,
Laand van licht en lucht en koren,
Ien dij roemte ben k geboren,
Laand van kweller wiend en Wad,
Ien dij roemte ligt mien pad.
Ommelaand, mien Ommelaand,
As ik staaiger deur dien kloeten,
Vuil k mie vrije man van boeten,
Wied is wereld van mien jeugd,
Vrij de man dij dat nog heugt.
Ommelaand, mien Ommelaand,
Laand van waarken en van willen,
Volk van staarken en van stillen,
Wichter, woar de wènst ien braandt…,
Ommelaand, mien mouderlaand.
Tekst: Jan Boer.
Sunt-Nikloas, dij goie man,
Trekt zien beste tabberd an,
Ridt der mit noar Amsterdam,
Van Amsterdam noar Spanje,
Appeltjes van Oranje,
Pittjes van de hoge bomen,
Rieke, rieke omen,
Rieke, rieke juvvertjes,
Dij zellen t oavend komen.
Sunderkloas, dij haailege man,
Trekt zien beste stappers an,
Komt der mit noar Amsterdam,
Van Amsterdam noar Spaanje,
Appeltjes van Oraanje,
Neuten van muskoaten,
Smit e over de stroaten,
Lutje kinder kriegen wat,
Groten kriegen n schop veur t gat.
Suntniekloas op t witte peerd
Staait veur bakkers deure
Bakker dou joen deur ais open
Suntniekloas wil koekjes kopen
Nait te veul en nait te min
Gooi moar deur de schösstain hín.
Instuurd deur: Kees Schulte oet Winzum
Doar kwam n gans oet Saksen,
Oet Saksen kwam n gans;
Dij was zo schoon geboren,
Van achteren en van voren;
"Hup!" zee de gans.
Weg was de gans!
Doar kwam n gans oet Saksen,
Oet Saksen kwam n gans;
Veur in de riegeboom,
Achter in de ziegeboom;
"Hup!" zee de gans.
Weg was de gans!
In het hoeske van mien buurman
Zit ain hail klain vensterke
Tis het koamertje van Driessie
O zon laif klain deerntje
Kon het hail best mit heur vinden
Mor opains zo onverzaild
Roaken wie luu bie mekander
En dat venster dee zien dainst
Refraain:
En is het soavens lichte moane
Din loop ik zachies op mien noaber aan
din klop ik aan dat klaaine venster
En din wait Driessie der alles van
Din proaten wie zo zunder woorden
En as de moane ons een beetje gold belicht
Din zeggen wie tot mögenoavend
En din gait vensterke weer dicht
En zo doaglieks onder t waarken
Kiek ik voak zon beetje schaif
Noar dit geel met gruine venster
Want dat heb ik ja zo laif
Is t bie melken en bie t mizzen
Ik verlang toch altied weer
Dat de moane weer gait schienen
En ik noar dat venster kin
Refraain
En komt er loater in ons traauwen
Ook nog ains zon klaaine Jan
Gait hom net zo as zien voader
Ook weer op dat venster an
En zo laank nog as de moane
Hin en weer kin goan
Zal er veur het boerenvolkje
Ook zien vensterke bestoan
Refraain
Instuurd deur Frits Huisman
Klain Keesje en klain Koosje
Dij gingen soam oet
Klain Keesje mog wel koiern goan
Mor Koosje, dij haar t stiltjes doan
Zo'n stoute, zo'n stoute, zo'n stoute, klaine guut
Klain Keesje en klain Koosje
Dij kwammen bie n sloot
Klain Keesje sprong der overhìn
Mor Koosje vuil der laankoet in
Zo'n stoute, zo'n stoute, zo'n stoute, klaine guut
Klain Keesje en klain Koosje
Dij kwammen soam thoes
Klain Keesje kreeg n lekkere kouk
Mor Koosje kreeg wat veur zien brouk
Zo'n stoute, zo'n stoute, zo'n stoute, klaine guut
n Old Grunneger kinderlaidje
Instuurd deur Fennie F.G.Croeze-van Til
Doar wazzen twij keuningskinder,
Dij haren de laifde in de zin;
Moar ze konnen nait bie mekoar komen,
Der lag woater tussen in. (2 moal)
Doe kenst ja wel zwemmen, mien laiverd, Zwem t woater over noa mie;
Vannacht zel een fakkel hier branden,
Om de zee te beschienen veur die. (2 moal)
Der was ook n vaalse nunne,
Dij stillechies sloop noa de stee
En t lucht op ins weer oetbluis
De keuningszeun bleef in de zee. (2 moal)
Doar visser, mien laifste visser,
Doar, neem dien verdainde loon:
Hier heste mien golden ketten
En mien diamanten kroon. (2 moal)
De visser dij wol veur heur vissen;
Hai wol heur wel wezen tot steun.
Hai smeet zien netten in t woater;
Wat vong hal? De keuningszeun. (2 moal)
Ze drukte hom stief an heur harte;
Dat harte dat dee heur zo zeer!
En langer kon ze nait leven,
En sprong in de zee mit hom neer. (2 moal)
Schreven deur Mr. S. Reijnders
Moeke, der stait 'n vrijer an de deur, fikedom, fikedom, fikederidom
Moeke, der stait 'n vrijer an de deur, halleluja!
Vroag ais wat hai eten wil, fikedom, fikedom, fikederidom
Vroag ais wat hai eten wil, halleluja!
Gört mit proemedanten, fikedom, fikedom, fikederidom
Gört mit proemedanten, halleluja!
Vroag ais wat hai drinken wil, fikedom, fikedom, fikederidom
Vroag ais wat hai drinken wil, halleluja!
Thee mit witte puntjes!, fikedom, fikedom, fikederidom
Thee mit witte puntjes!, halleluja!
Vroag ais woar hai sloapen wil, fikedom, fikedom, fikederidom
Vroag ais woar hai sloapen wil, halleluja!
Bie de jongste dochter!, fikedom, fikedom, fikederidom
Bie de jongste dochter!, halleluja!
Vroag ais houveul geld hai het, fikedom, fikedom, fikederidom
Vroag ais houveul geld hai het, halleluja!
Honderddoezend gulden!, fikedom, fikedom, fikederidom
Honderddoezend gulden!, halleluja! Loat hom din moar binnen komen!, fikedom, fikedom, fikederidom
Loat hom din moar binnen komen!, halleluja!
Mot der nog wat mit juffrouw, mit juffrouw, mit juffrouw.
Mot dr nog wat mit juffouw.
Snikke gaait noar Stad.
Heur ie dat? Heur ie dat? Snikke gaait noar Stad, ja Stad
Heur ie dat? Heur ie dat? Snikke gaait noar Stad.
Moetje is de kovvie kloar, kovvie kloar, kovvie kloar.
t Volk in de snikke wacht er noar.
Snikke komt van Stad.
Hai het n laange raaize doan en nog gain kovvie ha-ha-had,
Hai het n laange raaize doan en nog gain kovvie had.
Instuurd deur: Nienke Westerhuis
Oet zeeklaai geboren bestait Nijland al n aiweghaid
De kerk mit klok en toren dij d'r al zo lange stait
Loop ik deur Nijland, din kommen herinnerns al gaauw
Din roek ik het verleden, joa mien dörpke blief ik traauw
Refrain : Oosternijland, hoog ien het noorden van Nederland
Oosternijland, aan die heb ik mien hart verpand
Oosternijland, ik wait het klinkt zo gewoon
Moar Oosternijland, is het dörp woar ik groag woon
Nijland het niks biezunders, moar is toch wel weer uniek
Ain weg mit vatteg hoezen mit voak n hail specioal pebliek
Vanoaf Zieldiek zo noar Diekgat, din linksoaf noar Pasterij
Din n stukje over Moarvliet en din begunt het weer opnij
Refrain:
t Rooie hek en schaidenspoal, dat is nou verleden tied
Moar ook modern Oosternijland moakt mie nog doaglijks blied
Roemte, rust en ainvoud, de top van t Grunniger laand
Doarom blief ik hollen van mien Oosternijland
Refrain:
Tekst en meziek: Eppe Scholtens
Suze Naanje ik waige die;
Was toe wat groter, din sluig ik die;
Moar doe bist mie nog aal te klain;
k Mout die moar wat deur de vingers zain.
Suze Naanje doe …..
Suze Naanje wat gaait tied gaauw,
gaaist al noar schoul en springst al mit n taauw,
sjirrelst, houpelst mit veul weur,
glidst mie ja zo tussen de vingers deur.
Suze Naanje doe …..
Suze Naanje bister vroug bie,
zégst tegen dien vrijer: Ik hol van die!
Mor doarveur bist mie nog te klain,
k Ken dat nait deur de vingers zain!
Suze Naanje doe …..
Suze Naanje, doe lusterst nait?
Nee, moeke, nee, ik geef die be-schaaid:
Hou old wastoe, dou ik was klain …
wél mot nou wat deur de vingers zain?
Moeke Naanje …: doe!
Leste drij koepletten binnen der bie moakt
deur Meindert Jager van t Knoal.
Wondere dreumen brengst in mien haart
Golden geluk in n wereld apaart;
Stried van t bestoan dartel en wild,
Wordt deur t moanlicht tot vrede verstild,
Wondere dreumen tovergodin,
Zweven de dreven van sprookjes laand in,
Doun mie vergeten wat mie benart,
Wondere dreumen brengst doe in mie haart,
Wondere dreumen brengst doe in mie haart.
