Campus Yin en Yangtai

Op pad noar Stad. Even loeren bie de gruine ‘Chinese muur’ van Grunnen, De Stainkoeln. Gain minsk te zain tot …: ‘Hé, mienjonkje, hou is t?’ Doar ston e, Glaanzie Blinkerdt, k kinde hom van vrouger heer. Zien bienoam kon je wel roeken; zo glaanzend was e dou nait as oldiezerjeude mit bakfiets. ‘Joa, k heb hier n boan as onderboas van de Campus Yin en Yangtai.’ ‘Wát? Campus Yin en Yangtai … houzo?’ vruig k hom.
‘Nou, t is de òfdailen Miljeuspultje van Zerniek Skienze Paark bie Paddepoeltje en …’
“Skienzepaark”, Glaanzie? Da’s Engels: “science”… ‘
‘Joa, aigenwieze,’ zee Glaanzie, ‘zai wollen Campus Yantai opzetten in China mor doar zeden ze “baarg joen aigen smeerlapperij op”.’
‘Snap ik, mor woar mot t nou hèn?’
‘Dat is mien waitenskop,’ zee onderboas, ‘ik moak hier Yin en Yang-rioolkunst.’ ‘Rioolkunst? Bwèèè.’
‘Most mien campus nait zo zwaart/wit bekieken, k heb vlogge verbindens mit Zerniek deur mien riooltje,’ snakte Glaanzie. ‘Riool? Harregat!’

‘Niks harregat, mien riooltje onder stad is skoon.’
‘Tuurlek,’ zee k … mor k heurde aal plietsieserenes, zol der wat loos wezen in Stad?
Glaanzie gaf gain oasem: ‘Kinst n gehaaim bewoaren, jonkje?’ Hai dee deur open. Zien ‘campus’ lag daip verstopt as n Verboden Stad in de voelnisbult mit tougang noar t rioolstelsel. En wat ston doar? ‘Rioolkunst,’ zee Glaanzie, ‘Skildwolmer-skoapskeerskoetjes, Winskoter-skommelskeepkes, Nijeskansker-skiskaansskountjes, Skeemder-skemerlaampkes, Skaphaalsterzielster-skeuvelklompkes.’ Hai muik dat van zooi dat tou stad uut drieft. ‘Joa, der gaait niks boven Grunnen, mor kiek ais wat der onder zit. Ik verkoop t aan telecombedrief Huawei, chineeskes binnen stoapel op Grunnegs DNA … k verdain der goud aan.’
‘Mor dat liekt op identiteitszwendel … wait dien boas hiervan?’ vruig k hom.
‘Ssst,’ zee Glaanzie, ‘zerniekboaskes komen hier nait, dij lopen allinneg op resepties veur n gebakje, dat nuimen zai touzicht.’ Zo! Glaanzie duurt wel wat roupen. ‘Joa,’ zee e, ‘Ik zeg wat n aander denkt … wilst even onder Zerniek Skienze Paark kieken, lagen jong.’
‘Nee man … stinkerij en rötten.’
‘Klopt,’ zee e, ‘paast persies bie Chinees Nij-joar 4717, t Joar van de Röt.’
‘t Joar 4717? Dat duurt nog even.’
‘Nee, da’s aankom 25 jannewoarie.’ Ik was confuus van zien Karma.
‘Kom,’ gnivvelde hai, ‘even onder Paaske’s ketoor kieken?’
Doar komst mit op de kovvie, docht ik. Hai was glad as n oal, kon overaal deurkroepen. ‘En ik heb börgmeester Skuiling aanboden om oljoarsoavend om zeuven uur baggerslibvuurwaark òf te steken.
Ik wìns elk veul skone yin en skiere yangdoagen in 2020.’
‘Om zeuven uur? Mor Glaanzie, din krigst last mit stikstof en …’
‘Stik toch,’ ruip e, ‘as t slim stinkt din komt gain minsk op PFASpad begun 2020, binnen plietskes ook vrij, dij hebben ook zin aan Zen.’
Ondertusken steurden lewaaiserenes serene rust bie Stainkoeln.

Wat gaait der heer, docht ik. Mor heurde ik gestommel? ‘Wat is dat doar, Glaanzie?’ vruig k hom en luip op n deur òf. As n wilde sprong hai der veur.
‘Nee, eh, niks aan d’haand,’ stötterde hai. Hè, mor k heurde toch wat? Kwaam ja achter dij deur vot. Ik maaide Blinkerdt aan zied, dee deur open en … doar zat n kirrel vastbonden op n stoul mit n prop in de mond en n douk veur d’ogen. Wèl zol dat wezen?
‘Nou … eh … dat eh … is menister Wiebkes, dij helpt skoade-Grunnegers nait mit stukkende huuskes.’
‘Man hait Wiebes,’ zee k, ‘mor hou komt hai hier?’
‘Nou, gusteroavend luip k onder Stadsskouwburg deur. Inains heurde ik n bekinde stem. Ik wurmde mie noar boven en in klaidkoamer zat dat stuk Grunnegs verdrait. Ik heb hom grepen en hierhìn sleept, skoon skip.’
Dat vertraauwde ik nait en verlöste man van prop en blinddouk. Mor t was Wiebes nait … t was acteur Marcel Hensema. Dij ruip: ‘Loat mie lös geboefte.’ ‘Mor hou zit dit din?’ vruig k Marcel.
‘Ik repetaaierde mien rol van Wiebes in t stuk “Gierkelder? Gastank van Grunnen” van schriefster Heite, dou dij gek mie pakte. Doar kriegen joe last mit!’
Joa, vòtwezen hier, docht ik, veur k wataargens biesleept wor …
‘Niks aan d’haand,’ zee Glaanzie bie de veurdeur, ‘ast mor niks verklapst en …’
En… doar stonnen wel 20 plietsiewoagens mit zwaailichten veur t hek, doarachter wel 50 ME’ers mit pistolen. Glaanzie en ik werren oppakt en mit noamoak-Wiebes’ mitnomen veur verheur. Ik kon mien onschuld bewiezen, Glaanzie ging t hok in. Mor nait laank: d’aandermörn ging k nog even bie zien ‘Yin en Yangtai-campus aan. En wel luip doar stampensvol Henk-de-Haan-broezereghaid op de gruine bult? Haren zai Glaanzie nait vasthollen?
‘Nee jonkje’, zee e, ‘OngsiKongsi*-plietskes hadden nait in de goaten dat t riool ook onder t bero deurlopt.’