Annie ien veumirreg

Grunneger omtoalen: Johan W. Koning

Niks is krekt as nuver as Annie ien veumirreg
en deur n soesdreg dook zai ik heur liggen doar.
Zaacht as dij regen dij vaalt op zummerbloumen
Waarm as t zunlucht, schienend op heur golden hoar
Uhh..uhhm

As ik ontwoak en zai heur doar zo hail stief noast mie
Wil ik heur geern ien mien aarms* nemen
Dij drang is daar, zo diep doar in mij
Uhhm

Niks is krekt as nuver, as Annie ien veumirreg
Joagend op regenboog, in heur dreumlaand zo wied vot
En as ze tracht, hom te aâjen,
Smok ik heur mond zo zaggies
Den lagt mien Annie zacht, boar laifde en nog veul meer
Uhh..uhhm

En Annie’s doar, op zummerdoagen of störm in winter
‘tMoakt heur niks oet, den goud of mis,
de laifde (dij) wie dijlen, dijlen wie tezoamen
Uhhm

Niks is krekt as nuver, as Annie ien de oavond
Smokt deur de nachtelk schaar en steernlicht ien heur hoar
En as we lopen, hol ik heur hail stief noast mie
Aal onze mörgens veurr n leven lang zellen wie dijlen.
Uhh..uhhm

• k wait nait of meervold van aarm aarmen of aarms is, oet mien jeugd heb k voage herinners dat mien voader zee dat aarms niet goud was.
  Nou is’t zo dat as je aarmen schrift. ken elk en ain zain dat t meervold is, mor as je aarmen zegt den is dat meistens minder dudelk te heuren, om dij reden heb k kozen veur aarms.

en t originail:

Mary in the morning
Songwriters: Johnny Hendry Cymbal / Michael C. Rashkow

Nothing’s quite as pretty, as Mary in the morning
When through the sleepy haze, I see her lying there
Soft as the rain, that falls on summer flowers
Warm as the sunlight, shining on her golden hair

Uhh..uhhm

When I awake, and see her there, so close beside me
I want to take her, in my arms
The ache is there, so deep inside me
Uhhm

Nothing’s quite as pretty, as Mary in the morning
Chasing the rainbow, in her dreams so far away

And when she turns, to touch me*
I kiss her face so softly
And then my Mary wakes, to love and love again
Uhh..uhhm

And Mary’s there in summer days, or stormy weather
She doesn’t care, ’cause right or wrong,
the love we share, we share together
Uhhm

Nothing’s quite as pretty, as Mary in the evening
Kissed by the shade of night, and starlight in her hair
And as we walk, I hold her close beside me
All our tomorrows, for a lifetime we will share

Uhh..uhhm

• Johhny Cimbal wrote and song it himselft with “it” instead of “me”, where the “it”stands for that rainbow and not for “funny stuff”.
  But as Johnny himself said, he was lucky that Elvis picked the song up and made it into a hit and so the song became well know.
  And in the Elvis version and in that of many others after Elvis, the “it” was replace with “me”
  I think to keep away misunderstandings >smile< .
  So most people will know it with “me”. And that’s why I used “me” also.

Goud den nog wat ekstroa info:
Did laidje is joaren trug ok al ais omtoald ien t Nederlands deur Michel van der Plas
Hai dee dat veur Frans Halsemoa

Zo veur lu dij dat laidje ok kinnen heb dij en mien omtoalen doarvan der ok mor even bie doan.

Miriam
Grunneger omtoalen: Johan W. Koning

Zun komt deur gordienen, en Miriam wordt wakker
Hail langzoam wennen, heur ogen oan t lucht.
Ik mag t zain, en in veumirreg stilte
komt der n glimlag, van gelok op heur gezicht
Hmmmm hmmm hmmm

Ze kiekt mie oan. Ze kriegt mien haand,
heur ooghoaren be-heven
k Zai n troan, ‘tIs of dij zegt
dit blift bestoan, n hail lang le-heven

Zun komt deur gordienen, en Miriam is wakker
Niks op wereld, dat dij zoalighaid kin storen
Elks van ons wait, wat wie hier soamen doun
dat is te groot, te innig veur n smok
Hmmmm

Domt is’t veurbie, den gait wereld weer begu-hunnen
Dwingelandij, van mit minsken en moatschoppij
Dij dringen weer bin-hinnen.

Zun komt deur gordienen, en Miriam is wakker
k zol wel willen, dat de tied nait meer bestond,
Zai heurt mien zöcht, moar veur k vots kin zeggen,
Legt zai bezewerend heur vinger op mien mond.
Hmmmm hmmm hmmm

Hmmmm hmmm hmmm

Miriam
Tekst: Frans Halsema (Michel van der Plas?)

Zon op de gordijnen, en Miriam wordt wakker,
Heel langzaam went*, haar ogen aan het licht.
Ik mag het zien, en in de ochtendstilte,
komt er een glimlach, van geluk op haar gezicht.
Hmmmm hmmm hmmm

Ze kijkt me aan, ze pakt m’n hand,
haar wimpers be-heven
ik zie een traan, ’t is of die zegt
dit blijft bestaan, een heel lang le-heven

Zon op de gordijnen, en Miriam is wakker,
Niets op de wereld, dat die zaligheid verstoort.
Elk van ons weet, wat wij hier zamen doen,
dat is te groot, te innig voor een zoen
Hmmmm

Straks is’t voorbij, dan gaat de wereld weer begin-hinnen.
Dwingelandij, van medemens en maatschappij,
dringen weer bin-hinnen.

Zon op de gordijnen, en Miriam is wakker,
ik zou wel willen, dat de tijd niet meer bestond.
Ze hoort m’n zucht, maar voor ik iets kan zeggen,
legt ze bewerend haar vinger op m’n mond.
Hmmmm hmmm hmmm

Hmmmm hmmm hmmm