Wondere dreumen riezen oet zee,
Zingen t laid van geluk en van vree;
Glanzende nevel sluiert d oard',
Tot in t oosten de doageroad kloart;
Wondere dreumen tovert joen haand,
Koestert mien haart as t zun-licht op straand,
Lienen mit zulver wolken van swaart,
Wondere dreumen brengst doe in mien haart,
Wondere dreumen brengst doe in mien haart.
Tred: Beautiful dreamer, Tekst: Alberta T van Dijk-Imminga.
Vledderman n keuterboertje
Woonde bie de meulensloot
Haar n monsterdikke koater
Beet hom altied kukens dood
Doar mout mor ais n end aan komen
Katten binnen ja altied vaals
Zel dij kukenbieter stravven
Mörgen krigt e taauw om haals
Sjoerd zien haalfvolwazzen knechtje
Zee nee boer das hailmoal mis
Om n katte op te hangen
Zeg joe dat zuks kunstwaark is
As wie hom in schuure joagen
Wed dat dat veul beter ken
Vang ik hom in n kunstmisboale
Boeten deur t geutgat hen
Boer de vraauw de maaid en kinder
Elk dee aan de klopjacht mit
Ik wait sekuur zee lutje Gerrit
Woar as onze katte zit
Hai kroop achter kougangdeure
Anchie juig hom der vandoan
Knecht ging mit n kunstmisboale
Boeten veur het geutgat stoan
Mor ze muiken in de schuure
t Aarme daaier stoapelgek
Hai vloog in de hoanebaalken
Mit n voart op t houderrik
Om de knecht n poets te bakken
Nou t nait mit de katte ken
Rolt de maaid n sukerbaite
In de zak deur t geutgat hen
Knechtje haar zien reuze slinger
Want de katte zat in zak
En om de hörn van de mure
Geft hai hom n reuze smak
Mor dij dikke sukerbaite
Staite mit n voart weerom
En net boven op zien hazzens
Treft dat dik gevoarte hom
Steerns mit n steert veur d'ogen
Och, wat haar dij jong n pech
Schraiwend ging e noar zien moeke
Bloud luip onder pette weg
Dou zien moeke aal dat bloud zag
Wur ze witter nog as snij
Luit van schrik heur braaien valen
Midden in de pot mit brij
Buurvraauw kwam ais even kieken
Moeke was zo in de waar
Mainde dat heur laive jonkie
Onder n woagen zeten haar
Katte het mie kraabt en beten
Ik vertel joe dat dut zeer
Deur n roege kunstmisboale
Vang ja nooit n katte weer
Moeke zee dou tegen buurvraauw
En ze keek heur jong op kop
Kattebeet is hail gevoarlek
Ik smeer der ducht mie purol op.
Instuurd deur Luuk Houwing, hai schreef der bie: "Dit laid is schreven deur n kastelaain in Zuud- of Noordbrouk, dizze man haitte woarschienlijk Jan Alting, en was tougelieks ook bakker."
Ik bin geboren
zunner kop of oren
mit gain aarm of bain
klainer nog as klain.
Moar ik kon aal vlaigen
wel as lucht zo hoog.
Hoger as n piel dij
votschut oet n boog.
Kom ik deel, ien zicht,
knipt min ogen dicht.
Ollen kroepen daip ien kroag,
kiener roupen: "Kom moar, groag!"
As ik wit omdeel vaal
gait t die t wel noar zin.
Zeg, miejong, wais doe aal,
wel ik wezen kin?
Tekst David Hartsema.
Onze leutje jonkjeman dai haar gain peerd,
Dou kreeg e n dikke zegebok en ree doar mit,
Hiervandoan noar opoes hoes en dou weerom,
Hiervandoan noar opoes hoes en dou weerom!
Och wat is dij zegebok ja schaif en krom.
Instuurd deur: Nienke Westerhuis
Leste regel kwam der bie van: Aly Kingma, zo haar zai hom van heur opa leerd.
Mien mouder dij wol mie geven
'n Smid al mit geweld,
'n Smid om mit te leven
En dat allain om 't geld.
O nee, o nee, zo'n swaarde smid,
Dij is moar ainmoal in de weke wit,
En dan, en dan, en dan
Wat mout ik mit zo'n man?
Mien mouder dij wol mie geven
'n Bakker al mit geweld,
'n Bakker om mit te leven
En dat allain om 't geld.
O nee, o nee, zo'n kiek-in-d'oven,
Dij is ja aaid mit meel bestoven,
En dan, en dan, en dan
Wat mout ik mit zo'n man?
Mien mouder dij wol mie geven
'n Snieder al mit geweld,
'n Snieder om mit te leven
En dat allain om 't geld.
O nee, o nee, zo'n knip-mit-scheer,
Dij steelt ja lappen en bringt ze nait weer,
En dan, en dan, en dan
Wat mout ik mit zo'n man?
Mien mouder dij wol mie geven
'n Mulder al mit geweld,
'n Mulder om mit te leven
En dat allain om 't geld.
O nee, o nee, zo'n kiek-in-de-wind,
Dij steelt oet ieder zak n spint,
En dan, en dan, en dan
Wat mout ik mit zo'n man?
Mien mouder dij wol mie geven
'n Boer al mit geweld,
'n Boer om mit te leven,
En dat allain om 't geld.
O nee, o nee, zo'n rieke boer,
Dij staait ja aaltied op de loer.
En dan, en dan, en dan,
Wat mout ik mit zo'n man?
Mien mouder dij wol mie geven
'n Schipper al mit geweld,
'n Schipper om mit te leven,
En dat allain om 't geld.
Zo'n schippertje, zo'n wippertje,
Dij heb ik al zo laif, zo laif,
Veul laiver 'n boer of 'n schippertje
As zo ain börgerslaif.
Oet grauwe grom van bollerende boaren,
Dei vrij nog vreten aan ons vette laand,
Klauwt hai omhoog, mit roet op rug en hoaren,
Haalf vis, haalf duvel, dreitandsvörk ien haand.
Woult onner deur de daipe waddenpoulen,
Wanneer n vlöt mit viskers noader drift,
Woar mit gekras de kobben om krioulen
En 't woater heur ien hoaren hangen blift.
Zo jagt e t ien sien sòg aal mit noar onner,
Aal wat doar leeft en swaarft ien zee zien schoot.
Doar staait e den - te lachen bie dat wonner,
Dat over mensen komen ken - de Dood.
Lize : Ien dij pot doar zit n gat ien, laive Henni, laive Henni.
Ien dij pot doar zit n gat ien, laive Henni, wat nou.
Henni : Stop hom dicht, doe domme Lize, domme Lize.
Stop hom dicht, doe domme Lize, domme Lize, stop hom dicht.
Lize: Woarmit, mien laive Henni, laive Henni.
Woarmit, mien laive Henni, laive Henni, woarmit.
Henni : Mit n bos stro, doe domme Lize, domme Lize.
Mit n bos stro, doe domme Lize, domme Lize, mit n bos stro.
Lize : As dat stro din ais te laank is, laive Henni, laive Henni.
As dat stro din ais te laank is, laive Henni, laive Henni, wat din.
Henni : Kap din of, doe domme Lize, domme Lize.
Kap din of, doe domme Lize, domme Lize, kap din of.
Lize : Woarmit, mien laive Henni, laive Henni.
Woarmit, mien laive Henni, laive Henni, woarmit.
Henni : Mit n biel, doe domme Lize, domme Lize.
Mit n biel, doe domme Lize, domme Lize, mit n biel.
Lize : Moar as dij biel din ais te stomp is, laive Henni, laive Henni.
As dij biel din ais te stomp is, laive Henni, wat din.
Henni : Moak hom schaarp, doe domme Lize, domme Lize.
Moak hom schaarp, doe domme Lize, domme Lize, moak hom schaarp.
Lize : Woarop, mien laive Henni, laive Henni.
Woarop, mien laive Henni, laive Henni, woarop.
Henni : Op n sliepstain, doe domme Lize, domme Lize.
Op n sliepstain, doe domme Lize, domme Lize, op n sliepstain.
Lize : En as dij sliepstain din ais dreug is, laive Henni, laive Henni.
En as dij sliepstain din ais dreug is, laive Henni, wat din.
Henni : Moak hom nat, doe domme Lize, domme Lize.
Moak hom nat, doe domme Lize, domme Lize, moak hom nat.
Lize : Woarmit, mien laive Henni, laive Henni.
Woarmit, mien laive Henni, laive Henni, woarmit.
Henni : Mit wat woater, domme Lize, domme Lize.
Mit wat woater, domme Lize, domme Lize, mit wat woater.
Lize : Woarien mout din dat woater, laive Henni, laive Henni.
Woarien mout din dat woater, laive Henni, woarien.
Henni : Ien dij pot, doe domme Lize, domme Lize.
Ien dij pot, doe domme Lize, domme Lize, ien dij pot.
Lize : En ien dij pot doar zit n gat ien, laive Henni, laive Henni.
En ien dij pot doar zit n gat ien, laive Henni, laive Henni, wat nou.
Instuurd deur: Jan E. Bakker oet Dalfsen
Mien dòchter, wilst doe traauwen?
Joa voader, joa!
Wilst doe din n snieder hebben?
Nee voader, nee!
n Snieder hebben wil ik nait,
Lappen stelen kin ik nait,
Nee voader, nee!
