Aander tieden

Op t mement dat k dit schrief, is t dinsdag 17 november 2020, de 55ste joardag van ons dochter. Woar blift de tied?
Òflopen zotterdag haren wie t lutjeste Zonneveldje te logeren. ‘Opa, help je me even?’ Hai haar op t mobieltje de letters N E T aantikt en pebaaierde nou oet te vinden of der n V of F kommen mos.
‘Wat zoek je?’
‘Netflix!’ Zien pa zegt dat opa dat nait het.
‘Oké, doe dan maar YouTube!’
Gelukkeg het opa n mobieltje, n laptop en n pc. Overal kin hai zok op oetleven, wat speultjes aangaait. De pc en laptop binnen aigenlieks alweer overbodeg, want op t mobieltje kin je ja alles wat je hebben willen wel vinden. Ons kinder zetten de kaggel al hoger as ze in Zuudbrouk onderwegens noar hoes binnen … t Binnen aander tieden, veur ons nait bie te hollen. Joa, n hail aander tied as 55 joar leden!

Nou aacht groaden op de thermometer en dou min tiene. t Snijde, t hoagelde, t was spekglad en t waaide meroakels. Joen hond luit je nog nait boeten deure. Brrr! Dou ik tegen haalf elven van t kerkje (drokkerij) thoes kwam – k mos overwaarken – zat de vraauw bie de buren.
‘Doe letst mie dat wicht nait allaint! Nou mor gaauw op bèrre … en waist hè, as ze begunt, mie roupen!’
Wie zaten op ons eerste potje te wachten en mien vraauw haar mie al te kennen geven, dat t dij nacht wel ais gebeuren kon.

Mit bruier haar k òfsproken, datve om n uur of vieve weer begunnen zollen. t Was zo as aaid beredrok.
Tegen haalf twije zee de vraauw: ‘Bel dokter Van Loo mor, t duurt nait zo laank meer!’ Pfff, mos k weer deur dij kolle! Bie de buurvraauw op d’roete tikt.
‘Jo!’ was t antwoord en twij tellen loater ston zai boeten … lag schienboar mit klaaier aan op bèrre.
Ik op t rad noar t kerkje en Van Loo bellen.
‘Hoeveel tijd zit er tussen de weeën? Kan ik eerst nog een uurtje slapen? Ik had net een erg zware bevalling…. ben er echt aan toe!’
‘Oké, as ie mainen dat dat kin, zel t wel goud wezen.’
Dou k trogge bie hoes was, vruig buurvraauw: ‘En?’
‘Hai wol geern nog even n uurtje sloapen.’
‘Den mor weer op bèrre, enne … oren en ogen open, hè En mie roupen!’
Tegen haalf vare: ‘Bel dokter mor weer, t gaait nou ducht mie deur!’
Pfff, weer buurvraauw roupen en weer deur dat ieskolle weer, bah! Bruier nog gaauw even anroupen, vanwege d’òfsproak datve om vief uur weer starten zollen. ‘Goa der mor oet! Hillie is begonnen!’ k Heurde hom naren.
Dizze raaize was dokter der binnen n ketaaier. Hai bekeek de zoak en vroug mie om waarm wotter en wat handdouken. ‘Het is er zo!’ En inderdoad, veur vaar uur was t lutje wichie boeten deure. Mooi man! Intied haar buurvrouw soam mit dokter t ain en aander kloar zet veur t vervolg en gaf ze dokter der n fikse over, omdat hai bie t eerste telefoontje nait kommen was. ‘Kinnen ie deur telefoon bekieken, hou of de situoatsie der veur staait?!’
‘Nee, maar ik had een paar zware uren achter de rug en snakte naar rust!
‘Haar je mor gain dokter worden mouten! Dat wos je veurdat je der aan begonnen!’ Loater zee de man: ‘Wat een harde vrouw!

Nou, 55 joar loater, is t net lenteweer: aacht groaden boven nul! Wel zitve nog aal mit t coronavirus en waiten wie nait wat veur tieden ons wachten. Nee, den toch mor laiver de snij en hoagel van 55 joar leden.
Dat je, ondanks d’onzekerheden van nou, n schiere Kerst en n goud oetenne hebben maggen!