Vos en Tieger
(Noar n foabel van Lessing)
‘k wol groag dat k gelieke vlug en staark was as ie,’ zee Vos tegen Tieger.
‘Is der niks aans aan mie dastoe groag wilze?’ vroug Tieger.
‘k Zol nait waiten wat,’ was antwoord.
‘Ook mien prachtege hoed nait?’ vroug Tieger: ’Dij het ja gelieke veul kleuren astoe streken hes en dien oeterlek zol din hail mooi pazen bie wat ofstoe apmoal oetvrets.’
‘Juust doarom,’ zee Vos, ‘zol k ter hartelk veur bedanken. k Mout ja juust nait lieken op dij k bin. t Was mie veul laiver dat k mien hoaren veur veren ruilen kon.’
Ain kin nait aaltied hebben wat hai groag wil.