Mien dòchter, wilst doe traauwen?
Joa voader, joa!
Wilst doe din n schoumoaker hebben?
Nee voader, nee!
n Schoumoaker hebben wil ik nait,
Pikdroad draaien kin ik nait,
Nee voader, nee!
Mien dòchter, wilst doe traauwen?
Joa voader, joa!
Wilst doe din n meubelmoaker hebben?
Nee voader, nee!
n Meubelmoaker hebben wil ik nait,
Popkes moaken kin ik nait,
Nee voader, nee!
Mien dòchter, wilst doe traauwen?
Joa voader, joa!
Wilst doe din n aptaiker hebben?
Nee voader, nee!
n Aptaiker hebben wil ik nait,
Pillen draaien kin ik nait,
Nee voader, nee!
Mien dòchter, wilst doe traauwen?
Joa voader, joa!
Wilst doe din n meester hebben?
Nee voader, nee!
n Meester hebben wil ik nait,
Kinder ploagen duur ik nait,
Nee voader, nee!
Mien dòchter, wilst doe traauwen?
Joa voader, joa!
Wilst doe din n boer hebben?
Joa voader, joa!
n Boer hebben wil ik wel,
Zoepenbrij dat lus ik wel,
Joa voader, joa!
Waiten je wel, woar Jan-man woont?
Jan-man woont om t houkien,
Jan-man het zien wief verkocht,
Veur ein dreisìnts koukien.
Jan minen man,
Komst doe môr an;
Wie willen mekander helpen;
Ik zel die de boksem lappen,
En doe zelst voor mie melken.
Handjes kold en voutjes kold.
Dat dut mie gain wonder;
Trek dien hooskes en schoukes moar oet,
En kroep moar bie mie onder.
Graitje Klain dat was ain schatje
Van moar net nog zeuventien.
Har al aan ain jenteg klaidje
Opgewaarkt mit rood setien.
Mit wat bloumkes op de veurpaand…
Zezze, drij aan elke kaant.
Andries was een nuver ventje
Twei moand older as het wicht.
Har, zo schienboar veur de leuze
Kleine hoarkes onder neuze.
t Was nait veul, ik zeg zien schaand:
Zezze, drij aan elke kaant.
Andries kwam ais Graitje tegen,
Ze waren eerst nog wat verlegen.
Moar al gauw was t oet mit blozen
Luipen zai te minnekozen.
Gaf hai smokjes, het haart verpaand,
Zezze, drij aan elke kaant.
Moar heur voader, d'olle Klain,
Haar ais dei meroakels zain.
Wur, van niedeghaid en toorn
Rood tot achter baide oorn.
Gaf heur oorvegen mit volle haand,
Zezze, drij aan elke kaant.
Op de bozzem bie ol Klain
Kon je, joaren loater zain
Een petret met Dries en Grait;
En alennig wazzen ze nait.
Haarn heur kinder stief bie de haand…
Zezze, drij aan elke kaant.
Instuurd deur: Jan Bos, hai schreef der bie: "Het is grotendails schreven deur mien opa, Hendrik Bos (1881-1951), schoolmeester in Haarkstee. Zulf heb ik t ritme n beetje verbeterd en der n koepletje biemoakt."
Woar de Dollerd brult en broest
t laid van zee en wind
wil en ainvoud soamen hoest
en elk arbaid mint.
Woar op gruin en korenlaand
t laid van t laandvolk klinkt
woar de zun op klaigrond braand
laiwerk lusteg zingt
Doar heb ik mien haart verpaand
aan dat Grunnerger laand.
Woar Metini hoog zuch heft
over stad en laand
Woar t plansoun joen ogen treft
Singels, mooi aan kaant.
Woar Grootmaarkt en Vismaarkt ligt
en de groanbeurs staait.
Schortinghoes joen dörst verlicht.
t jonkvolk zwierig zwaait;
doarop goan wie zo prat;
Gruno's koopmans stad!
Woar Podderwol en Eelde ligt
Meer en bos en haai
Zuidloarn weldroa komt ien t zicht
ver van kloed en klaai.
Woar joe t haart weer jonger wordt
t laid oet borst joe jacht
doar is t ja ain heerliekhaid
apmoal proal en pracht
Vanzulf dat mien haart verpaand
aan dat Grunneger laand.
Tekst: J.R. Damminga-Huitzing.
Ik loop groag in de Herestroat
Van smörgens vroug tot soavends loat.
Doar is ja nog te wezen en heb je niks te vrezen.
Want nait laank leden luip je doar.
Nait rusteg en mit levens gevoar.
Ze stoven je stoef veur bie;
En dat is niks veur mie.
Refraain: Mien mooie Martinistad mit vismaarkt en kolle gat
en din Ome Loeks zien peerd ook de muite weerd.
Wel stopt nait veur t rodelicht op brugge bie t blode wicht.
Dat kin je allain, dat kin je allain in Grunnen moar zain.
Dat kin je allain, dat kin je allain in Grunnen moar zain.
As d'Olle Grieze proaten kon
Van of de tied dat hai begon.
Din zol men hail wat heuren, wat hier aal kon gebeuren.
Mor hai kikt over alles hin.
En aal ons poesten en gestèn,
Dat loat hom ja ieskold;
Doarom wordt hai zo old.
Refraain
Aaltied stoa ik doar op Grootmaarkt,
Met kop in nek en kloppend haart,
Noar d'Olle toorn te kieken; ik wait din van gain wieken.
d' Olle Grieze tikt moar stoateg deur.
Gait zelden achter en nooit veur.
Hai is en blift van mie,
In Stad heurt hai de bie!
Refraain
Tekst: M. Freij
Instuurd deur Alberta van Dijk
Jampie zat op schösstain.
Rookte ain piep tabak.
Doar kwam ain hail mooi wichie aan.
Wichie wolst doe vrijen.
Vrij doe din mit mie.
Ik heb nog n hail mooi stuvertje,
dij krigst doe din van mie.
Instuurd deur John Blik, Melbourne, Austroalië
Wel zal nait de lof bezingen, van ain dörp zo schoon as Spiek?
Want op t Hogeland gain aine. Is aan onze ploats geliek.
Van Veldzicht tot aan d'Hutten, van Ol Bórcht tot mórgenster.
Overal toch lacht joe t tegen, van noabie en ook van ver. [bis]
Zai de kerk en toren stoatig, doar ais ien het midden stoan.
n Mooie gracht omsingelt t woardig. Woar de eenden zwemmen goan.
Kiek de Meulen lustig draaien, dei zo hoog de wieken zwaait.
t is gezellig bie de hoaven, ain en al bedrievighaid. [bis].
Aans ie t oog wat verder sloagen over land en veld en wei.
Is het glad om te behoagen; t golvend koren, t dartel vei,
Mooie ploatsen, prachtig aangelegd. Braide grachten doarom tou,
woarin stoatig zwoanen zwemmen, tot genot van boer en vrouw. [bis]
t Allermooist is, t wel op kwelders, woar de zee zo lustig fluit.
Toerloos knabbeln er de waggels, Woar het wier en knapper gruit.
Nooit huif ie doar spoukig wezen, t is nait daip doar op het wad.
Goa gerust moar vissen, zwemmen, pootje boaden ien het nat. [bis]
Aiwig mooi is t doar te wezen, veur wel holt van ainzoamhaid.
Goa doar kieken en schulpen lezen, haile allaain of mit joen baid.
Er is gain ain dei joe komt steuren, bie de diek of tussen t rait.
Vertel mekoar mor de gehaimen… WANT DE VISSEN KLIKKEN NAIT. [bis]
Instuurd deur: Pie Pieper
Moeke wonderboarlek mooi
Klinkt mie dat in d oren
k Bin ook ja een dail van die
k Bin oet die geboren
Veur ik op de wereld kwam
Hest al veur mie leden
Dou ik in de waige lag
Veur mie zongen, beden
Refraain:Moeke k bin n dail van dieHest mie t leven gevent Allerbeste van die zulfGafst mie mit in t levenDou k zon hail luk potje was
Druigst mie op dien aarm
Hest mie knovveld, hest mie drokt
Aan die haart zo waarm
Dou ik lopen leren mos
Hest mie n steuntje geven
Eerst mit haand, dou deur t verstaand
Bist tot steun mie bleven
Refraain:
Dou k zon klaaine bengel wur
Vol kwoajongesstreken
Muik ik die t voak stoer genog
Hest nooit zoer der om keken
Moeke dou ik older wur
Most mie meer vergeven
Mor ik kwam gerust bie die
Haarst zon kiek op t leven
Refraain:
t Aigen leven was voak zwoar
Haarst ook duustere doagen
Mor dien zunne golden haart
Kon zo veul verdroagen
Moeke gafst mie zunneschien
Gafst mie t alderbeste
Mooiste wat der in die was
Tot aan t alderleste
Refraain:
Intermezzo
Refraain 2 moal
Tekst: Peter Vorenholt
'Moeke' is bekend worden deur Herman Bonthuis & Specials
wiese: op de grote stille heide
Dorpke dat legt doar verloren
Ainzoom ien ol Viedorps loug
Stee van onze kiener joaren
Doar was t wonen dou zo goud
Woar wie speulden achter diek
Spoorntjes vangen ien ole vliet
Wat was dat ain mooie, wat was dat ain mooie, ain mooie tied.
