Weep en Jupiter
(Noar n foabel van Aesopus)
n Weep, keunegin van t nust, ging baarg Olympus op, doar god Jupiter wonen dee. Zai haar n verzuik en brocht Jupiter wat van t lekkerste hunneg oet nust mit om hom te vlaaien. Jupiter dij gek op hunneg was, von t n schier kedo en dee touzeggen dat weepkeunegin vroagen mog wat zai mor wol en hai zol t heur geven.
Weep vroug: “ Geef mie n angel mit vergif, zo da’k lu dij mien hunneg gappen willen, doodsteken kin.”
Dat verzuik zat Jupiter mit ien moag en hai werd der wat vergrèld om, omreden hai mog minsen. Mor weep heur verzuik waaigern kon e ook nait, omreden goden holden aaid woord . Doarom bedocht hai t volgende en zee tegen weep: “ Wat ofstoe wils zel k die geven mor t kin ten koste goan van dien aigen levent. Astoe ain mit angel steks, zel dij ien steekwond achterblieven en den gaistoe der zulf ook aan, omreden doe bis dien angel den kwiet.”
Boontje* komt om zien loontje.
(* Bona = moordenoar)
