Ain angsteg oaventuur
t Is zundag. t Is nog lekker vroug as Karel op zien fietse stapt en vot ridt. Hai is geern smörgens
vroug op pad, om den is t lekker rusteg. Der binnen nog bienoa gain auto’s en je kommen ook
waineg mensen tegen. Wel zugt e sums n poar reeën. En lest kruusde der mor zo n vos zien
pad. Dat is natuurlek n hail biezundere belevenis.
Karel gaait de bocht om en ridt in de richten van t meer. In de bomen heurt e de vogels floiten, wieder is alles stil. De zunne schient en der is gain wind.
Inainen wordt t donkerder. Der vaalt n grote schare over Karel hin. Schrokken kikt e omhoog.
t Kin nait de schare van n vlaigmesien van Tom wezen, om din zollen je geluud heuren mouten. Boven zuk zugt Karel n grode zwaarte vogel dij op hom òf komt. n Kraaie, mor din wel tien moal zo groot! Karel springt van zien fietse, gooit hom aan kaante en begunt in paniek haard te runnen. Zien handen holdt e op zien kop, baange dat de kraai hom pikken zel. Mor hai kin de vogel nait ontlopen ….
Karel vuilt hou of e bie de scholders grepen wordt. Hai vuilt de schaarpe noagels van de kraaie in zien vel drokken. Din gaait e mit de vogel de locht in. Hai wil wel bölken, mor der komt gain geluud tot zien mond oet. Ze goan aal hoger de locht in. Karel dut zien ogen dicht, hai duurft nait meer te kieken. As de kraaie hom no mor nait vallen let!
Din vuilt Karel wat haards onder zien vouten. Staait e weer op de grond? Hai vuilt hou de vogel hom lös let. Baange dut e de ogen n lukbeetje open. t Liekt wel of e aargens in de locht staait! Om hom tou zugt e veuraal roemte. Hail in de verte binnen hoezen te zain. Karel staait op n groot rond ding. t Liekt wel n groot rad. Noast hom zit de grote kraaie. Hai kikt Karel aan en din ….. din begunt e morzo te proaten. “Zugst dij kerktoren doar?”, vragt e.
Karel nikkopt verboasd.
“Ains was doar achter d’kerke n hoaven”, vertelt de kraaie wieder. “Doar kwammen de schepen deur t Koudaip voaren mit loadens klaai. Dij klaai kwam oet t Hogelaand en wer hier bruukt veur t moaken van stainen in de stainfebriek, Tiggelwaark.
Karel antwoordt: “Oh, doarom hait dij stroate doar ook Tichelwerk”.
“Juust”, zegt de kraaie. “Aan t ende van de hoaven begon de toene van t hotel De Witte Zwoan. En even wieder, tegenover woar dij torenspitse is, doar was de meulen. Mor dij is der nait meer, om dij is ofbrandt.”
Karel begunt de kraaie wel interessant te vinden. Dat baist wait bliekboar hail veul van hou of Oostwold der vrouger oetzain het. Doarom holdt e zien mond en luustert.
“Veur t hotel was de halte van de tram”, vertelt de vogel wieder.
“n Tram?”, vragt Karel verwonderd. “Joazeker, een stoomtram ree hier toun deur t dörp. As e deraan kwam zaggen je eerst n dikke stoomwolk en din pas de tram. Dij tram haitte van Ol Graitje.
Karel mot derom laggen. “Zeker omdat e zo zuchten dee en zo langzoam luip”, zegt e. De kraaie reageert nait, mor wist mit zien vleugel wiederop. “Doar, stoefbie woar de sloagerswinkel is, was de dörpspompe. Doar kwammen de minsen vrouger wotter hoalen, om der was ja nog gain wotterlaaiden. Mit emmers luipen ze elke mörgen noar de Nortonpompe veur wotter.” Karel reageert no wel: “Oh, joa, dij pompe is der nog. Mor der komt gain wotter meer oet. “Presies”, zegt de kraaie, t is no aigenlieks n monument.”
