Zinloos stokje?

Nog nait zo laank leden ree k mit auto over Kielsterachterweg richten Veendam, dou k tot twij moal tou, vlak noa mekoar, deur n tegenligger op n kört flitslicht traktaaierd wuir. Van d’eerste ruik ik nait onder indrok, bie twijde keer schoten mien stresshormonen zoveul punten d’höchte in, dat mien ogen even nait wozzen woar zai t eerst of t lest kieken mozzen. Zuiktocht noar n bemand, soms is t n onbemand ‘pech’autootje mit n onverbiddelk snelhaidsmetertje achter veurroet aan kaant van weg, was begonnen.
Noa n poar honderd meter haar k weschienleke doader, aiglieks doaders vonden. Twij agenten stonden noamelk, zo op t eerste gezicht rusteg te keuveln noast heur plietsiebuske. Te oordailen noar t speren van lutjeste en braide laag op t gezicht van lange Jan, was d’eerste bezeg n goie mop te vertellen. Mit n vailege 75 kilometer op de teller haar k genog tied om de situoatsie in te schatten.
‘Dij stoan gewoon even aan kaante van weg oet te rusten van meschain wel n wilde achtervolgen van n snelhaidsduvel,’ docht ik nog.
Dou k rotonde noar Veendammerweg opdraaide speulde mien aaltied aanwezege, achterdochtege mitrieder weer n vies spelletje mit mie:
‘k Zol doar nait zo zeker van wezen, voaderman, ook bie de plietsie hest goie toneelspeulers.’
Nait dat ik mie zo makkelk opschunen loat deur mien betere ik, nut of onnut van woarschaauwenssignoalen van passerende sjefeurs hebben mie nog wel n zetje bezeg holden. Mor dou k over de bulte van Börkomnij ree, haar k dij hobbel veur miezulf grotendails wel overwonnen.
Ook al kin mien konkluzie wat vrumd overkommen, k bin der haileg van overtuugd, wie mouten mekoar nait meer mit licht, toeter of aander geboarentoal wiezen op radarwoagens. Staarker, t is a-sosioal om haardrieders weg te loaten kommen mit te hoge snelhaiden. Wel te haard ridt, mout zulf op de bloaren zitten.
Te kört deur de bochte?
Aiglieks wel, mor dat komt ook omdat wie aingoal steken blieven in olde gewoontes. t Wuir guster op t nijs al weer aankondegd en t was veur mie zeker gain nijs:
‘Mit prinsjesdag worden verkeersboutes weer slim verhoogd.’
t Is toch singelier, dat gain enkele regerensploug, of zai nou van links of van rechts kommen, t veurnander krigt om nije ontwikkelns op gang te brengen. Zulvens mit de konkluzie:
‘Wie verhogen de boutes, mor t gedrag kinnen wie der nait mit veraandern,’ geft te denken.
Moaken zai der in n Hoag n potje van?
Joazeker, n spoarpotje.
Zol t nou nait ais tied worden, minister van verkeer, om de trend om te boegen en n verbetern aan te brengen deur minder op t negatieve, mor ons meer op t pozitieve te richten. Zet t veurbeeld van verzekernmoatschappijen, schoadevrije joaren worden beloond mit legere premie om in verkeersgedrag:
‘Elk joar zunder snelhaidsovertreden betaikent n tree leger in wegenbelasten.’
Of t helpt, wait ik nait, mor zoals t nou gaait en aal joaren, dat auto’s stroatbeeld bepoalen al gaait, binnen wie op de verkeerde weg.

Of mìnsen in stoat binnen om oet aigen bewegen riegedrag aan te pazen, vroag k mie òf. k Wait hoast zeker van nait. En mekoar wiezen op onverantwoordelk riegedrag zol k nait aan begunnen. t Levert juust tegenovergestelde, saggerijn en regelmoateg agressie op.
Van de weke reden wie in onze Modus op ons dooie akkertje richten Grunnen. Mit n snelhaid tegen de 100 km aan. t Luip as n traain.
k Zee nog tegen Arineke:
‘Wat is t heerliek rusteg en ontspannen rieden, zunder roazend verkeer, dat die veurbie snittert.’
Onderzuik het bewezen, dat verlegen van snelhaid van 130 noar 100 km ongevallen mit dodelke òfloop tot zeuven keer vermindert. En t maist opvalende is, dat sikkom gainaine doar tegen protesteert.
En hopelk kinnen wie dit beeld deurtrekken noar Nederland braid en as aine toch oet de bochte vlogt, den mout hai of zai doar de zoere vruchten mor van plukken.