Dorpke mit zien smale stroatjes
Mit zien leudje hoeskes doar.
En ol bokke hut doar achter,
Lien en blaikveldje doar noast.
t Mis bultje ien aner houk.
Wat leek alles dou toch goud
Hou mooi was mien dorpke, hou mooi was mien dorpke, mien dorpke dou.
As ik den noa zo veul joaren,
Weer kom ien ons ole dorp.
Kuier op dij smaale poadjes,
Ole tieden koomen den om houk.
Houwerziel noa zo veul joar.
Bis veur mie noch altied mooi.
Doe bliefs mien mooi dorpke, doe bliefs mien mooi dorpke, ien Vliedorps loug.
Instuurd deur: Abel T. Huizinga oet Sarnia, Kannedoa.
Noordbrouk dat is het ploatske
Doar woonden wie as kind,
Noordbrouk wordt deur ons allen
Mit hart en ziel bemind.
Al vlogen wie noar t westen,
Noar oost of zuud of noord,
De plek woar wie ains woonden,
Vergeten wie toch nooit!! (bis)
In t midden van dat dörpke
Doar was ein beukeboom.
Hai ston doar lange joaren
Dij haile dikke boom.
O, ôle, broene beukeboom
Ik minde die zo zeer.
Woarom toch most doe staarven goan,
As offer van t verkeer?? (bis)
Wanneer wie noa lang schaiden
Ons dörpke binnen goan,
din zain wie al van verre
Zien trotse meulen stoan.
O, grode slanke meulen,
Ik goa al noar die tou.
Het is alsof hai wenkte
O. kom toch, kom toch gauw!! (bis)
Ons mooie grode kerke
Het aiwen hier al stoan.
En mainige Noordbroukster
Zel hier noar t kerkhof goan.
De grieze ôle Dodde
Zingt altied nog zien laid.
Hai let zien tonen heuren
Bie vreugde en verdrait!! (bis)
Noordbrouk, doe bist het plekje
Dat ik boven alles min.
Die zel ik alweg eren
Zolaang ik hier nog bin.
Ik wil die nooit vergeten
Woar of ik ook mag goan.
Noordbrouk blift toch nog altied
In mien gedachten stoan!! (bis)
Tekst: mw. B.Æ. Hofmann-Sijpkens, Wieze: De Lindeboom.
Instuurd deur: G. de Wit
Van Laauwerzee tot Dollart tou,
van Drìnthe tot aan t Wad,
doar gruit, doar bluit ain wonderlaand
rondom ain wondre stad.
Ain Pronkjewail in golden raand
is Grönnen, Stad en Ommelaand;
Ain Pronkjewail in golden raand
is Stad en Ommelaand!
Doar broest de zee, doar hoelt de wind,
doar soest t aan diek en Wad,
Mor rusteg waarkt en wuilt t volk,
het volk van Loug en Stad.
Ain Pronkjewail in golden raand
is Grönnen, Stad en Ommelaand;
Ain Pronkjewail in golden raand
is Stad en Ommelaand!
Doar woont de dege degelkhaaid,
de wille, vast as stoal,
Doar vuilt t haart, wat tonge sprekt,
in richt- en slichte toal.
Ain Pronkjewail in golden raand
is Grönnen, Stad en Ommelaand;
Ain Pronkjewail in golden raand
is Stad en Ommelaand!
Menno luit zien peerdje besloagen,
luip over hoge baargen en doalen,
hoge baargen glip en glad,
dou vuil Menno mit peerdje op gat.
Instuurd deur: Evelien Grashuis
Dei òlle, grieze toren,
Doar aan dat òlle plain,
Dei blift in ale tieden
Mit onze stad doar ain,
Wat of d'r maag gebeuren
Wat of d'r ken vergoan,
Dei òlle, grieze toren,
Blift altied doar bestoan.
Doar aan dat òlle maarkplein,
Woar vin je ziens geliek!
Doar stait dei òlle toren,
Net as een held geliek,
Dei dailde mit de stad doar,
Heur raampen en gevoar.
En toch stait d' òlle toren,
Nog even stoatig doar.
Is men ais joaren wegwest,
En zai je weer joen stad.
't Is net, of je dei toren,
Den nooit verloren had.
Aal 't òlle is verdwenen,
De weemoud gript joe aan.
Ain vrund is joe doar bleven,
Dei toren blikt joe aan.
O òlle, grieze toren,
Doar aan dat òlle plain.
0, blief doar altied prieken
Doe bist mit stad ja ain.
0, olIle trouwe wachter,
Blief altied doar bestoan!
Loat laang dien woakend oog toch,
Over d' òlle stad nog goan!
Tekst: H.G. Bleeker.
(Volkshumor)
t Zuderdaip zit dicht,
t Zuderdaip zit dicht,
Moar d'r is nog wel roemte
Veur mie en veur mien wicht.
t Zuderdaip zit dicht!(3 keer)
Kiek dat wicht ais aan,
Kiek dat wicht ais aan:
Wat het dat wicht 'n mooi rood rokje aan!
Kiek dat wicht ais aan!( 3 keer)
Nait noar hoes tou goan,
Nait noar hoes tou goan,
Of het glaske mout ondersteboven stoan!
Nait noar hoes tou goan!(3 keer)
Doar stapte n nuver wichtje over t vonder
En ze zong, ze zong, ze zong!
Dat zingen dee mie haildaal niks gain wonder,
Want ze zaag n haile knappe jong.
En dei jong keek blied,
En dat wicht keek blied,
En ze legden kanner haand om zied.
Doar stapte n nuver wichtje over 't vonder
En ze zong, ze zong, ze zong!
En zai doekte hom
Dou legde jong heur haandjes op zien scholler
En bakte heur ain op mond.
Kom hier, mien wicht, wie hemmen ja al 't oller
En snoetjeknovveln is gezond!
En de jong dei keek
En het wichtje keek
En ze roakten baaiden glad van streek!
Dou legde jong heur haandjes op zien scholler
En bakte heur ain op mond.
Dou legde zai heur kopke tegen zienend
En maaimoand von dat goud.
'Mien lutjeke, mien laiverdje, bis mienend' …
Zai kroop hom daip ien zien gemoud.
En hai doekte heur
En zai doekte hom
En ze kreeg heur doetjes aal weerom.
Dou legde zai heur kopke tegen zienend
En maaimoand von dat goud.
Tekst: Jan Boer.
Knelske: En as dij pòt din n gat in is,
Laive Fòkke, laive Fòkke?
Fòkke: Moak hom dicht, laive Knelske,
Laive Knelske, moak hom dicht.
Knelske: En woar zel ik hom mit dichtmoaken,
Laive Fòkke, laive Fòkke?
Fòkke: Mit wat stro, laive Knelske,
Laive Knelske, mit wat stro.
Knelske: En as dat stro din te laank is,
Laive Fòkke, laive Fòkke?
Fòkke: Hak t mor òf, laive Knelske,
Laive Knelske, hak t mor òf.
Knelske: Woar zel ik t mit òfhakken,
Laive Fòkke, laive Fòkke?
Fòkke: Mit n biel, laive Knelske,
Laive Knelske, mit n biel.
Knelske: En as dij biel din stomp is,
Laive Fòkke, laive Fòkke?
Fòkke: Moak hom schaarp, laive Knelske,
Laive Knelske, moak hom schaarp.
Knelske: Woar zel ik hom mit schaarp moaken,
Laive Fòkke, laive Fòkke?
Fòkke: Mit n stain, laive Knelske,
Laive Knelske, mit n stain.
Knelske: En as dij stain din te dreug is,
Laive Fòkke, laive Fòkke?
Fòkke: Moak hom nat, laive Knelske,
Laive Knelske, moak hom nat.
Knelske: Woar zel ik hom mit nat moaken,
Laive Fòkke, laive Fòkke?
Fòkke: Mit wat wotter, laive Knelske,
Laive Knelske, mit wat wotter.
Knelske: Woarin zel k dat wotter hoalen,
Laive Fòkke, laive Fòkke?
Fòkke: In n pòt, laive Knelske,
Laive Knelske, in n pòt.
Knelske: En as dij pòt din n gat in is,
Laive Fòkke, laive Fòkke?
Fòkke: Moak hom dicht, laive Knelske,
Laive Knelske, moak hom dicht.
Dit laid gaait aal mor deur, aal weer van veuren of aan.
Dou ik bie Lamberdine kwam,
road es wat ik doar vernam
swaalfke lag in waig en zong,
en hondje karnde botter
een voale moes dij veegde t hoes
en swaalfke druig t mot er oet.
Zal ik nog es botter laigen?
dou zag ik n bakker vlaigen
met zien oven op zien rug,
oh wat was dat ventje vlug…
Instuurd deur: Kees Post oet Stad
En doar was rais een ruter en een moagd
En zal vrijden ale baaiden;
Keer die om en draai die om en de wind waait om,
En zal vrijden ale baaiden.
En aleer dat t mörgen worden was,
Begunde zai te grienen.
Keer die om…
"Zoetelief, zoetelief", zee dat rutertje,
"Ik zel die roem betoalen".
Keer die om…
"Ik zel die wel geven de ruter zien knecht,
En doarbie nog honderd doalder."
Keer die om…
"En de ruter zien knecht, dij begeer ik nait,
En ook gain honderd doalder."
