Ziedkwakkers

Snakkerij en sensoatsie. Media doun der geern aan mit. As lusteroars thuus aan t kovvieleuten binnen, staait radio mainsttied aan. Din is t spannend as prezentoator m/v aanzegt dat dij en dij dat en dat van plan binnen: zo as in n haalf uurtje ale kwinten van Finterwolle grafitticeren. n Aander wol geern Wotterhuzen leeghozen. Rondhuppeln in adamskostuum op Vismaarkt von n anonieme Bruynzeelvertegenwoordeger (uut de collectie potloodventers/ puntjesliepers). Gekkenwaark, vanzulf. Voak gaait t om laange looptochten: ‘t Tocht om de Noord,’ ruip n vraauw. Zai luip laiver noar Santiago de Compoststella. Presentoator: ‘Joe mainen zeker Compostella, toch gain compoststella …?’
Vraauw verboasde zuch over wat of pelgrims doar laangs t pad smieten: schil van benoanen, appels en peren, nog haalfvolle petat/mayonaise puten, pizzaresten … ‘doar zit hail wat leven in meneer’. Mor mainst gong t dit joar om laange-òfstandsfietsers.

Presentoator van n Westerwoldse omroup: ‘Wie kregen n appke luusteroars van Sjakkie dij n wedje dut mit Sjokkie. Op fietse noar Iran! Wie hebben Sjakkie nou aan tillefoon. “Hou komen joe … hallo … ik heur niks … bistoe doar Sjakkie?”’
Gerochel van Sjakkie, dij wat mizzelk is. Zai haar guster mit kollegastudenten n wedje klemzoepen doan, zodounde.
‘Och joa, je mouten je vanzulf goud veurberaaiden op zo’n tocht,’ maint radioman. ‘Wenneer is t zowied?’
‘Nou as de fietsbaanden weer haard binnen,’ zee Sjakkie, ‘mor Sjokkie mout eerst n fietspomp scoren.’ ‘Nou goud, zee radioman, hol ons mor op d’högte.’
Sjakkie: ‘Joa … BWÈÈÈLK.’ Noa n week stuurde ze n appke. Ze wazzen verdwoald in t Hümmlinggebied, n lekke baand, t was kold en t regende. Spannende radio bie ‘n bakkie doun’.

Twij jonge knuppels, Paultje en Artje, kregen boudel goud aan gaang. Bie omroup Op Beune kwam n appke aan: ‘Wie willen van Grunnen noar boetenlaand.’ Of zender mitdoun wol veur 250 euro. Netuurlek veur n goud doul.
‘Wat is t goie doul din?’ vruig Beunevraauw en … woar ze hìn wollen, vruig Co de Ziedkwak (sidekick), dij net ledder opkwam.

‘Noar Noapels,’ was t antwoord, ‘en … binnen drij uur …’ ‘… En din staarven,’ vougde aander jong der joleg aan tou.
Nou dat huifde nait van vraauw Beune. ‘Mor joe raaizen zeker mit vlaigtuug?’ Nee hur, ze gongen op fietse.
‘Kin nait,’ von gesprekslaaidster, ‘zulfs nait mit n speedpedelec.’
‘Wie sturen joe wel foto’s,’ ruipen de snakkers. Beunevraauw vergat t goie doul. Ziedkwak zee dat ze zoch mor weer melden mozzen as ze in Itoalie wazzen, ha ha. Volgende uutzenden twij doagen loater kwammen der foto’s en filmkes op t schaarm in studio.
Beunevraauw laagde: ‘t Het wel laank duurd, nait?’
Joa, mor t was der schier, enne … zai haren n poar poedies trovven en der mit vreeën en zo en … Vraauw Beunezender brak t òf, omreden t was nait van belaang veur luusteroars. Mor dij ploatjes … Ziedkwak zag wat biezunders: n fontein … de Trevifontein. Dat is ja in Rome.
Knuppels wazzen stil. ‘Oh … eh … joa, wie binnen eefkes deur Rome fietst, ligt ja op de route.’
Ziedkwak leufde der niks van: ‘Ik zai n laange fietsbrug, da’s in Winschoot, man.’ En wat ligt doar in de buurt? Nou …?’ ‘Eh … Blijham?’
‘Laive deugd! En woar nou weer hìn?’ zuchtte Beunevraauw.
‘Noar Zweden,’ was t antwoord, ‘wie appen wel weer.’
Noa drij doagen vannijs n uutzenden, mit weer hookiespookienijs op studioschaarm. ‘Wie binnen al in Denemarken, t is hier hail schier. Mor eh … wie goan mörgen noar Barnflair in Schotlaand, wie sturen wel …’
‘Joa, joa,’ zee Beunevraauw, ‘ik stuur joe Laange Joop uut Barnflair.’ Laange Joop was plietsieman en … heur bruier. Dij haar touvaleg uutzenden volgd en baaide jonges in Hoogezaand in n auto bie de Zwedenbrug aantrovven. Zai keken achter t stuur op ANWB-Routeplanner noar ploatskes … ha ha ha … mit vrumde noamen en … PLONS! In Winschoterdaip kabbelt kold troebel woater. Laange Joop stuurde n foto van redderij. Mit bibbergrouten aan Paultje en Artje draaide Beunevraauw Bridge Over Troubled Water.