Viefteg

Dou Lotte hom ien ogen keek, wis zai dat hai veur heur de woare was.
Noa n wat stommelachtege eerste kennismoaken, was t votdoadelk roak west en haren zai ale moalen òfproat as hai van zee weerom kwam.
Uren laank keek zai tou roam oet, wachtend op zien glimlag wanneer hai endelk om houk verscheen.

Voak nam hai van overzee n souvenir mit, schonk heur lekkerroek of kocht n schiere roos. En zodroa hai binnen was, trokken zai goud oet en belanden mainsttied geliek ien bèr.
Zai was vanòf dag ain deur zien aanwezeghaid overdonderd en kon veur t eerst ien heur leven zich volledeg geven. Gain enkele kerel haar heur vuilen loaten dat zai biezunder was …dat zai de ainege op wereld was doar n kerel noar verlangde.
En nou… nou ligt zai endelk ien zien aarms, waitende dat zien schip aanderdoags weer vertrekt.

Zai leeft tiedens zien òfwezeghaid heur leven zo as zai wìnd is. Ondergaait doagelks sleur zo as van heur verwacht wordt, trug denkend aan ale kerels dij heur ien t verleden bruukt haren. Zai zeden golden baargen tou, mor laiten heur veur wat t was as heur oog op n aander vil.

Zai haar genog van loze beloften. Wil enkeld n kerel dij heur liek ien gezicht zegt dat hai van heur hòlt en heur vuilen loat dat hai allinneg mor heur wil.
Want wat het t veur nut om verlaifd te worden op loze beloften. Dat zai veur zoveulste moal bedrogen wordt en ien aineghaid mit n broken haart wieder mout…

Zai dreumt van n gewoon bestoan. Is kloar mit t verleden dat bie heur van kiends of aan ain en al ellèn west het.
Heur moe was nait stabiel. Ging as allainstoande older mismoudeg deur t leven. Draank wer heur beste vrund en lait heur begeren deur elke kerel dij heur mor wol.
Leufde loze woorden, mos heur goudeghaid sums mit blaauwe plekken bekopen en lait n miesgaster heur sums veur dood achter… nait waitende dat vanoet houk van koamer leutje wicht stilltjes toukeek.

Dou Lotte ien dij tied mit heur moe n zetje ien t ‘Blief van mien lief hoes’ verbleef, haar zai even rust. Even was ter gain geroup en gereer, waren der gain kerels dij heur misdrougen en kon zai vredeg sloapen… Gain vrumde voutstappen op overloop dij heur sloapkoamerdeur noadern. Om mor te swiegen van noar draank roekende oam dij gloepstreeks fluustert dat t goud is…

Lotte kreeg mit de tied aal meer òfkeer van van heur moe, dij aalvot heur beloften verbrak en besloot heur verleden achter heur te loaten.
Zai laip vot, verbleef ien geniep bie heur vrund, van wel zai aandacht kreeg doar zai ien heur onzekerhaid noar verlangde.
Mor al gaauw bleek dat ook dizze aandacht mit n aander daild worden mos. Zai pakte heur wainege spullen bienkander en ging der vandeur…
Dij naacht, swaalkend bie pad, bedocht zai weerom te goan noar heur moe. En al wol zai nooit weer ien n omgeven wonen doar duvelskwoad heur verleden bepoald haar, zai wis ook dat zai allinneg mit goie pepieren op zak n toukomst haar.

Nou vief joar loater, waarkt zai aal doagen noa schoultied om heur studie te betoalen. Nog n haalfjoar òfzain en din het zai heur bachelor op zak.
Heur dreum kin din endelk woarhaid worden… soam mit de laifde van heur leven.
Zai hoopt dat zai mit heur eerlekhaid tegen hom nait te haard van stoapel lopen is, doar hai orreg swiegsoam was dou hai leste moal heur gedag zee.

Mor wat mos zai aans? As zai soam wieder zollen mos zai ja wel eerlek wezen wat heur gevuil aangaait. Zai het meer neudeg din enkeldwat gerommel bie heur ien bèr. Zai wil gain kerel dij allinneg kikt noar heur uterlek, mor heur neemt veur wel of zai is. Ain dij zai heur daipste gedachten aanvertraauwd.
Zai het gain verlet om souvenirs oet n ver laand of n roos dij mit zörg verpakt is ien plestiek, want zo vuilt heur haile leven al…
Schier verpakt, terwiel dat n boetenstoander nait wait wat schoel gaait achter schoonhaaid van n roos…

Smakbekkend kikt zai over stroat. Zuikt wìnsteg ien duuster noar zien stroalende ogen. Uren goan veurbie en juust as zai gerdien sluten wil, zigt zai hom om houk van stroat verschienen.
Heur oam stoekt as heur deur opengaait en zai hom deur t glas verhoopt aankikt. Verbiesterd is zai, wanneer hai verontschuldegend scholders ophoalt en aanderkaant stroat bie heur collega noar binnen gaait.
n Vrumde stem slut deur en vragt: ‘Houveul?’
En terwiel dat n troan, verlicht deur rooie laamp, over heur waang deel vaalt, zegt zai riddersloagen: ‘Viefteg…’