Iem en schoap
(noar n foabel van Lessing)
Iem vroug ais aan mìns of dij wel ain nuimen kon dij hom meer gouds brocht as iem.
‘Joa wis kin k dat’, zee mìns.
‘En wel mag dat din wel nait weden’, vroug iem.
‘Nou da’s hail makkelk,’ zee mìns,’ dat is schoap vanzulf.’
‘Oh joa?’ ,vroug iem, ’Woarom dat din wel nait?’
‘Nou,’ zee mìns, ’schoap zien wol heb k ja echt neudeg en dien hunneg streelt bloots beun van mien mond en boetendes, astoe t waiten wils, k vien schoap nóg veul weerdevoller as iem?’
‘Woarom dat din?’, vroug iem.
‘Nou omreden schoap geft mie goudschiks zien wol mor astoe mie dien hunneg gefs, mout k haitied oppaazen veur dien angel. Doarom!‘