“Mor wie hebben ook n echt monument”, zegt Karel, “Dat is n dikke staine mit n verhoal derop.” De kraaie kikt Karel ernsteg aan. “Dat is n herdenkingsmonument veur de minsen dij in de Twijde Wereldoorlog omkommen binnen,” zegt e. “Der staait ook n zoele mit de noamen van de Jeudse minsen dij oet Oostwold wegvoerd binnen. Dat was n slimme tied…” De kraaie is stille, net of e noadinkt.
Din zugt Karel dat de kraaie zien vleugels oetstrekt. “No, tot ziens, hur”, zegt e en hai vlogt vot. Karel schrikt en ropt: “Hé, most mie mitnemen. Ik kin nait vlaigen!”
Mor de kraaie vlogt gewoon deur en even loater is e verswonnen.
Karel kikt om zuk tou. t Grote wiel liekt wel in de locht te zweven. Karel gaait op knijen zitten en kropt veurzichies noar de raande van t rad tou. As e over de raande dele kikt zugt e, dat t rad op n hoge poale staait midden in t gruinlaand. t Is eng hoog, Karel krigt der kriebels van in t lief. Hai kropt gauw weer noar t midden van t rad. Hai gaait op zien billen zitten en kikt om zuk tou. Din zugt e links n hoes. t Is n bekend hoes, t hoes van Tom.
Nó wait Karel woar of e zuk bevindt: hai is op t aaibernust, dij stoefbie Tom zien hoes hinzet is. n Nust is t aigenlieks nog nait, om der is ja nog geen aaiber kommen om n nust te baauwen. Karel kikt oetzied en zugt de kruuskerke mit de zwaarte vogel op zien toren. Is dat de kraaie, dij hom hier hin vlogen het? Wiederop stekt de nale van d’aandere kerke de locht in. Aan de vout van de kruuskerke zugt e de nij aanlegde slingertoene, dij bij de pastorie heurt. t Zaandpad slingert zuk tussen de bomen en struken deur. Karels blik gaait over de hoezen noar t gezondhaidscentrum en din noar t wotter van t Oldambtmeer. Hai kin t aailand hail goud zain, de braide schoule en de hoaven bie t strandje. Hai zugt de nije brogge over t verbindenswotter noar t Koudiep. En din doarachter t vlaigveld. Zien ogen goan weer terogge noar t hoes van Tom.
En din komt de angst. Hou kin ik hier weer vot kommen?, denkt Karel en de paniek slagt tou. Mit grote, verschrikte ogen kikt e om zuk tou. Din zugt e op weg n fietse aankommen. Karel begunt hard te bölken: “Help! Help!” De man op de fietse kikt om zuk tou. Karel perbaaiert nog haarder te bölken. Weer kikt de man in t rond. Din inainen kikt e in de richten van t aaibernust. Hai holdt zien haand boven d’ogen en kuurt noar Karel. Dij zwaait mit baaide aarms. Hai zugt hou of de man wat tot zien fietstazze oet hoalt. Mit zien aandere haand tikt e op wat dat e in zien haand holdt. Din bringt e dij haand noar zien oor. Karel begript inainen wat of de man dut: hai belt mit zien mobiel. Zeker en vast om hulpe te kriegen. t Duurt nait laank of van alle zieden heurt Karel sirenes. Der komt n brandweerauto de loane oprieden. En direct doarachter n plietsiewoagen. Ook zugt Karel dat der n ambulance aanrieden komt. De brandweerauto staait stoef onder t aaibernust. De brandweermannen schoeven de ledder oet, zover dat e tegen t rad van t aaibernust aankomt. Even loater zugt Karel de kop van n brandweerman boven de raande oetkommen. Veurzichies schoft Karel noar de raande van t rad. Hai mot zuk omdraaien om op de ledder te goan stoan. Mor din verlust e zien evenwicht en mit een soezende voart stört e bie de brandweerman langes omdele. Mit n klap komt e op de grond terechte. Hai dut zien ogen open en …. tot zien verboazen zugt e dat e noast zien bèrre op vlouer ligt. Boeten heurt e de vogeltjes floiten.
Gelukkeg, t was mor n dreum ….