Keer die om…
"De jonkman zulf is ter noa mien zin,
Ja, de jonkman wil ik zulven."
Keer die om…
"En de jonkman zulf, dij krigst doe nait,
Goa doe moar noar dien mouder."
Keer die om…
"Mien moeder zit onder de lindeboom,
Ik zel heur t wel vertellen";
Keer die om…
"Goien dag", zee zai, "mien mouderlaif";
"Goien dag", zee dij, "mien dochter,"
Keer die om…
"En hou is die t op de raaize goan?
Hou is t die wedervoaren?"
Keer die om…
"En hou dat t mie wedervoaren is,
Dat zel ik joe vertellen".
Keer die om…
In de kop van t laand, aan de Duutse kaant,
Woar de Dollart broest, de zeewind soest,
Op de Hunzegrond en aan Fivelmond,
Doar leeft stoer en kras t Grönneger ras.
Stil en stug van oard, en wat kört van woord,
Moar zien leven laang veur t waark nait baang!
Stil en stug van oard, en wat kört van woord,
Moar zien leven laang veur t waark nait baang.
Oabel Tasmans moud bleef in t noorderbloud
Over wiedste zee noar verste ree…
Hail de wereld deur komen Grönnegers veur,
En ze stoan de plicht, dij op heur ligt!
Moar hail daip en waarm blift bie riek en aarm
Wêns noar t houkje laand aan de Duutse kaant.
Moar hail daip en waarm blift bie riek en aarm
Wêns noar t houkje laand aan de Duutse kaant.
Tekst: B. J. Douwes
Mouderke, aal zegt ook elk.
Dast doe rimpelg bist en lelk
Graauw van vel en vol van vòllen,
Ik, ik mout wel van die hòllen;
Aaltied bistoe dicht bie mie,
Moeke, k denk zo voak aan die.
Mouderke, doe zatst vol zörg,
Zees ons veur ons leven börg,
Wolst wel ales veur ons spoaren,
Om t veur loater te bewoaren,
Moeke, nou is t den zo wied,
En nou gaaist doe gauw aan zied.
Mouderke mien stried is stoer,
Ook aal bin ik aigen boer,
Ook aal mag ik den nait kloagen,
Toch d'r ben nog zoveul doagen,
Dat ik denken mout aan die,
Moeke, goa nait vot van mie…
Ain van de "Ommelander volkslaidjes", schreven deur: Jan Boer
Mien mouder dij wol spinnen,
Mor t rad wol nait goan,
n Dubbelmoatje eulie
Heb ik ter op verdoan.
Wie Brouksters wie holden van ôns Polder,
Wie vuilen ôns doar allemoal riek.
Doar vin je gain dikke rentnaaiers,
Op Polder binnen z'allemoal geliek.
Wie aarbaiden zo laank as der licht is,
Wie knooien op ôns klain stukje toen,
Wie zitten nait aan kin tou in stiesel,
Moar droagen blaauwe kiel en bezoen.
Refraain
Dij goie, olle Polder,
Midden in Noordbrouk,
Blift veur ôns toch altied,
De allermooiste houk.
In dij olle Polder,
Mit zien laange loan,
Doar binn wie ja geboren,
Doar goan wie noeit vandoan!
D'ol Dodde dij kikt over Brouk hin,
En zigt hou het Poldervolk stridt,
Al het hai zien klok ook verloren,
Toch leeft hai nog hailemoal mit.
Hai zigt hou de kinder oet Polder,
Op klompen noar schoule tou goan,
Hai zigt hou ze zingen en springen,
En hou ze soms vechten op loan.
Refraain
Zo leeft hier het volk oet de Polder,
De kerels mit voesten as stain,
Doar vin je gain twijstried of roezie,
Op Polder binnen z'allemoal ain.
Al lopen wie hier mainstied op klompen,
En binnen wie wat roeg soms van toal,
Ons Polder dij hol wie in ere
En doarom zingen wie allemoal ….
Refraain
Siddeburen, Oktober 1945
Instuurd deur: G. de Wit
Doar achter in dij loane
doar staait ain oale baank
doar heb ik mit mien laiverd
zitten vrijen uren laank
Doar achter in dij loane
bie t zachte steernlicht
doar kropt zai op mien knije
dat laive nuvere wicht
Doar heb k heur smokt en knovvelt
ons laifde was zo groot
toun brak dij oale baanke
en wie lagen baiden in sloot
t Was oet met snoetjeknovveln
t was met ons laifde doan
toun bennen wie mit natte kreuze
moar gaauw noar hoes tou goan
Nou is ze traauwd met n aander
dij baanke staait der nog
oh doe oale röttige baanke
wat bin ik die dankboar toch
Instuurd deur: Jan Zant oet Emmen, hai het t oet overlevern.
En dat gaait weer noar Oskerd tou,
Noar Oskerd tou,
Noar Oskerd tou,
En dat gaait weer noar Oskerd tou,
Refraain:
Van je hopsasa fifaldera fifaldera fifaldera
Van je hopsasa fifaldera fifaldera
En Oskerd is zo'n mooie stad,
Zo'n mooie stad,
Zo'n mooie stad,
En Oskerd is zo'n mooie stad,
Zo'n mooie stad, hoezee!
Refraain:
Van je hopsasa fifaldera fifaldera fifaldera
Van je hopsasa fifaldera fifaldera
En van Hambörg gaait t noa Ritsebuul,
Noa Ritsebuul,
Noa Ritsebuul,
En van Hambörg gaait t noa Ritsebuul,
Van Ritsebuul noa t maark.
Refraain:
Van je hopsasa fifaldera fifaldera fifaldera
Van je hopsasa fifaldera fifaldera
Ver weg is t al veurjoar,
En geel wordt het gras.
Gries is nou aal t gruin al,
Dat zo fris ainmoal was.
De zummer het t leden,
Gain ieme dij bromt;
Het koren is sneden,
De winter dij komt.
Zo gaait t ook ons mensen;
Veurdat aine t wait,
Veurbie is zien zunne,
Eer t zummer nog hait.
Ik leef in t verleden,
En haarst is t al domt,
Mien koren is sneden,
Mien winter dij komt.
Dit laid is schreven deur Geert Teis, van t Knoal.
In mien gedachten
Denk ik voak aan die
Aan dat golden streepke laand
Ver weg en zo dicht bie
Laand van roemte en stilte
Akkers recht en sligt
Widde wolken boven n koolzoadveld
Woar t wad aan dieken ligt
Nat van storm en regen
Geur van klai en zee
n Korenveld dei de rogge strekt
na n bui dei over glee
In mien gedachten
Fluusterd elke dag
Dat klaine stukje golden laand
Dat ooit dicht bie mie was
Woar golven uut het noorden
Stug op dieken sloan
Dag veur dag en uur na uur
Zo ver bie mie vandoan
Blieven mien gedachten
Daip in dreumen verstopt
As de nacht de zunne gript
En Grunnen mie zachies ropt
In mien gedachten
Zing ik zacht dit laid
In mien aigen mouder toal
Dei hier gain ain verstait
Laand van rust en stilte
Akkers recht en sligt
Widde wolken boven n koolzoadveld
Woar t wad aan dieken ligt
Blieven mien gedachten
Daip in dreumen verstopt
Als de nacht de zunne gript
En Grunnen mie zachies ropt
In mien gedachten
Is Grunnen dicht bie mie
Dat is mien geboorte laand
Ik kin nait zunder die (2x)
Tekst: Marinus Weisenbach, Veendam
Redactie: de geluudsopnoame is nait bewoard bleven, as dat nog aargens is, heuren wie dat geern.
Mörgen ist nij-joar,
din sloap ik bie mien voar,
mien voar wil me nait himmen,
din sloap ik ien de linnen,
de linnen is ien de was,
din sloap ik ien de as,
de as is oet de heerd,
din sloap ik bie t ol peerd,
t ol peerd is van de staal,
din sloap ik overaal,
bie rötten en moezen ien onderwaal,
overaal is t glad,
din vaal ik op mien gat,
din dut mien gat zo zeer,
din kom ik t haile joar nait weer.
Ik ken ain oardig plekje op t vlakke polderlaand
Woar t goud is om te leven, in t Grunneger Oldambt
De noam dij kinn' ie roaden: Dat is Nijscheemde t Woar.
An d'aine kaant het Zieldaip, an d'aande kaande t Moar.
Het kèrkje stait zo kregel, verscholen in het holt.
Van verre ken 'j hom stoan zain; het hoantje blinkt as gold.
Zo draait hai nou al joaren, nou ais noar oost, den west.
Hai wil allain moar zeggen: "blief hier, want t is hier best ".
De minsken dei der wonen, dei binnen stoer en staark.
Zai hòllen nait van praoten, moar blieven bie heur waark.
En summers onder t drokste, is alles in de weer.
Loop heur nait veur de vouten, want t gaait er donders heer.
Mor as der feest in t dorp is, den mout ie ais wat zain
Den binn ze aalmoal bliede, in hoes blift er gain ain.
Din is t ain grode bruloft, zai zingen mit mekoar:
Wie ben 'Nijscheemd' en 't Woarstersen' blieven bie mekoar.
Ik hol van mien klaain dörpke, dat streekje in t Oldambt.
Woar ik as kind al speulde, op t vlakke polderlaand.
En woar ik ook mag raaizen, ik denk toch altied moar:
Zag k eerst moar weer de toren van mien Nijscheemd - t Woar.
