Waarm…
Zotterdag twij augustus twijdoezendaacht…
Vanoet Scheemde goan wie mit de bus van Pieter Dekker noar t Oogstfeest in Muntendam.
Roem datteg gasten en n haandvol vrijwillegers stappen in bie ‘Nij Vredenhoven’ en de tour ken begunnen.
Onderweegs vertelt Klaas, wat de bedoulen is en wat ter zo-aal te zain en doun is.
Onder ons bennen drij luu in rolstoule.
Lodewiek is der aine van. Evert, vrijwilleger het de toak hom te begelaaiden. Mooi span bie mekoar!
Geinponems en echte optimisten.
Lodewiek, nog vrij jonk, het last van haart en bloudvoaten.
Doar zit e slim mit: “aigenlieks ben k oafschreven. Deur aal dat dottern, bennen d oaders zo dun, dat opnij dottern slim riskant wordt”.
Evert het mit hom te doun. Hai is wel vief joar older en vuilt zok oareg beveurrecht tegenover Lodewiek.
Noa t aankieken van t boerenwaark als dörsen en zukswat goan wie mit n kander weer in bus en belanden via Tripskompnij bie t paveljoen van d Heemtoene.
Hier kriegen wie oetleg over de toene en kennen wie over d maarkt.
Evert en Lodewiek besloeten de maarkt te bezuiken. Dit vanwege de wat roege poaden in toene.
Loater op dag besloten zai nog n glaske bier te hopen bie t paveljoen.
Lekker waarm in zunne op t terras. Lodewiek wil geern zien rolstoule zo ploatst hebben, dat e d’boudel goud overzain ken.
“Gain probleem”, zegt Evert en zórgt n pracht steegie veur hom oet.
“n Doalders ploatse oareg nuuver zo” kraait Lodewiek en nemt n slok van zien bier. “Smoakt ook goud”.
“Wat ja schier, dat je om ons docht hebben” ropt Evert as twij wichter mit elk n glas wien in haand aanlopen kommen.
“Dij was veur onszulf bedould, moar ie maggen ze hebben” was spontoan heur antwoord.
“Nee heur”, ropt Evert gaauw, “dat was moar n grapke. Goa gezelleg bie ons zitten, den kennen wie even kwedeln.”
Hai haar t nog nait zegd of zai schoven al aan.
Vlötte wieven zo gezegd. Vrolek en waarm!
Dat bleek dou der over en weer proat wuir over t ain en aander.
“Bennen ie vriendinnen, of…?” mos Evert waiten…
“Nee, wie hebben manluu thoes loaten. Wie hebben hier ja kirrels genogt om ons tou! Ie hebben vrauwluu ook ja thoes loaten…”.
Evert, binnenkört viefenvatteg joar traauwd vertelt dat e n hotelletje boukt het om dat soamen mit zien partner te herdenken.
“Wat ja romantisch, dat zollen ons kirrels nou nooit doun!”
As ik t spultje benoader, zai k, dat Lodewiek deur baide omhelst wordt en n poar dikke smokken op waange krigt… “Kennissen…?”, vroag ik.
“Ken d hail wichter nait!”
Hai het net as Evert zien verhoal ook verteld denk ik en wichter geven spontaan bliek van heur mit-leven…
Mit zunne hoog aan de locht was dit veur mie weer n fijne, waarme Zunnebloumdag! Doar doun wie t veur!!
