Voele stevels

“Remko, Remko, eten!” Moeke ston in achterdeur te roupen. Zai keek om t hoes tou, moar gain Remko. Altied was jong in de buurt en net tegen etenstied ging hai weer aan swin. Zai ruip nog n poar keer. Gain Remko. Nee, ook gain wonder, want Remko zat in t gruinlaand net achter n haile dikke gruine kikker aan. Hai kon hom nait kriegen, want dij kikker wupte mit grode sprongen deur t gras en dook op t leste mit n plomp in n braide sloot. Verdikkemie, mis! En hai haar om ja sikkom te groazen. Hai keek om zok tou of der nog meer kikkers wazzen, moar hai zag gainent meer.
Misnougt dee hai baide handen in buuts, draaide zok om en luip op hoes aan. Torenklok sluig zes uur. Zes uur? Verdorie din was hai al weer veuls te loat, want om haalf zes mozzen ze waarm eten. Hai zette sokken der in en zwoar achter de poest smeet hai achterdeur open, vloog schuur in en dat noar keuken.
Pa, moeke en zien lutje bruiertje zaten nog bie toavel, t eten was al op. Allennig bruiertje haar nog n flotje zoepenbrij veur zok stoan. “Bist weer mooi op tied,” zee pa. ”t Eten is al op.”
“Joa moar ik heb ja zo’n honger,” zee Remko. ”Din most moar kommen as moeke die ropt,” zee pa.

“Moar ja, as je dat din nait heuren.”
“As t wat eten wilst, most die moar n poar hompstokken brood smeren,” zee moeke en begon toavel of te roemen. Remko luip noar keukenkaast en dee deur open. “En nou lopst mie alweer mit dien voele stevels over mien schone vlouer hin. Oet, dij stevels!” zee moeke.
Remko luip weer noar schuur en begon zien stevels oet te trekken. Linker wol wel, moar rechter zat oareg vast. t Was of dij stevel zok vastzoog om zien vout.
Hai dee schuurdeur open en zette zien hak tegen druppel aan en dou moar sjorren. Joa,der kwam al wat bewegen in. Nou n moal of wat goud schoppen en doar vloog stevel hom van vout of. Liek omhoog! Rinkel de kinkel klets bats boem! Remko zien stevel vloog dwars deur t dakroam van schuur hin en bleef op dak liggen. Glas kwam omdeel en lag deur haile schuur hin. Remko ston stief van schrik in deur. Hoerekerel, nou was de gört goar. Pa kwam der al aan broezen, greep hom bie kladden en zee: ”En nou veur straf zunder eten en mit blode vouten op bère!”