Tekst: J.Nieland (Hzn.) A.Nieland-Smit
Ingezonden door:
Roelf Jansema
Roelfjansema@home.nl
As k ainmoal ais op Damsterdaip,
Dou t n bakstain vroor, op scheuvels laip,
Zag ik d'r minnig jonge borst
Doar swieren op dij gladde korst;
Zag ik d'r minnig jonge kwaant
Mit zien wichie aal aan de haand;
Zo zag ik haile riegen goan,
Soms ook n belslee op de boan!
Zo zag k neef Haarm ook op t daip;
Hai vroug mie of ik mit hom laip
Noa Winneweer; zo as men zee,
Den zol men doar mit peerd en slee
Aan t droaven goan. "Joa, dat wik zain,
En twij gaait mooier as allain;
Kom, hol moar vaast!" Wie schoten deur…
Op t ies wazzen wie twij hachies, heur!
Wie laipen vot en streken deur
En keken noar gain gat of scheur.
Nog n streek of wat, doar wazzen wie
In Winneweer. - Doar zee men mie,
Dat t nait mat belslee worden zol,
Maar dat men aanders lopen wol:
n Man mat n vrouwmins achteraan;
Aacht poar; zuks, jong, dat haandde Jaan.
Men zol juust net begunnen goan,
En t eerste poar ston kloar op boan.
De vrauw1u mit heur buizen oet,
In onderrok en zunder schoet.
Doar goan ze hin! Wat gaait t er deur!
"Dij op de linkerzied bin veur."
"Nait, Jaan, dij op de rechterzied,
Dij binnen veur; dij winnen t wied!"
"Nou, Haarm, nou kiek, dij dikke maaid
Verlust heur rok, moar toch, het gaait
D'r moar om deur. Dat is n vegerd, heur!
Dij gaait d'r mit de pries van deur.
Nou schaaiden ze eerst wat oet mit lopen:
Kom, zel wie nou n zeupke kopen?"
"Komaan den: heila, kastelaain,
Mie n glas pons en Haarm ook ain!"
"Kom, Haarm, nou wil wie weer noa boan",
"Joa, Jaan, moar t lopen is al doan.
Dij dikke maaid, dij het de pries;
Dat is n boas op t scheuvelies!"
"Nou wivve nog n zeupke kopen,
En din moar gauw noar hoes tou lopen.
Kiek Haarm, dij jongs en wichter doar,
Dij schoaren zok al bie mekoar."
Wie legden t oarig driftig aan:
De daauw ston op de rug van Jaan.
En t swait laip Haarm bie wangen deel!
Dou k thoes kwam, at ik n goud stuk meel.
Nou wil k noa ber, mien wief dij wacht )
Al n naalf uur laank, k wens goie nacht! ) bis
Tekst: A. Kuipers.
Ik bin zoals ik bin
Ik bin n doodgewone Grunneger, een echte molleboon
Ik bin gewoon zoas ik bin
Ik proat mien aigen dialekt, omdat dat zo lekker bekt
Al zegt n wiesneus ook : Harregat
Ik bin een echte Grunneger en k loat dat heuren
Joa, zo het ieder mins wel wat
Ik proat mien moeke's toal, in geuren en in kleuren
Op feestjes wied in t westen, woar ik regelmoatig kom
Doar vroagen ze mie vaak even wat te zingen
En as ze mie din heuren, laagt elk en ain zok krom
Dat binnen ze hail nait wend in zokse kringen
Zai moaken grappen over mie en over hou ik zing
Zai vinden mie doar n biezunder eksemploar
Dan denk ik: loat mor kwakken k dou gewoon mien aigen ding
Ik kom nou ainmoal nait uut Wassenoar
Want…
Refraain:
As ik mien dag nait heb, mot ik even Martini zain
Op Grode Maarkt, 'n uurtje minsen kieken
Dat is mien stee, dat is mien stad veur altied nummer ain
Doar loat k de tied in alle rust verstrieken
Ik bin 'n gewone jong en meer bin ik ook nait
Van alle maarkten thuus en naait dom
Gewoon gain fiebelkwinten, k zeg precies woar t op stait
k Bin oapetrots dat ik uut Grunnen kom
Modulatie
Refraain:
Ik bin……
Ik bin n Grunneger, dat kist zeker wel heuren
Tekst: John Haze
In dörp, nait hail wied hier vandaon
Huil lest n doomnei n preek
Over de zending gong t in Aofrikao
En hou t daor ales leek.
Hei haolde uut van hebbiedaor:
Dei haidens wazzen lelk en kwaod,
Zai vratten nait aanders as menskevlais
En luipen naokend over straot.
En veuraan in de kerke zat
Mietje mit heur zussie en d'aolen,
En tou ze dat hèurde wol ze van schaomt
Heur haandjes veur d'ogen haolen.
En tou ze noa kerke naor huus tou gong
Tou zee ze tegen heur vaor:
"Wat doomnei zegd het van dei lu,
is dat waarachteg waor?"
"Hebben dei lu daor gain boksem aan,
En gain jaze of gain vest?"
En vaoder zee: "geleuf t maor,
De doomnei wait dat best!"
"As dei lu den niks draogen wicht",
Zee Mietje tegen heur zussie.
"Waorum dut vaoder den altied
Ain buksemknobe in t bussie?"
Tekst Geert Teis
Ellek laand dat het zien kopstuk, op zo'n kopstuk wonen wie,
t Is veur elk nog nait aanneemliek, moar de rest dei hangt er bie.
As t kopstuk nait te goud is, is het mit de mens nait best,
Moar as t ons hier mor ain moud is, lukt het ook wel aan de rest.
Oethoezermeeden, Oethoezermeeden, Kop van Nederlaand. (bis)
En, dei kop het gain scheling, want wie hemm'n ze alle zeuv'n,
Oldenziel, t Oosterneilaand, Roodeschoul en t Olleschip.
En din nog Hefswaal, t Oosten en tot slot de hoofdstad Meij.
Allemoal ien ain gemainte, ien de kop van Nederlaand.
Oethoezermeeden, Oethoezermeeden, Kop van Nederlaand. (bis)
t Zolte nat, dat benn'n wie boas worn, ien de polders gruit nou geld.
Vrouger was t niks as slikschorn, moar nou stoft het korenveld.
En wie waarken mit plezaier, ogen lös en mondje dicht.
Vrundeliek veur mens en daaier, t Noorden kent zien aigen plicht…
Oethoezermeeden, Oethoezermeeden, Kop van Nederlaand. (bis)
Instuurd deur: Roel Steenhuis.
Hej al heurd van t nije laid,
Nije laid, nije laid?
Hej al heurd van t nije laid
Al van Pestoor zien kou?
Pestoor zien kou
Refraain:
Vreet moar tou, vreet moar tou,
t Is al van Pestoor zien kou,
Vreet moar tou, vreet moar tou,
t Is van Pestoor zien kou!
Wienachten was-e nog goud en waal,
Anerdoags ston-e verstopt op staal,
En dat Pestoor zien kou.
Slachter sleepte hom op de deel,
Gaf hom n snee al deur de keel,
En dat Pestoor zien kou.
De dokter mit zien fiene tong
Dij kreeg de haile rechterlong
Al van Pestoor zien kou.
De kóster mit zien groot verstaand
Dij kreeg het haalve achterpaand
Al van Pestoor zien kou.
"Mouder, wat dragt ons voa op rog?"
"Stil, jong, krigst n vlaizenbrog
Al van Pestoor zien kou!"
"Mouder, wat bin de woddels vet!"
"Joa mien jong, dat komt van t vet
Al van Pestoor zien kou."
Jan Berens dij keek deur t sleudelgat:
Hai wol, dat-e d'r ook n stuk van had,
Al van Pestoor zien kou.
Haar-e nou moar stille swegen,
Din haar-e ook n stukje kregen
Al van Pestoor zien kou.
(Wieze 'Geen geld en toch geen zorgen')
Wie haren lest n lötje kocht,
Verkoper haar der zo op pocht,
n Stoomfiets kon wie winnen, dat was lang nait maal!
Krelis zee: "Dat dou wie Pait."
Paiter dij wol eerst nog nait,
Moar noa n beetje proaten, dee wie t toch in t lest.
Wie kregen dou n bewies,
Dat recht gaf op n pries;
Wie konden t hoast nait leuven: wie wonnen motorfiets!
Krelis en Paiter op de motor
Refraain:
Krelis op de motor,
Paiter zat r achterop.
Wie keken noar gain dainder,
Of zee e vot ook al van: stop!
Wie juigen deur de drokste stroaten,
Of der gain staarveling meer was,
En Paiter zat te brullen:
"Krelis, geef n beetje gas!"
Wie mozzen dou noar Mokum tou,
Ze zaggen t löt en zeden dou:
"Heren, t is in orde, neem dat ding maar mee."
Krelis leerde t sturen gauw,
En noa n zetje kreeg e dou
n Hail mooi gruin pepiertje, mit zien kop der op.
Dou konden wie rieden goan,
En dat heb wie den ook doan,
Wie gingen toch ook vot nog nait noar de moan!
Refraain.
Wie haren n rit of wat al doan,
Dou bleef dat smerig ding ons stoan,
Wat mozzen wie begunnen, wie wozzen naargens van.
Krelis luip mit n taang in haand,
Paiter keek noar achterbaand,
En noa hail wat zuiken, kreeg wie t toch weer kloar.
