Aai vergees
Buren binnen op vekaanzie en Thomas zel op heur tuten pazen. Zörgen veur wotter en vreten. Aaier dij legd worden, mag hai mitnemen. Dat, Thomas der op òf, hìnnen vouern en dou vot kieken of zai ook legd haren. Verdold, roak! Twij mooie dikke aaier lagen der al op Thomas te wachten. Dat beloofde ja wat ien paan.
Dou Geeske aaier om mirregstied even opbakken wol, sloug zai eerste aai kepot op raand van paan. Zai keek maal op. Aai was mooi broken mor der glee niks oet, paan ien. ’n Kaalkaai,’ raip zai en gaf Thomas op zien kop.