Zummer
De zun kikt mie
wat diezeg aan
as k in de vrougte,
ook woazeg nog
van t minne sloapen,
de nije dag aankiek.
De lucht vaalt
pislaauw
op mie deel
bie d’eerste stap
noar boeten.
D’ol man van t
padje achteroet
komt weer
as elke dag
op fiets veurbie.
Zummer, hèn, buurman !,
ropt e noar mie.
Hai het weer es geliek