Moar dou was benzine op,
Dat was ook n male strop.
Wie schoven hom noar n gerage, t zwait luip ons van de kop!
Refraain.
Wie kregen t ding weer haildal vol,
Krelis brocht hom aan de rol;
Wie haren ook nog even n lekkere borrel kocht.
Wie wazzen dou weer haildal fit,
En gingen mooi weer aan de rit,
Dou der inains n kou vlak veur ons kwam te stoan.
Wie wazzen in gevoar,
Wie slingerden wat roar,
En Krelis juig de haile boudel in mekoar.
Refraain.
Wie kwammen dou in t hospitoal,
Op de grode-mannen-zoal,
En doar hemmen ze ons weer bie n kander liemd.
Krelis haar n broken haand,
En verloor soms zien verstaand,
Paiter haar ain oog dicht en neus schaif veur de kop.
Moar ain ding is ons kloar,
Of worden wie ook honderd joar:
Op n stoomfiets kriegen ze ons van ons leven nait weer op!
Refraain.
Dit laid is schreven deur Harry Colan.
Mit daank aan Henk P. Schmidt veur t insturen.
Op klai dicht bie de Dollerd
Doar woar t soms störmt en hail haard boldert
Van Goldoorn tot aan dieken
Tot zulfs vlak bie de slieken
Ligt Finsterwold in t Grönneger Laand
In t hartje van t Oldaambt. ( bis)
Ain beter loug bestait nait
Woar elkain smörns op tied zien plicht wait
Op veld en aller wegen
Stridt tegen wind en regen
Verbonden deur ain hechte band
In alle rang en stand. ( bis )
Veul stoere kerels stonden
Al laang op dizze vruchtb're gronden
Woar kweldergras en koorn gruit
En n iezerstaark geslacht bluit
Da's Finsterwold in t Grönneger laand
In t hartje van t Oldaambt. ( bis )
Instuurd deur: Alberta T van Dijk-Imminga.
As 't ies in de wieken en moaren zok zet,
Binn' groten en lutjen in Grunnen oet ket;
De zörgen op zied!
Wel het er gain tied?
De òllen en jongen binn' 't stuur ja glad kwiet!
't Was 't winter van negenteg; een nuver jonk wicht,
Zo ain met de heldere zun op 't gezicht,
n Boas van n maaid, Doar de bloume op staait,
Doar de mensen van zeden: zoks bin der hoast nait
Dij haar ook n scheuveliesraiske in kop
En zöchd' op de beune heur smidsiezers op,
Bon scheuveltjes dou
Vaast onder heur schou:
Mit verege sloagen noa Woltersum tou.
Noar d'haardloperij: heur Geert in de boan!
Begriep ie 't nou al? Dat het 'et hom doan,
Voar wol 't wel nait lieden,
Moar kon 't nait vermieden;
Dat het mit aal voaders zo west ale tieden.
Zok lopen is wonder, zo smui en gespierd:
't Dut niks of de wind heur om d'oren tou giert;
In 't enne, jandorie:
Veur hom is de glorie!
Wel luit doar n troantje om Geert zien victorie?
En n luk zetje loater, bie lichtende moan,
Dou reden d'r weer twij over de boan;
Moar nou nait zo ras;
Dat gaf nou gain pas.
Och, dat het nog weken laank scheuvelies was!
Tekst: P. Groen.
Vot vot vot mien peerdje
Baintjes doun mie zeertje
Gefst mie hoaver
Zel k die droagen
Gefst mie kaf
Den gooi k die dr'af.
Instuurd deur J. Lenting oet Helm, dij schreef der bie:
Dit zong mien opa altied veur mie as ik bie hom op schoot zat.
Sniederke, sniederke, knip mit scheer,
Wat gaait 't er vandoag weer joleg heer,
Sniederke mit dien dove Grait,
Doe zingst dien hoogste laid!
Van sniederke, sniederke, knip mit scheer,
Wat gaait 't er vandoag weer joleg heer,
Sniederke, sniederke, naal en droad,
Dien wief wordt domt nog kwoad.
Sniederke, sniederke, boksemlap,
Doe zings moar deur en lachstie slap,
Sniederke, sniederke, droad-ien-naal,
Mien jong, wat dustoe 't maal!
Doe bis ja hailendaal oet ket,
Hes de haile boudel op stelten zet!
Sniederke, sniederke, scheer-op-zied,
Mien jong, wat bis ja blied
Sniederke, sniederke, plat op 't gat,
Ik wol, dat ik er ook zo zat,
Sniederke, sniederke, lap-ien-'t kruus,
Ik loop mit lekke buus.
Ik zing ook laidjes, dat joe 't schit,
Moar 'k verdain d'r gain haalve stuver mit.
Sniederke, sniederke, knip-mit-scheer,
En ik ben nog wel meneer.
Tekst: Jan Boer.
Vraauw, de koopman is ter komen,
dij hail oet Westfoalen komt.
Ales heb ik joe mitnomen;
as ie t zain, stoan ie verstomd.
Sloat oe slag, dizze dag.
Miene kiep het schöne loading;
k heb veur elk wat van zien goading;
wat je ook zuiken, altied keur;
en ik vroag hoast niks doarveur.
Brillen, beugels, waskelappen,
piepen klaain en piepen groot,
spaigeltjes en röttestappen,
goarn, swaart, wit, gruin, blaauw en rood.
Piepenlak, aalmenak,
riefkes, braaischij, boordeknoopkes;
aal wat k breng, t is niks as koopkes,
wat je ook zuiken, altied keur;
en ik vroag hoast niks doarveur.
Braainaaln, snoefdeuzen, alloziekasten,
hemden, sloapmutsen, lödderaain,
tondeldeuzen, lepels, kwasten,
nappen van holt en ook van stain,
Belze kant, veterband,
lampegloazen, piepedoppen,
buusdouken, hupselen, snorrekoppen,
wat je ook zuiken, altied keur;
en ik vroag hoast niks doarveur.
Beddelichters, moezevalen,
spaigeltjes en piepkerek,
stofkammen, potlood, spellen, nalen,
brilledeuzen, slim in trek,
onderrokken, swevelstokken,
zaalve tegen kolle in de handen,
tellers, ruimers, schoedebanden,
wat je ook zuiken, altied keur;
en ik vroag hoast niks doarveur.
Veters, perels, nappen, kammen,
faailen, baandjes, beste taauw,
liekdoornzaalve, plaaisters, krammen,
goldbrons, testen, zakjes blaauw,
bloudkoralen, kamferbalen,
spenen, schouwiks, swaart-wit rokken,
moezevalen, bonestokken;
wat je ook zuiken, altied keur;
en ik vroag hoast niks doarveur.
Snorrebinders, mezzen, vörken,
beugeltazzen, horentaauw,
praimen, hoaken-ogen, körken,
buusdouken mit en zunder raauw,
schriefpapier, breng k joe hier;
horrelozies, inkt veur t schrieven,
lampepoesters, kezerieven;
wat je ook zuiken, altied keur:
en ik vroag hoast niks doarveur.
Viefschaft, bozzels, schuddeldouken,
piepereukels, beddetiek,
tandestokers, daagse brouken,
smeersels tegen rimmetiek,
knoopsgatrek, slim in trek,
prima zaalf veur open bainen,
hozen, stuutsiekoor, wetstainen;
wat je ook zuiken, altied keur;
en ik vroag hoast niks doarveur.
Vraauw, nog veule schöne zoaken
zitten in dij kiep van mie,
wilt oe nou oe keuze moaken,
kiek ais, heb ie niks der bie?
Dizze dag, sloat oe slag.
Miene kiep het schöne loading,
k heb veur elk wat van zien goading.
Wat je ook zuiken, altied keur;
en ik vroag hoast niks doarveur.
Tekst: Herman van der Meer.
(schoelnoam van börgemeester Scholtens van Ol-Pekel)
(Gezelschapslaid op feestoavonds.)
Van aal dij laive wichter
Al in ons laand,
Ik zeg die, laifste wichtje,
Steek oet dien rechterhaand.
Nou most doe aine kaizen
En d'aander weer verlaizen,
Van ho-ho, van pilalo,
Van ho-zie-zo!
En dat gaait aander kaant weerom,
Van ho-ho, van pilalo,
Van ho-zie-zo!
Van aal dij laive wichter
Al in ons laand,
Ik zeg die, laifste wichtje,
Steek oet dien rechterhaand.
Nou most doe aine kaizen
En d'aander weer verlaizen,
Van ho-ho, van pilalo,
Van ho-zie-zo!
Nou geef je nander n ferme smok,
Van ho-ho, van pilalo,
Van ho-zie-zo!
En dat gaait aander kaant weerom,
Van ho-ho, van pilalo,
Van ho-zie-zo!
Van aal dij laive wichter
Al in ons laand,
Ik zeg die, laifste wichtje,
Steek oet dien rechterhaand.
Dat most doe nog ais weer doun,
Joa, smokken zunder zeer doun,
Van ho-ho, van pilalo,
Van ho-zie-zo!
Nou geef je nander n ferme smok,
Van ho-ho, van pilalo,
Van ho-zie-zo!
En dat gaait aander kaant weerom,
Van ho-ho, van pilalo,
Van ho-zie-zo!
Ernst, mien jong, doe moust sloapen goan,
Nou sterentjes helder aan d' hemel stoan.
