Ain en ain

Ain en ain is twij, is mie ooit n moal verteld. As kind bin je al laank blied as ze zokswat tegen je zeggen, want dat moakt t leven lekker makkelk. Din huif je nait zoveul noa te denken. Bie t oller wodden kom je der al gaauw achter dat ain en ain nait aaltied twij huft te weden.

De eerste ervoaring woar je in de waar van roaken is, as der aine komt dij het sommetje op zien vingers oettelt. “Ain en ain is vief”, is de overtugende begelaaiding van dij slimmerik, as e bie elk woord n aander vinger oetstekt. Doem, wiesvinger, middelvinger, ringvinger, “is vief”, oftewel t lutje ding. Ain en ain is dus twij of vief. t Ligt der aan wel je t vroagen.

Je wodden oller en afhankelk van je interesses begun je bouken en aander spul te lezen. Kaans is hail groot dat je belanden in psychologische verhoalen dij je vertellen, dat ain en ain geliek is aan drij. Bie mie op Akkedemie is hierover wetenschappelk onderzuik doan en doar is oetkommen, dat twij minsen dij soamenwaarken meer presteren as twij dij allinneg waarken. Dus kin je zeggen dat ain en ain ook drij weden kin. Ain en ain is dus inmiddels twij, drij en vief.

t Wort aal stoerder. Vandoag de dag, kennen wie de kompjoeter. Nou moakt dizze kompjoeter, om te kinnen waarken, gebruuk van ainen en nullen. Mit n stoer woord hait dat ‘het binaire stelsel’. As je t kompjoeter vroagen, din wort ain en ain op ains ain. We hebben der weer n meugelkhaid bie.
Ain en ain is ain, twij, drij of vief.

Dus as n kind op joen vroag: “houveul is ain en ain”, antwoord: “dat wait ik nait”, din is t nait dom, nee, zien antwoord is hail logisch.