Van oost noar west en sums weerom (3)

Twinteg joar woond ien Oost-Grunnen, ien Midwol, hoofddörp van gelieknoamege gemiente (al kon je dat mor beter niet zeggen tegen de noabers uut Oostwol, wollen nog wel ies wat niedsk reageren). Twij decenniums met snöddebelschool, legere school, MULO ien Scheemde en kweekschool ien Winschoot. (Op dij leste school n joar ekstroa om t platjelopen te kompenseren, biljarten leren en knobbeln slokten n baarg tied op). Die joarenlaange bijschoafderij gijt je niet in de kolle kleren zitten, het mij opzoadeld met rugjeuzeln. Voetballen is der veureerst ien Zuudhörn niet meer bij, ok al heb ik nog wel n “testmatch” speuld, met kollegoa Dries Pepping en gymmeester Appie Hansems, die was betoald voetballer west bij Be Quick (as ik t goed heb, komt doar t woord “bekakt” vandoan). Aan e kaant stonnen apmoal stuurlu, veul lozer dan wij ien t veld. Je konnen ok wel zien dat Appie Hansems nog niet aal zien talent kwiet was, mor ja, wij begrepen höm haalftied niet. Nee, de stuurlu aan e kaant schudkopten ienpoareg: vrakke lichting dit moal, kontrakt zat der niet ien…. Dat voetballen zat mij vanzölfs wel overal ien, ien t bloed, ien de genen, ien e kop. Moeke zei aaltied: “Doe? Doe hest aans niks in de kop as voetballen” en wel kan t beter wieten as …Krekt! Op e school aan de Frankriekerloan ien Zuudhön, op schoulstee stoan nou van dij meroakelse appartementen, wer op t plein niet voetbald (al demonstreerde meester Wibbens wel ies hoe dat ging, hij as voetballer en deugennieten as bal…). Proat over voetballen wer der wel, benoam over de Europa Cup wedstrieden van Ajax en Feijenoord. En over d’eigen klup vv Zuidhorn, woar ik binnenkwam as ienvaller jeugdtrainer. Olderkemizzielid Hinnerk Zielstroa ging onverdachts noar t ziekenhuus en ja, zo’n jonge schoolmeester kun je multifunktioneel ienzetten. Ik kwam ok hannen. Wij bennen nooit te kört kommen, mor ja, we haren ok n goie “no nonsense” veurzitter, Alze Noordveld. t Was destieds mor n kleine groep, met ervoaren lu as Hero Smit, Wietse Hansmoa en kieper Gerrit Diekstroa. Der waren allent mor A- en Bjunioren, van zeuventallen was gien sproake, van voetbalkebouters wer nog niet ies dreumd. Schoolvoetbal was der ok, op e dinsdag noa Pinkstern, elk joar weer. Meester Diek uut Noordhörn was de regeloar en de Zuudhörnjeugdleiders floten de wedstrieden. Meester Diek vruig mij noa n poar joar of ik höm helpen wol (“k Vertel die loater wel woarom…”), zo rolde ik schoulvoetballerij ien. Ien 1972 was meester Diek zo wied dat e stopte met zien onnerwieswaark aan e noordkant van t kenoal. Wij wonen doudestieds ien Zuudhörn aan de Cleveringaloan. Op d’eerste zoaterdag van de zummervekansie, tegen de middag, stapte meester Diek de koamer ien, rook onze grauwaarten met uutbakken spek (wij lusten dat ja t hiele joar deur) en zei: “Mmmmm, dat zol k ok wel hemmen willen, mor ja, mien moag verdragt ze niet…” Hij vertelde dat e n ofsproak met wetholder Gerard Timmerman moakt haar, votdoadelk met ziektepermizzie en dan loater woarschienlek hielemoal ofkeurd, wis en vast. Dan kon ik ja as zien opvolger noar Noordhörn, wetholder zag t ok wel zitten. Nou, doar zit je dan ien t begun van vekansie. Kunnen we der nog over noadenken? Meester Diek von niet dat t neudeg was, mor veuruut dan mor. Enne van t verske was dat ik noa de zummervekansie de brug over ging, zo mor noar de school aan d’Oosterweg, dij ik zuneg kende. (Ik was nog niet voak ien Noordhörn west, allent veur de jeugdwielerronde van Hinnerk

Miedemoa, mos ja n verslag ien e kraant).

Tiedelk, meester Diek was nog niet ofkeurd. Doarom kwam der ok veureerst niks van verhuzen, doar waren w’ok veul te schieterg veur. Mor ja, as Noordhörn je ienmoal te pakken het….