Engeltjes kommen den in de nacht,
Zingen een laidje, o zo zacht.
Sloap moar kindje, tou sloap moar zacht,
d'Engeltjes hollen hier trouw de wacht.
Sloap mien jonkie, 'k heb die ja zo laif,
Sloap toch mien schat, mien haartedaif.
Sloap moar laiverd, tou sloap moar zacht,
Dien moeke holt bie dien bêr de wacht.
Ernst, mien jonkje, ons laiv' Meneer
Blikt toch van boven op die neer.
Sloap mien laiverd, leg 't heufke moar neer,
Mörgen wekt die het zunneke weer!
Ernst, mien laiverd, tou sloap moar zacht,
Moeke dei holt bie die de wacht.
Ernst mien jong is schreven deur H.G. Bleeker en staait in t zangspul "De Lindenbörg", ook deur Bleeker schreven.
Wie binn in Meerland geboren,
In Meerland doar heuren wie thoes.
Bie ons is nog nooit ain bevroren,
Ons Meerland is nait veur de poes.
Wie leven bevrund mid 'n ander
As Noabers en vrunden in 't loug
Wie binn tevree mit mekander
En waarken dat leren wie vroug.
Refrein:
Meerland, o Meerland, doar is het nat,
In winter stait het onder woater moar wat zol dat.
Meerland, o Meerland, doar is het goud,
Doar leven wie as echte noabers zoas 't ook mout.
De koien dei bòlken van Meerland,
De swienen dei gieren het oet.
De kikkers dei bloazen de Jasband,
In slootswaale in 't roet.
Moar kom je ais boeten in 't duuster,
En 't windje waait over het Sùd,
Den heur je zo'n stiekom geflùster,
Den heur je ain smakkend geluud.
Refrein:
En vroag je ain wicht om ain doetje,
Den zegt ze: Och hoal dien fesoun.
Moar loater den draait ze heur snoetje,
Ain smokje dat magst doe wel doun.
Het vrijen dat is toch gain zönde,
De Oalen dei hebben ons 't leert.
En as der gain vrijers bestonden,
Den luip het op Meerland verkeerd!
Refrein:
Oet de BATO Revue 1933, schreven deur J. Woltman.
In het laand van rôggestoeten
en oetgebroaden spek
En aal dei sikkebokken.
Doar hebben wie veul pret.
In dat laand doar gruit veul haide
En brômmels bie de vleet
Doar stoan gain grode hoezen
Mor hier en doar ain keet
Doar lopen haideschoapen
En de schaiper lopt der bie
Dei braait doar aan zien hoze
En zingt ain deuntje der bie.
En dat laand is Westerwolde
Dat laand is voak om lacht
Moar wie loaten t mensdom proaten
Hou of men het ook veracht.
Doar achter in de hofstee,
doar staait ain old gebaauw
doar woont n timmermansboasie
verainegd mit zien vraauw
en ook n olde taande
van hoast viefhonderd pond
en dij sluig de klaaine kinder
vlak veur heur blode…
k mag t nait zeggen,
k wilt nait zeggen
t is zo'n onversounlek woord,
k mag t nait zeggen
k wil t nait zeggen
t is zo'n onversounlek woord.
Instuurd deur: Herman J.W. Oosterman
Hai schreef der bie "Van mien moe, Annie Mulder, heb ik vrouger t laidje leerd. Zai is geboren in Sapmeer in 1897. Zai was n dochter van Georg Mulder van Oostènde. Zai zong t voak."
Mien voader zee lest tegen mie,
Ik wait ein goie vrouw veur die,
Mien jong doe most goan trauwen. (2x)
Doe hest d'r zachies aan an tou,
Om oet te kieken noar ein vrauw,
Mien jong doe most nait schromen (2x)
Het wicht woar ik mit traauwen zol,
Dat haitte Trientje Haarmke Schol,
Het was ain flinke deern. (2x)
Och voader zee ik tegen hom,
'k Bin ja zo stief en aibels dom,
In aal dei vraauwluu zoaken. (2x)
As ik 't begun moar eerst ais had,
Moar 't hemd dat trilt mie veur mien gat.
'k Duur ze nait aan te roaken. (2x)
Wel jong, zee hai dou tegen mie,
As ik ais vroagen gong veur die,
Of 's doe ais laangs magst komen (2x)
Mien voader gong d'r dou op oaf,
En vruig veur mie, of ik verlof
Haar om ais langs te komen.(2x)
En dou het zoaterdagoavend was,
Greep ik mien piep, mien stok, mien jas,
En gong d'r hen marcheren. (2x)
Hou dichter ik kwam bie't hoes
Luip ik aal zachter as ein moes,
Ik keek ais deur de blinden (2x)
De oale heer, dei zat bie't vuur
De torenklok sluig krek acht uur
Dou gong ik moar noar binnen (2x)
Goeinoavond, luu, hou gait 't joe toch?
Gezondhaid he 'j aalbaident nog?
De groutnis van mien voader. (2x)
Goeienoavond Siemon bist doe doar,
Goat zitten in dat houkie moar,
En proat wat mit mien voader. (2x)
Zolaank ik mit d'oale was an 't woord,
Kon 'k proaten as ain advokoat
Ik dacht nait meer aan vrijen. (2x)
Moar dou d'olle ging noar bed,
Begunde veur ons eerst de pret
Dou was wie mit ons baiden. (2x)
En 't wicht schoof stoul al wat noar mie
En ik schoof ook wat dichterbie
Wat trilden mie de kneien. (2x)
Zai puilde mie wat in mien hoar,
Ik docht, wat dut dat wichie doar
Moar 'k dus heur nait te vroagen. (2x)
Dou sluig 'k mien aarm om zied van 't wicht,
En kneep mien baide ogen dicht,
Dou 'k heur ain smok wol geven. (2x)
Want da'k dat doun mos, haar ons knecht
Mie van te veuren al ais zegt,
Dat heurde zo zee Steven. (2x)
Ik was d'r dou zo'n half uur west,
Dou wur mie 't slim genog op 't lest,
Ik pruit al weer van schaiden. (2x)
Och Simon, zee zai, wilst nou aal,
Nou weer noar hoes goan, bist ja maal
Wie bint mooi mit ons baiden. (2x)
Och wicht, 'k heb ja zo'n pien in 't lief
En linkerbain wordt mie zo stief,
'k Krieg zinkens in de kneien. (2x)
Moar dou 'k op stroat was, luip 'k zo hard
Of ik de birze haar in steert,
Nooit goa ik weer oet vrijen. (2x)
Instuurd deur: Kor Scholma
Doar was lest een mulderszeun;
Dij kon moalen, dij kon moalen,
Doar was lest een mulderszeun;
Dij kon moalen zo wonderschön.
Hai keek deur het muldersgat,
Al woar een wichtje, woar een wichtje,
Hai keek deur het muldersgat,
Al woar een wichtje te rusten zat.
Hai ruip: "Wichtje kom ais hier,
Hier op mien meulen, hier op mijn meulen,
Hai ruip: "Wichtje kom ais hier,
Hier op mien meulen is veul vertier!"
"Onder het moalen, grof en fien,
Zelllen wie drinken, zellen wie drinken,
Onder het moalen grof en fien,
Zellen wie drinken een glaske wien."
Wichter wacht joe altegoar
Veur dat moalen, veur dat moalen,
Wichter wacht joe altegoar
Veur zo'n loze meulenoar.
Omtoald deur Jacob Nijboer
Wieze: "Der Lindebaum" (liederschats)
Hail achter in de toene
Doar kwammen wie bie mekoar,
Doar was n hail mooi plekkie:
n linneboom ston doar.
En in zien bast doar snee ik
Zo mennig laive noam…
Nou bin ik van dat plekkie
Zo hail, hail ver vandoan {bis}
Sloet ik nou soms mien ogen,
Din zai k veur mie weer kloar
Dei boom, woarin het moanlicht
Wie smokten stil mekoar.
Ik leef in vrouger tieden,
Mie wordt t om t haart zo licht,
En k zai weer as veur joaren
Mien laifste's blied gezicht. {bis}
O, boom, doar in dei toene,
Zols-toe nog wel bestoan?
Of bist noa aal dei joaren
De weg van alles goan?
Kom k nooit weer in dien schare,
d'Herinn'ring blift mie bie
En in het drokke leven
Denk k toch nog voak aan die. {bis}
Tekst: G. Hamstra-Vos
Börgers binnen man börgers,
Boeren binnen verzörgers
Van het haile laand.
Almoal, groten, klaainen,
Loat wie t brood verdainen
t geld oet onze haand!
Refraain:
Overaal op klaai of zaand,
Klaai of zaand, klaai of zaand,
Overaal op klaai of zaand
Is de boer de beste staand!
Stadjers binnen moar stakkers,
Hebben hail gain akkers,
Zain moar n streepke lucht.
Wie zain ales bluien,
Plant en daaier gruien
Rondom ons gehucht.
Refraain:
Aal wat wie verrichten,
smörns bie t eerste lichten,
op ons aigen veld;
aal dei zwoare plichten,
plougen, zaaien, zichten,
nooit is t nog verteld.
Refraain:
Instuurd deur: Abel Tempel.
Joen eigen gedicht, verhoal of n resept, laidje, veurdracht of schiere oetdrukken opsturen? Dat kin hier.
Nijste reacties