Winter? Das n waarmwotterzak..

(of: Woar is dij ollerwetse kroeke bleven?)

As t mode wordt dat hier de winters al omenbie 1 december begunnen, mout k der stief over noadenken hou ik dizze tied makkelker deurkom. Noar Spanje n poar moand ? Wintersloap oetvinden? Of nog n waarmwotterzak derbie kopen? t Zel t leste wel worden…. Ik kin mor min over aal dij kolle en waarm scheuveln is der nog nooit bie west. Dit verhoaltje schrief ik ook mit vouten op n waarmwotterzak, aans goan ze mie zeer doun van kolle. En doch bin ik nait aal te verwend groot worden. In woningbaauw, in Midwolle, haren we n kolenkaggel in koamer. Eerst zo’n ronde mit n platte bovenkaant. Kon je deksel ofwuppen en dìn kon der n kedel opzet worden. Loater kregen we n nootjes-4 heerd mit micaroamkes. Mor in schure en sloap- koamers was gain verwarmen. Swinters stonnen der voak prachtege iesbloumen op vensters. Kon je poesten wat je wollen, mor der kwam mor n luddek goatje te veurschien. Wie kregen wel voak n kroeke mit op berre, lekker hait aan vouten. Kedel mit wotter hait moaken, doppe van kroeke ofschroeven, wotter der veurzichteg in, aans kreegst brandbloaren, doppe derop, stovven zak deromhìn en onder de dekens mit dat ding. Kroeken zai je nog wel es, van dij glimmende kroeken bie Mamamini in Stad of op Stadjersmaarkt. Wie haren dou n graauwe kroeke, of aigelks was t meer blaauwgries. En aaltied even vuilen hou hait e was… (“Blief der of, antam, wolst dien vingers verbranden???!”)
Loater, in t nije hoes aan Niesoordloane was t beter. Doar haren we n douche, mit ook n waarmwotterkroane. Mor verwarmen was nog net zo, niks gain CV of haitelochtverwarmen. Leuf mor nait dat je as kind in hoes bleven ast winter was, doar kreeg je de kans nait veur. Regel was, zummers en swinters: Goud weer? Boeten speulen! Snijbalen gooien, dat von k schier, kon k ook oardeg goud. (Heb k al n moal verteld, bie Hoofdweg, bie winkel van Coöperoatsie, sekuur n snijbale tegen de brille van mien pa dij op fietse noar febriek ging, noar “Toekomst”, mit Jurjen Elderman. Pa kon t wel hebben, zel wel zegd hebben: “Dij rötjong, van joen aigen kinder mout je mor hebben…” Mien pa haar van dij leren movven aan t stuur, kon e hannen in waarm holden. Hai haar pet op kop, mor doaronder haar e n beugel mit oorwaarmers. Hai haar winteroren, haar e slim last van, begonnen loater zeer te doun, zat e ook wel aan te pulen. As kind mog je dat nait, púlen…) Scheuveln heb k nait goud onner knije kregen. k Haar wel van ‘opa Drijbörg’ (dij dou bie ons inwoonde, t was dus aigelks ‘opa ex-Drijbörg’) nije deurlopers kregen mit schiere leren veters, mor ik kreeg dij dingen nooit goud onder de stevels en op schounen was t hailendal niks. k Haar gain stuur over dij iezers. Joa, zo laank as ik op kaande ston, doar bie iesboane van “Eigen Kracht”, bie Strootman zien keet, zo laank ging t goud. Mor o wee as ik t ies op kwam….

Dij scheuvels deden nou werkelk nooit es wat ik wol: Rieden as Kees Broekman of Wim van der Voort… k Glee ale kaanten op, linkervout wos nait wat rechter van plan was… Bam, weer n dubbeltje! Vraise deurlopers, t het n zet duurd veurdat Vraisland weer wat bie mie in reken kwam… En dou der n poar moal gain eerliekse winters wazzen, dat gebeurde dou ook al wel ais, was t hailemoal verkeken! Ik zol gain wereldkampioen worden, gain Elfstedentocht winnen, gain ƒ100 bie haardloperij körte boan, gain Gerben Karstens derof scheuveln op laangeboan, gain Oldambtrit rieden…( Wat is mie der doch n bult bespoard bleven, as ik t goud bekiek…) Wintervouten heb k wel last van had, mos je wat oet n fleske opsmeren, en zörgen dat hoed nait opensprong. Mor aiglieks vaalt de schoa nog mit, kin t ja opvangen mit n waarmwotterzak en n poar ekstroa buusdouken. En dreumen over de Copa Cabana of t strand van Schiermonnikoog, op n haite zummerdag. Wát zeg je?? Holdt Marianne Timmer dermit op???!!! Tja, dát overkomt mié in elks geval nait…